Nasza TV
Nasza TV – polska stacja telewizyjna działająca w latach 1998–2000. Stacja rozpoczęła działalność 17 stycznia 1998 roku, na początku miała 10 stacji nadawczych w środkowej Polsce. Jej właścicielem była spółka Polskie Media S.A.[1].
| Rozpoczęcie nadawania |
17 stycznia 1998 |
|---|---|
| Zakończenie nadawania |
1 kwietnia 2000 |
| Format obrazu | |
| Właściciel | |
| Systemy emisji sygnału |
|
| Kraj nadawania | |
| Język |
Polski |
| Zastąpiony przez |
Historia
edytujKoncesję na tzw. sieć centralną, obejmującą swoim zasięgiem m.in. Warszawę, Łódź, Chełm i Siedlce[2] spółce Polskie Media S.A. KRRiT przyznała 20 marca 1997 roku - właścicielami spółki byli pierwotnie m.in. Henryk Chodysz, Janusz Wójcik, Iwona Buchner, January Gościmski, Lech Jaworowicz, Leonard Praśniewski i Tadeusz Przeździecki, przy czym sama spółka Polskie Media wcześniej zainteresowana była przejęciem Polonii 1[2][3]. Jej program miał być skierowany do rodzin[3], w nim znaleźć się miały filmy i seriale[3] oraz różne audycje poradnikowe[2]. Stacja przed startem podpisała porozumienie z telewizją Antena 1 w sprawie współpracy programowo-reklamowej[2] (ostatecznie Antena 1 nie otrzymała koncesji), a jej dyrektorem programowym został Andrzej Zaporowski[3], były dziennikarz TVP[2]. Przed rozpoczęciem emisji koncesja stacji została rozszerzona o nadajniki m.in. w Białymstoku, Kaliszu, Kielcach, Krakowie, Olsztynie i Radomiu[4].
Stacja w systemie emisji naziemnej i sieciach kablowych docierała początkowo do 47% gospodarstw domowych[1]. Od 12 września 1998 roku współpracowała z telewizją RTL 7, nadając wspólne pasmo programowe, co wzbudziło sprzeciw KRRiT z powodu nieposiadania koncesji naziemnej przez RTL 7[3]. Prawomocność koncesji stacji podważył Naczelny Sąd Administracyjny[3], w związku z czym KRRiT uchyliła ją 26 maja 1998 roku[5], przyznając stacji poprawioną wersję koncesji 2 lutego 1999 roku[6]. Została ona później rozszerzona o nadajniki w Bytowie, Gdańsku i Szczecinie[7].
W maju 1999 roku prezes stacji, Henryk Chodysz planował sprzedaż udziałów w stacji grupie SBS - plany te zostały jednak zablokowane przez współudziałowców stacji powiązanych z telewizjami TVN i Polsat, natomiast 1 czerwca[8] z powodu zalegania od grudnia 1998 roku[1] z opłatami operatorowi nadajników stacji, radomskiej spółce RSTV[8] sygnał stacji został wyłączony, a stacje sieci TV Odra, poprzednio retransmitujące program Naszej TV, podjęły retransmisję Polsatu 2[3]. 3 czerwca 1999 sygnał Naszej TV został przywrócony poprzez platformę cyfrową Wizja TV i sieć PTK, a stacja uruchomiła ponownie nadajniki naziemne. W październiku 1999 roku wysokość długu stacji przekroczyła 60 milionów złotych, w związku z czym jeden z jej wierzycieli złożył wniosek o upadłość stacji[3].
1 kwietnia 2000 roku, po przejęciu spółki Polskie Media S.A. przez nowych akcjonariuszy związanych z Polsatem, stacja zmieniła nazwę na TV4[1][3].
Na antenie Naszej TV emitowano m.in. teleturniej Sto plus jeden, który powstał w oparciu o brytyjski program o nazwie Whittle (początkowo Everybody’s Equal)[9]. Jego produkcją zajmowały się Euromedia TV i Grundy International.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Nasza TV, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-09].
- ↑ a b c d e Paweł Rożyński, Ewa Wieczorek, Drugi wyścig telewizji, „Gazeta Wyborcza”, Agora, 3 czerwca 1996, s. 20 (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i Tomasz Mielczarek, Polsat – od wytwórcy do dystrybutora telewizyjnych treści, Naukowy Przegląd Dziennikarski, kwiecień 2013, ISSN 2084-8064 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
- ↑ Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, SPRAWOZDANIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z rocznego okresu działalności, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Warszawa, marzec 1998, s. 31 [dostęp 2025-03-26] (pol.).
- ↑ Wykaz koncesji i decyzji - Nadawcy koncesjonowani - Nadawcy i operatorzy - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji [online], www.archiwum.krrit.gov.pl [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Wykaz koncesji i decyzji - Nadawcy koncesjonowani - Nadawcy i operatorzy - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji [online], www.archiwum.krrit.gov.pl [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, SPRAWOZDANIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z rocznego okresu działalności, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Warszawa, marzec 2000, s. 40 [dostęp 2025-03-26] (pol.).
- ↑ a b Marta Bratkowska, Powrót na Wizji [online], Gazeta Wyborcza, 7 czerwca 1999 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
- ↑ Anna Z.: Entertainment and Game Shows. euromediatv.com.pl, 24 lipca 2005. [dostęp 2020-07-26]. (ang.).