National Museum Cardiff
National Museum Cardiff (pol. Muzeum Narodowe w Cardiff) – muzeum i galeria sztuki poświęcone historii Walii. Jest położone w centrum Cardiff w Cathays Park. Budynek, w którym mieszczą się zbiory muzealne, został oficjalnie otwarty w 1927 roku. W zbiorach muzeum znajdują się eksponaty z dziedziny archeologii, geologii i historii naturalnej Walii oraz kolekcja dzieł sztuki[1].
Widok ogólny | |
Państwo | |
---|---|
Księstwo | |
Miejscowość | |
Adres |
Cathays Park |
Data założenia |
1927 |
Położenie na mapie Cardiff | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Walii | |
51°29′08,88″N 3°10′38,28″W/51,485800 -3,177300 | |
Strona internetowa |
Zbiory
edytujKolekcja sztuki
edytujKolekcja sztuki Muzeum Narodowego w Cardiff obejmuje 500 lat historii malarstwa rysunku, rzeźby i rzemiosła artystycznego Walii i świata, w tym jedną z najbogatszych w Europie kolekcji dzieł impresjonistów[2], zebranych w dziale: Impresjonizm i modernizm. Do powstania tych zbiorów przyczyniła się pasja kolekcjonerska sióstr Davies, Gwendoline (1882–1951) i Margaret (1884–1963), które w 1908 roku rozpoczęły gromadzenie dzieł sztuki, tworząc z czasem jedną z największych XX-wiecznych kolekcji sztuki w Wielkiej Brytanii. W latach 1951 i 1963 podarowały one Muzeum Narodowemu łącznie 260 dzieł. Na ich kolekcję (The Davies Sisters collection) składają się obrazy takich artystów jak: William Turner, Jean Baptiste Camille Corot, Jean-François Millet, Honoré Daumier, Eugène Carrière, Édouard Manet, Claude Monet, Camille Pissarro, Pierre Puvis de Chavannes, Paul Signac, Paul Cézanne i Vincent van Gogh, rzeźby Auguste’a Rodina oraz prace artystów walijskich: Mosesa Griffitha (1749–1819) i Richarda Wilsona. Oprócz prac impresjonistów i postimpresjonistów w zbiorach sióstr Davies znalazły się dwa obrazy z pracowni Sandro Botticellego, obraz Obnażanie Chrystusa z szat El Greca a także eksponaty sztuki współczesnej (prace takich artystów jak Augustus John, Josef Herman, Oskar Kokoschka, Stanley Spencer, Wyndham Lewis, Frank Brangwyn)[3].
Zbiory sztuki w Muzeum Narodowym uzupełniają ponadto kolekcje:
- Dereka Williamsa (The Derek Williams Trust Collection) – na którą składają się m.in. prace brytyjskich artystów neoromantycznych i współczesnych (Ceri Richards, Keith Vaughan, Henry Moore)[4];
- Williamsa-Wynna (The Williams-Wynn collection) – założona w XVIII w. przez walijskiego polityka i patrona artystów, sir Watkina Williams-Wynna, 4. Baroneta (1749–1789). Na jego zbiory składają się m.in. obrazy brytyjskich malarzy (Paul Sandby, Joshua Reynolds, Richard Wilson)[5];
- Kolekcja europejskiej porcelany Wilfreda De Wintona (The De Winton collection of European porcelain) – donator pochodzący z rodziny bankierskiej Wilfred De Winton (1856–1929) był jednym z największych darczyńców Muzeum Narodowego. W latach 1917 i 1929 przekazał na rzecz muzeum ponad 2000 eksponatów XVIII- i XIX-wiecznej europejskiej porcelany. Jego kolekcja jest dziś jedną z największych, jakie znajdują się w brytyjskich muzeach[6];
- Kolekcja walijskiej ceramiki i porcelany Mortona Nance'a – The Morton Nance Collection of Welsh Pottery and Porcelain, podarowana muzeum w 1952, po śmierci jej właściciela. Obejmuje ok. 1500 eksponatów ceramiki i porcelany walijskiej, w tym egzemplarze wyprodukowane w zakładach w Swansea, Nantgarw i Llanelli[7].
Malarstwo renesansu
edytuj-
Cima da Conegliano, Madonna z Dzieciątkiem ok. 1500
-
Amico Aspertini, Madonna z Dzieciątkiem pomiędzy św. Heleną, a św. Franciszkiem, 1520
-
Adriaen van Cronenburgh, Portret Katarzyny Berain, "Matki Walii", 1568
-
Obraz przypisywany Lucasowi de Heere, Rodzina Henryka VIII: Alegoria sukcesji Tudorów, ok. 1572
Malarstwo baroku
edytuj-
Andrea Sacchi, Hagar i Izmael na pustyni, ok. 1630
-
Mathieu Le Nain, Sprzeczka, 1640
-
Nicolas Poussin, Znalezienie Mojżesza, 1651
-
Jan van de Cappelle, Cisza morska, 1654
-
Édouard Manet, Efekt śnieżycy w Petit-Montrouge, 1870
-
Auguste Renoir, Paryżanka (Dama w błękicie), 1874
-
Claude Monet, Palazzo Dario, Wenecja, 1908
-
Claude Monet, San Giorgio Maggiore o zmierzchu, 1908
-
Paul Cézanne, Tama François Zoli, ok. 1877–1878
-
Paul Cézanne, Góry w Prowansji, 1878–1880
Malarstwo walijskie
edytuj-
William Parry, Niewidomy walijski harfista, 1775–1782
-
J.Chapman, William Williams, 'Will Penmorfa', 1826
-
William Roos, Portret Johna Jonesa ("Talhaiarna"), 1864
-
Gwen John, Narożnik pokoju artysty w Paryżu, 1907–1909
Kolekcja porcelany
edytuj-
Serwis obiadowy, 1787
-
Serwis obiadowy, 1787
-
Figurka Amfitryty
-
Figurka Neptuna
Ewolucja w Walii
edytujWystawa obrazująca przebieg ewolucji na terenie Walii (Evolution of Wales) obejmuje przedział czasowy ok. 4,6 miliarda lat. Przegląd chronologiczny wystawy rozpoczyna się od Big Bangu i prowadzi do formowania się Ziemi ukazując kolejne stadia tego procesu (zmiany klimatyczne i środowiskowe, ewolucję życia). Wśród eksponatów tego działu znajdują się m.in.: meteoryty, z których jeden spadł, według relacji świadków, w północnej Walii w 1949, skała księżycowa przywieziona z Księżyca na Ziemię w 1969 przez astronautów uczestniczących w wyprawie Apollo 11 oraz szczątki dinozaurów i mamutów[8].
Historia naturalna w Walii
edytujKolekcja zbiorów przyrodniczych to przegląd historii naturalnej na terenie Walii, począwszy od wybrzeża morskiego aż po lasy w głębi kraju. Imponujące walijskie klify są miejscem kolonii ptaków morskich. Specjalne miejsce zajmuje tu zwłaszcza wyspa Scomer (hrabstwo Pembrokeshire) u wybrzeży południowo-zachodniej Walii, na której znajduje się jedna z największych kolonii ptaków morskich w Europie Północno-Zachodniej. Walijskie lasy, porośnięte drzewami, których wiek dochodzi to 200 lat, to z kolei miejsce życia dzikiej zwierzyny i ptactwa.
Do głównych atrakcji tego działu należą:
- ogromny, zawieszony pod stropem długoszpar, mierzący 7,5 m i ważący 4 tony (największa ryba spotykana u wybrzeży Walii),
- szkielet młodego, 9-metrowego humbaka wyłowionego w październiku 1982 u wybrzeży Barry,
- okaz żółwia skórzastego znalezionego we wrześniu 1988 na plaży w pobliżu zamku w Harlech, umieszczonego w galerii specjalnie jemu poświęconej; Okaz ten znalazł się z powodu swych wymiarów (waga: 916 kg, długość: ok. 3 m i 2,5 m rozpiętości płetw) w księdze rekordów Guinnessa; jest to największy egzemplarz tego gatunku, jaki kiedykolwiek odnotowano[9].
Dział archeologiczny
edytujW tej galerii eksponowane są m.in. szczątki neandertalczyków, pochodzące sprzed ok. 230 000 lat, oraz wykopaliska z okresu podboju wysp brytyjskich przez Rzymian. Eksponaty w galerii obejmują okres chronologiczny od paleolitu poprzez mezolit, neolit, epokę brązu, epokę żelaza, starożytny Rzym po średniowiecze. Z epoki brązu na uwagę zasługuje pochodzący z ok. 2000 roku p.n.e. złoty naszyjnik w kształcie półksiężyca, tzw. Llanllyfni lunula (półksiężyc z Llanllyfni). Z epoki żelaza wyróżnia się odlew przedstawiający mitologiczną bestię. Okres podbojów rzymskich z kolei reprezentuje tzw. Abergavenny Leopard Cup (puchar z lampartem z Abergavenny), prawdopodobnie najpiękniejsze rzymskie naczynie znalezione na terenie Walii. Okres wczesnego średniowiecza reprezentują inskrypcje kamienne i rzeźby, a późnego – źródła pisane i przedmioty kultu religijnego[10].
-
Model grobowca Bryn Celli Ddu (Anglesey, 3000 p.n.e.)
-
Naszyjnik Llanllyfni lunula (Llanllyfni, 2000 p.n.e.)
-
Uchwyt naczynia rzymskiego w kształcie lamparta
(Abergavenny, I w. n.e.) -
Inskrypcja łacińsko–walijska
(Aberconwy, 1198–1230 )
Przypisy
edytuj- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: About The Museum. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: Art. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: The Davies Sisters collection. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: The Derek Williams Trust Collection. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: The Williams-Wynn collection. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: The De Winton collection of European porcelain. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: The Morton Nance Collection of Welsh Pottery and Porcelain. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: The Evolution of Wales. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: Natural History. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)]. (ang.).
- ↑ Amgueddfa Cymru – National Museum Wales: Origins: in search of early Wales. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-13)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona oficjalna National Museum Cardiff. museumwales.ac.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (wal. • ang.)