Naparstnica rdzawa (Digitalis ferruginea L.) – gatunek rośliny z rodziny babkowatych (według systemów XX-wiecznych do trędownikowatych). Występuje w południowej Europie, wokół Morza Śródziemnego, na Bałkanach oraz na Kaukazie. We florze Polski jest efemerofitem.

Naparstnica rdzawa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

naparstnica

Gatunek

naparstnica rdzawa

Nazwa systematyczna
Digitalis ferruginea L.
Sp. pl. 2:622. 1753

Morfologia edytuj

 
Fragment kwiatostanu
Pokrój
Roślina zielna.
Łodyga
Osiąga 120 cm wysokości (nawet do 1,5 m[3]), gęsto ulistniona.
Liście
Odziomkowe zebrane w rozetę, łodygowe ułożone naprzeciwlegle. Lancetowatoeliptyczne, na wierzchu gładkie, pod spodem owłosione.
Kwiaty
Liczne, duże, dwuwargowe, zebrane w długie, gęste, jednostronne grono, zaostrzone na szczycie. Pojedyncze kwiaty podparte liśćmi podkwiatowymi. Korona kwiatu żółtobrązowa lub żółtawozielona, z licznymi ciemniejszymi żyłkami.
Owoce
Torebki zawierające liczne, drobne nasiona.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina lub roślina dwuletnia. Zakwita pod koniec lipca. W stanie naturalnym rośnie w świetlistych lasach i zaroślach.

Zastosowanie edytuj

Roślina ozdobna, w Polsce uprawiana zwykle jako roślina dwuletnia w parkach i na rabatach w przydomowych ogródkach. Aby nie dopuścić do zachwaszczenia ogrodu, należy ścinać owocostany przed wysypaniem się nasion. Nadaje się do pojedynczych nasadzeń. Dobra roślina na kwiat cięty, z przeznaczeniem do dużych kompozycji bukietowych[4].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. A. i J. Szweykowscy: Słownik botaniczny. PW Wiedza Powszechna, Warszawa 2003. ISBN 83-214-1305-6
  4. Opis na stronach Alpinarium Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. [dostęp 2014-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].