Neale Fraser

tenisista australijski

Neale Andrew Fraser (ur. 3 października 1933 w Melbourne, zm. 2 grudnia 2024[1]) – australijski tenisista, czterokrotny zdobywca Pucharu Davisa.

Neale Fraser
Ilustracja
Neale Fraser (1972)
Pełne imię i nazwisko

Neale Andrew Fraser

Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

3 października 1933
Melbourne

Data śmierci

2 grudnia 2024

Gra

leworęczny

Status profesjonalny

1952

Zakończenie kariery

1977

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

1 (1959)

Australian Open

F (1957, 1959, 1960)

Roland Garros

SF (1959, 1962)

Wimbledon

W (1960)

US Open

W (1959, 1960)

Gra podwójna
Najwyżej w rankingu

1 (1959)

Australian Open

W (1957, 1958, 1962)

Roland Garros

W (1958, 1960, 1962)

Wimbledon

W (1959, 1961)

US Open

W (1957, 1959, 1960)

podpis

Kariera tenisowa

edytuj

Fraser w swojej karierze wygrał trzy turnieje zaliczane od 1968 do Wielkiego Szlema, U.S. National Championships 1959, Wimbledon 1960 i U.S. National Championships 1960. Podczas edycji U.S. National Championships w 1960 wygrał ponadto grę podwójną i zawody mikstowe. Australijczyk trzy razy przegrał w finale Australian Championships i raz na Wimbledonie.

W deblu Fraser triumfował we wszystkich imprezach Wielkiego Szlema (łącznie jedenaście tytułów) oraz był uczestnikiem siedmiu finałów, natomiast w konkurencji gry mieszanej zwyciężył pięciokrotnie i poniósł dwie porażki.

W latach 1958–1963 reprezentował Australię w Pucharze Davisa i zdobywał z zespołem trofeum w latach 1959–1962. Po zakończeniu kariery został kapitanem reprezentacji i pełnił tę funkcję przez dwadzieścia cztery lata, doprowadzając Australię do tytułu w edycjach 1973, 1977, 1983, 1986[2].

Za swoje osiągnięcia w 1984 roku uhonorowany został miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[3]. W 2008 otrzymał od ITF najwyższe wyróżnienie, nagrodę im. Philippe Chatriera[2].

Finały w turniejach wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (3–4)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1957 Australian Championships, Sydney Trawiasta   Ashley Cooper 3:6, 11:9, 4:6, 2:6
Finalista 2. 1958 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Ashley Cooper 6:3, 3:6, 4:6, 11:13
Finalista 3. 1959 Australian Championships, Adelaide Trawiasta   Alex Olmedo 1:6, 2:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 1. 1959 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Alex Olmedo 6:3, 5:7, 6:2, 6:4
Finalista 4. 1960 Australian Championships, Brisbane Trawiasta   Rod Laver 7:5, 6:3, 3:6, 6:8, 6:8
Zwycięzca 2. 1960 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Rod Laver 6:4, 3:6, 9:7, 7:5
Zwycięzca 3. 1960 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Rod Laver 6:4, 6:4, 9:7

Gra podwójna (11–7)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1954 Australian Championships, Sydney Trawiasta   Clive Wilderspin   Rex Hartwig
  Mervyn Rose
3:6, 4:6, 2:6
Finalista 2. 1955 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Ken Rosewall   Rex Hartwig
  Lew Hoad
5:7, 4:6, 3:6
Zwycięzca 1. 1957 Australian Championships, Sydney Trawiasta   Lew Hoad   Malcolm Anderson
  Ashley Cooper
6:3, 8:6, 6:4
Finalista 3. 1957 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Lew Hoad   Gardnar Mulloy
  Budge Patty
10:8, 4:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 1957 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Ashley Cooper   Gardnar Mulloy
  Budge Patty
4:6, 6:3, 9:7, 6:3
Zwycięzca 3. 1958 Australian Championships, Sydney Trawiasta   Ashley Cooper   Roy Emerson
  Bob Mark
7:5, 6:8, 3:6, 6:3, 7:5
Zwycięzca 4. 1958 French Championships, Paryż Ceglana   Ashley Cooper   Robert Howe
  Abe Segal
3:6, 8:6, 6:3, 7:5
Finalista 4. 1958 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Ashley Cooper   Sven Davidson
  Ulf Schmidt
4:6, 4:6, 6:8
Finalista 5. 1959 French Championships, Paryż Ceglana   Roy Emerson   Nicola Pietrangeli
  Orlando Sirola
3:6, 2:6, 12:14
Zwycięzca 5. 1959 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Roy Emerson   Rod Laver
  Bob Mark
8:6, 6:3, 14:16, 9:7
Zwycięzca 6. 1959 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Roy Emerson   Alex Olmedo
  Butch Buchholz
3:6, 6:3, 5:7, 6:4, 7:5
Finalista 6. 1960 Australian Championships, Brisbane Trawiasta   Roy Emerson   Rod Laver
  Bob Mark
5:7, 8:6, 6:3, 3:6, 5:7
Zwycięzca 7. 1960 French Championships, Paryż Ceglana   Roy Emerson   José Luis Arilla
  Andrés Gimeno
6:2, 8:10, 7:5, 6:4
Zwycięzca 8. 1960 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Roy Emerson   Rod Laver
  Bob Mark
9:7, 6:4, 6:2
Zwycięzca 9. 1961 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Roy Emerson   Bob Hewitt
  Fred Stolle
6:4, 6:8, 6:4, 6:8, 8:6
Zwycięzca 10. 1962 Australian Championships, Sydney Trawiasta   Roy Emerson   Bob Hewitt
  Fred Stolle
4:6, 4:6, 6:1, 6:4, 11:9
Zwycięzca 11. 1962 French Championships, Paryż Ceglana   Roy Emerson   Wilhelm Bungert
  Christian Kuhnke
6:3, 6:4, 7:5
Finalista 7. 1973 Wimbledon, Londyn Trawiasta   John Cooper   Jimmy Connors
  Ilie Năstase
6:3, 3:6, 4:6, 9:8(3), 1:6

Gra mieszana (5–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1956 Australian Championships, Brisbane Trawiasta   Beryl Penrose   Mary Bevis Hawton
  Roy Emerson
6:2, 6:4
Finalista 1. 1957 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Althea Gibson   Darlene Hard
  Mervyn Rose
4:6, 5:7
Zwycięzca 2. 1958 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Margaret Osborne DuPont   Maria Bueno
  Alex Olmedo
6:3, 3:6, 9:7
Finalista 2. 1959 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Maria Bueno   Darlene Hard
  Rod Laver
4:6, 3:6
Zwycięzca 3. 1959 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Margaret Osborne DuPont   Janet Hopps Adkisson
  Bob Mark
7:5, 13:15, 6:2
Zwycięzca 4. 1960 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Margaret Osborne DuPont   Maria Bueno
  Antonio Palafox
6:3, 6:2
Zwycięzca 5. 1962 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Margaret Osborne DuPont   Ann Haydon-Jones
  Dennis Ralston
2:6, 6:3, 13:11

Przypisy

edytuj
  1. Neale Fraser, Australian 19-time tennis major winner, dies aged 91. abc.net.au. [dostęp 2024-12-02]. (ang.).
  2. a b Neale Fraser [online], Tennis Australia [dostęp 2018-06-16] (ang.).
  3. Neale Fraser [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-06-16].

Bibliografia

edytuj