|
Tekst rosyjski
- Угрюмый лес стоит вокруг стеной;
- Стоит, задумался и ждёт.
- Лишь вихрь в груди его взревёт порой:
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
- В глубоких рудниках металла звон,
- Из камня золото течёт.
- Там узник молотом о камень бьёт,
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
- Иссякнет кровь в его груди златой,
- Железа ржавый стон замрёт.
- Но в недрах глубоко земля поёт:
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
- Кто жизнь в бою неравном не щадит,
- С отвагой к цели кто идет,
- Пусть знает: кровь его тропу пробьет,
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
|
Transkrypcja
- Ugriumyj les stoit wokrug stienoj;
- Stoit, zadumałsia i żdiot
- Lisz wichr' w grudi jego wzriewiot poroj:
- Wpieriod druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod.
- W głubokich rudnikach mietałła zwon,
- Iz kamnia zołoto tieczot.
- Tam uznik mołotom o kamień bjot, -
- Wpieriod, druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod.
- Issiakniet krow' w jego grudi złatoj,
- Żeleza rżawyj ston zamriot.
- No w niedrach głuboko ziemla pojot:
- Wpieriod, druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod.
- Kto żyzń w boju nierawnom nie szczadit,
- S otwagoj k celi kto idiet,
- Pust' znajet: krow' jego tropu probjet,
- Wpieriod, druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod.
|
Po polsku
- Ponury las stoi niczym mur dokoła;
- Stoi, zadumany i czeka.
- Tylko wicher w piersi jego zawyje czasem:
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
- W głębokich kopalniach metal dzwoni,
- Z kamienia złoto tryska.
- Tam więzień młotem o kamień bije,
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
- Wysycha krew w jego złotej piersi,
- Żelaza rdzawy jęk zamiera.
- Lecz w głębinach ziemia śpiewa:
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
- Kto życia w boju nierównym nie szczędzi,
- Z odwagą do celu, kto zmierza,
- Niechaj wie, że jego krew ślad pozostawi,
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
|
