Neofit VII (patriarcha Konstantynopola)
Neofit VII, gr. Νεόφυτος Ζ΄ – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1789–1794 i 1798–1801.
| ||
Patriarcha Konstantynopola | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | nieznana Smyrna | |
Data i miejsce śmierci | nieznana Athos | |
Patriarcha Konstantynopola | ||
Okres sprawowania | 1789–1794; 1798–1801 | |
Wyznanie | prawosławne | |
Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański | |
Wybór patriarchy | maj 1789; 1798 |
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w Smyrnie. W maju 1789 został wybrany patriarchą. Zrezygnował 1 marca 1794 r. i udał się na Rodos, Patmos, a następnie na Górę Athos. Został ponownie wybrany na patriarchę w 1798 r. Panował do 17 czerwca 1801, kiedy ponownie zrezygnował. Został wtedy zesłany na Górę Athos.
BibliografiaEdytuj
- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 439.
- Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.