Naoya Inoue

Japoński bokser zawodowy (1993-)

Naoya Inoue (jap. 井上尚弥 Inoue Naoya; ur. 19 kwietnia 1993 w Jokohamie)japoński bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBO w kategorii super muszej oraz organizacji WBC w junior muszej, a także były zawodowy mistrz świata federacji WBC, WBA, IBF i WBO w wadze koguciej. Aktualny czempion federacji WBC, WBA, IBF i WBO w wadze super koguciej. Pokonał 18 zawodników o tytuł mistrza świata[1].

Naoya Inoue
ilustracja
Pseudonim

The Monster, Potwór

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1993
Jokohama

Obywatelstwo

Japonia

Wzrost

165 cm

Kategoria wagowa

supermusza

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

26

Zwycięstwa

26

Przez nokauty

23

Porażki

0

Remisy

0

  1. Bilans walk aktualny na 26 grudnia 2023.
Strona internetowa

Kariera amatorska edytuj

Jest brązowym medalistą Młodzieżowych Mistrzostw Azji z Teheranu z 2010 r. i złoty medalista Pucharu Prezydenta z Dżakarty z 2011 r. Jego rekord walk amatorskich: 75-6 (48 KO i RKS).

Kariera zawodowa edytuj

Zawodową karierę rozpoczął 2 października 2012 w Korakuen Hall, Tokio, pokonując przez KO w czwartej rundzie Filipińczyka Crisona Omayao (16-4-1, 4 KO).

6 kwietnia 2014 w Tokio, Naoya zdobył mistrza świata WBC wagi junior muszej, wygrywając w szóstej rundzie przez techniczny nokaut z meksykańskim mistrzem Adriánem Hernándezem (34-3-1, 19 KO).

5 września 2014 w Tokio, Inoue w pierwszej obronie pasa WBC wagi junior muszej. Pokonał przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie Tajlandczyka Samartleka Kokietgyma (17-5-0, 5 KO).

30 grudnia 2014 w Tokio, Japończyk w drugiej rundzie znokautował Argentyńczyka Omara Narvaeza (43-2-2, 23 KO) i zdobył pas WBO w wadze supermuszej[2]. Walka została uznana w Japonii „za japońską walkę roku”, a Naoya uhonorowano jako autora najlepszego nokautu minionego roku[3].

29 grudnia 2015 w Tokio wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie z Filipińczykiem Warlito Parrenasem (24-7-1, 21 KO), broniąc tytułu WBO w wadze super muszej,

30 grudnia 2016 w Tokio pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie rodaka Kohei Kono (32-10-1, 13 KO).

30 grudnia 2017 w Jokohamie pokonał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie Francuza Yoana Boyeauxa (41-5, 26 KO), broniąc pas WBO siódmy raz.

25 maja 2018 roku w Tokio znokautował już w pierwszej rundzie Jamiego McDonnella (29-3-1, 13 KO), zdobywając tym samym mistrzowski pas federacji WBA w wadze koguciej[4].

Turniej World Boxing Super Series w wadze koguciej. Zdobycie i obrony tytułów IBF i WBA edytuj

7 października 2018 w Jokohamie pokonał przez nokaut w pierwszej rundzie byłego champion IBO Dominikaṅczyka Juana Carlosa Payano (20-2, 9 KO). Tym samym obronił tytuł mistrza świata federacji WBA i przeszedł do półfinału turnieju.

18 maja 2019 w Glasgow w półfinale turnieju WBSS znokautował w drugiej rundzie Portorykańczyka Emmanuela Rodrigueza (19-1, 12 KO), odbierając mu pas IBF. Dzięki temu awansował przy okazji do finału turnieju WBSS.

7 listopada 2019 w Saitamie w finale turnieju World Boxing Super Series, będącym też unifikacją pasów IBF i WBA wagi koguciej, pokonał na punkty Nonito Donaire’a (40-6, 26 KO). Sędziowie punktowali na jego korzyść 116:111, 117:109 i 114:113[5].

Obrony tytułu mistrza świata WBA i IBF w wadze koguciej edytuj

7 czerwca 2022 w Super Arena w Saitamie pokonał przez TKO w 2. rundzie w rewanżowym pojedynku Nonito Donaire’a (42-7, 28 KO). Obronił tym samym tytuły mistrza świata federacji IBF i WBA w wadze koguciej[6].

Tytuły mistrza świata WBC i WBO w wadze super koguciej edytuj

25 lipca 2023 roku w Ariake Arena w Tokio pokonał przez TKO w 8. rundzie niepokonanego wcześniej Stephena Fultona (21-1, 8. KO). Dzięki temu wywalczył pasy mistrzowskie WBC i WBO w wadze super koguciej. W oczach wielu ekspertów ta wygrana zapewniła mu też pozycję numeru jeden w rankingu najlepszych pięściarzy bez podziału na kategorie wagowe[7].

Unifikacja tytułów WBC, WBO, WBA i IBF w wadze super koguciej edytuj

26 grudnia 2023 roku w Ariake Arena w Tokio zwyciężył przez KO w 10. rundzie z Filipińczykiem Marlonem Tapalesem (37-4, 19 KO), dzięki czemu jako pierwszy zawodnik w historii zunifikował pasy federacji WBC, WBA, IBF oraz WBO w wadze super koguciej[8].

Lista walk na zawodowym ringu edytuj

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 20 (KO – nokautów: 17, walk zakończonych na punkty: 2)
Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0)
Remisów: 0
Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Wygrana 26-0   Marlon Tapales KO 10 (12) 26.12.2023   Ariake Arena, Koto-Ku Zdobył tytuły mistrza świata WBC, WBA, IBF i WBO w wadze super koguciej
Wygrana 25-0   Stephen Fulton TKO 8 (12) 25.07.2023   Ariake Arena, Koto-Ku Zdobył tytuły mistrza świata WBC i WBO w wadze super koguciej
Wygrana 24-0   Paul Butler KO 11 (12) 13.12.2022   Ariake Arena, Koto-Ku Obronił tytuły mistrza świata WBA i IBF, a także zdobył tytuły WBC i WBO w wadze koguciej
Wygrana 23-0   Nonito Donaire TKO 2 (12) 07.06.2022   Super Arena, Saitama Obronił tytuły mistrza świata WBA i IBF w wadze koguciej|-
Wygrana 22-0   Aran Dipaen TKO 8 (12) 14.12.2021   Kokugikan Obronił tytuły mistrza świata WBA i IBF w wadze koguciej
Wygrana 21-0   Michael Dasmarinas KO 3 (12) 19.06.2021   Virgin Hotels Las Vegas, Las Vegas Obronił tytuły mistrza świata WBA i IBF w wadze koguciej
Wygrana 20-0   Jason Moloney TKO 7 (12) 31.10.2020   MGM Grand Las Vegas, Las Vegas Obronił tytuły mistrza świata WBA i IBF w wadze koguciej
Wygrana 19-0   Nonito Donaire UD 12 (12) 07.11.2019   Super Arena, Saitama Obronił tytuły mistrza świata WBA i IBF w wadze koguciej,

wygrał turniej World Boxing Super Series

Wygrana 18:0   Emmanuel Rodriguez KO 2 (12), 18.05.2019   SSE Hydro Glasgow Szkocja Obrona tytułu mistrza świata WBA i zdobycie tytułu IBF
wagi kogucie jpółfinał World Boxing Super Series
Wygrana 17:0   Juan Carlos Payano KO 1 (12), 1:10 07.10.2018   Yokohama Arena, Jokohama Obrona tytułu mistrza świata WBA
wagi koguciej ćwierćfinał World Boxing Super Series
Wygrana 16:0   Jamie McDonnell TKO 1 (12), 1:52 25.05.2018   Ota-City General Gymnasium, Tokyo Zdobycie tytułu mistrza świata WBA wagi koguciej
Wygrana 15:0   Yoan Boyeaux TKO 3 (12), 1:40 30.12.2017   Cultural Gymnasium, Jokohama Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 14:0   Antonio Nieves RTD 6 (12), 3:00 09.09.2017   StubHub Center, Carson, Kalifornia Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 13:0   Ricardo Rodriguez TKO 3 (12), 1:08 21.05.2017   Ariake Colosseum, Tokio Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 12:0   Kohei Kono TKO 6 (12), 1:01 30.12.2016   Ariake Colosseum, Tokio Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 11:0   Petchbarngborn Kokietgym TKO 10 (12), 3:03 04.09.2016   Sky Arena, Zama Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 10:0   David Carmona UD 12 08.05.2016   Ariake Colosseum, Tokio Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 9:0   Warlito Parrenas TKO 2 (12), 1:20 29.12.2015   Ariake Colosseum, Tokio Obrona mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 8:0   Omar Andrés Narváez KO 2 (12), 3:01 30.12.2014   Metropolitan Gym, Tokio Zdobycie mistrzostwa świata WBO wagi supermuszej
Wygrana 7:0   Samartlek Kokietgym TKO 11 (12), 1:08 05.09.2014   Yoyogi #2 Gymnasium, Tokio Obrona mistrzostwa świata WBC wagi junior muszej
Wygrana 6:0   Adrián Hernández TKO 6 (12), 2:54 06.04.2014   Ota-City General Gymnasium, Tokio Zdobycie mistrzostwa świata WBC wagi junior muszej
Wygrana 5:0   Jerson Mancio TKO 5 (12), 2:51 06.12.2013   Kokugikan, Tokyo
Wygrana 4:0   Ryōichi Taguchi UD 10 25.08.2013   Sky Arena, Zama, Kanagawa
Wygrana 3-0   Yūki Sano TKO 10 (10), 1:09 16.04.2013   Korakuen Hall, Tokio
Wygrana 2-0   Ngaoprajan Chuwatana KO 1 (8), 1:50 05.01.2013   Korakuen Hall, Tokio
Wygrana 1-0   Crison Omayao KO 4 (8), 2:04 02.10.2012   Korakuen Hall, Tokio Debiut na zawodowym ringu

Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów

Wyróżnienia edytuj

W styczniu 2015 w Tokio Naoya Inoue został uznany przez tamtejszą komisję bokserską, za najlepszego japońskiego pięściarza 2014 roku[3].

Przypisy edytuj

  1. Naoya Inoue. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
  2. JAPOŃSKI FENOMEN Z DRUGIM TYTUŁEM W ÓSMEJ WALCE. bokser.org. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  3. a b Japoński fenomen z drugim tytułem w ósmej walce. bokser.org, 26 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-26]. (pol.).
  4. Jamie McDonnell traci tytuł WBA w wadze koguciej.. bokser.org, 2018-05-25. [dostęp 2018-06-24]. (pol.).
  5. Wojna roku 2019! Inoue lepszy, ale Donaire wciąż rani!. bokser.org, 2018-05-25. [dostęp 2018-11-07]. (pol.).
  6. ‘POTWÓR’ NAOYA INOUE ZNOKAUTOWAŁ DONAIRE’A W REWANŻU! [online], Bokser.org [dostęp 2022-06-09].
  7. Redakcja, INOUE NOKAUTUJE, ZDOBYWA PAS W CZWARTEJ WADZE [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce, 25 lipca 2023 [dostęp 2023-07-29] (pol.).
  8. 'POTWÓR' INOUE ZUNIFIKOWAŁ WSZYSTKIE 4 PASY! [online], Bokser.org [dostęp 2023-12-26].

Linki zewnętrzne edytuj