Narządy limfatyczne
 |
Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Narządy limfatyczne, narządy limfoidalne – u ssaków miejsce powstawania, dojrzewania, uzyskiwania własności odpornościowych i współdziałania komórek układu odpornościowego w celu rozpoznawania antygenów drobnoustrojów chorobotwórczych, komórek nowotworowych lub wszystkich komórek i substancji nierozpoznanych jako własne.
Dzielą się na:
- narządy centralne (pierwotne)
- narządy obwodowe (wtórne)
Centralne narządy limfatyczne edytuj
W nich powstają i dojrzewają limfocyty T i limfocyty B.
Zalicza się do nich[1]:
- szpik kostny – źródło komórek multipotencjalnych różnicujących się na komórki linii mieloidalnej i linii limfoidalnej, w którym dojrzewają limfocyty B
- grasicę – dojrzewają w niej limfocyty T
- torebkę Fabrycjusza – u ptaków.
Obwodowe narządy limfatyczne edytuj
W tych narządach głównie przebiega odpowiedź immunologiczna. Zalicza się do nich[1]:
- węzły chłonne
- śledzionę
- pierścień Waldeyera
- grudki limfatyczne (samotne i skupione)
- wyrostek robaczkowy
- MALT (mucose associated lymphoid tissue) – tkanki limfatyczne związane z błoną śluzową[2]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Jakub Gołąb, Marek Jakóbisiak, Witold Lasek, Tomasz Stokłosa: Immunologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 6. ISBN 978-83-01-15154-6.
- ↑ Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała: Fizjologia zwierząt : podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów : praca zbiorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005, s. 282. ISBN 83-09-01792-8.