Nelson Gutiérrez

piłkarz urugwajski
(Przekierowano z Nelson Daniel Gutiérrez)

Nelson Daniel Gutiérrez Luongo (13 kwietnia 1962 w Montevideo) – urugwajski piłkarz noszący przydomek, grający jako obrońca.

Nelson Gutiérrez
Pełne imię i nazwisko

Nelson Daniel Gutiérrez Luongo

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1962
Montevideo

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1985 Peñarol
1985 Atlético Nacional
1986–1988 River Plate 68 (3)
1988–1989 S.S. Lazio 17 (1)
1989–1991 Hellas Verona 27 (3)
1991–1993 CD Logroñés 60 (0)
1993–1996 Peñarol
1997 Defensor Sporting
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983–1990  Urugwaj 57 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Argentyna 1987
srebro Brazylia 1989

Kariera klubowa edytuj

Gutiérrez rozpoczął swoją karierę piłkarską w klubie CA Peñarol, z którym dwa razy z rzędu zdobył mistrzostwo Urugwaju – w 1981 i 1982. Następnie Peñarol z Gutiérrezem w składzie zwyciężył w turnieju Copa Libertadores 1982 i jeszcze w tym samym roku pokonał zdobywcę PEMK, angielski klub Aston Villa, zdobywając Puchar Interkontynentalny.

W 1985 Gutiérrez przeniósł się do Kolumbii, gdzie przez krótki czas grał w Atlético Nacional, skąd w 1986 przeszedł do argentyńskiego klubu River Plate.

Gutiérrez miał swój udział w sukcesach klubu River Plate – w sezonie 1985/86 zdobył mistrzostwo Argentyny, wygrał Copa Libertadores 1986, a następnie zdobył Puchar Interkontynentalny i Copa Interamericana.

W końcu lat 80. przeniósł się do Europy. Najpierw grał w klubach włoskich S.S. Lazio i Hellas Verona, a następnie przez dwa lata grał w hiszpańskim klubie Logroñés, skąd w 1993 wrócił do Urugwaju, do klubu Peñarol, z którym cztery razy z rzędu zdobył mistrzostwo Urugwaju – w 1993, 1994, 1995 i 1996. Karierę piłkarską zakończył w 1997 w klubie Defensor Sporting.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Wraz z reprezentacją Urugwaju wziął udział w turnieju Copa América 1983, w którym Urugwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. W fazie grupowej Gutiérrez zagrał tylko w meczu z Chile, w którym otrzymał czerwoną kartkę. Następnie zagrał w obu meczach półfinałowych z Peru i w obu spotkaniach finałowych z Brazylią.

Wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1986 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Gutiérrez zagrał we wszystkich czterech meczach – z Niemcami, Danią, Szkocją i Argentyną.

W turnieju Copa América 1987 Urugwaj obronił tytuł najlepszej drużyny Ameryki Południowej, a Gutiérrez zagrał we wszystkich dwóch spotkaniach – półfinałowym z Argentyną i finałowym z Chile.

W turnieju Copa América 1989 Urugwaj został wicemistrzem Ameryki Południowej. Gutiérrez zagrał we wszystkich meczach poza pierwszym spotkaniem z Ekwadorem – czyli z Boliwią, Chile, w obu spotkaniach (grupowym i finałowym) z Argentyną, z Paragwajem i Brazylią.

Wziął także udział w finałach mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Urugwaj ponownie odpadł w 1/8 finału. Gutiérrez wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach – z Hiszpanią, Belgią, Koreą Południową i Włochami.

Łącznie w reprezentacji Urugwaju rozegrał 57 meczów.

Sukcesy edytuj

Sezon Klub Tytuł
1981   CA Peñarol Mistrz Urugwaju
1982   CA Peñarol Mistrz Urugwaju
1982   CA Peñarol Copa Libertadores
1982   CA Peñarol Puchar Interkontynentalny
1985/86   River Plate Mistrz Argentyny
1986   River Plate Copa Libertadores
1986   River Plate Puchar Interkontynentalny
1987   River Plate Copa Interamericana
1993   CA Peñarol Mistrz Urugwaju
1994   CA Peñarol Mistrz Urugwaju
1995   CA Peñarol Mistrz Urugwaju
1996   CA Peñarol Mistrz Urugwaju

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj