Nawój z Morawicy
kasztelan krakowski, wojewoda sandomierski
Nawój z Morawicy herbu Topór (zm. 1331) – wojewoda sandomierski i kasztelan krakowski. Syn Sułka z Morawicy. Pochodził z rodu Toporczyków, będących zagorzałymi stronnikami Władysława Łokietka. W 1307 lub 1308 roku został podkomorzym sandomierskim. W latach 1317-1320 piastował urząd wojewody sandomierskiego. Tuż przed koronacją Łokietka, w styczniu 1320 roku, otrzymał godność kasztelana krakowskiego, czyli najwyższy urząd świecki w królestwie.
 Topór | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Dzieci | |
| Administracja | |
Miał kilkoro synów. Jednym z nich był Andrzej z Tęczyna (Tęczyński), wojewoda krakowski, protoplasta rodu Tęczyńskich[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Nawój z Morawicy h. Topór [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2023-02-23] (pol.).