Neutralność węglowa

Neutralność węglowa – strategia kompensowania emisji dwutlenku węgla przez sekwestrację lub zakup kredytów węglowych.

Neutralność węglowa jest jednym z przykładów neutralności klimatycznej zdefiniowanej jako strategia skompensowania emisji gazów cieplarnianych[1]. Strategię neutralności węglowej można stosować w wielu dziedzinach i zastosowaniach, dla przykładu w architekturze[2]. Neutralność klimatyczna jest także przedmiotem negocjacji klimatycznych[3]. Termin ten jest używany w kontekście procesów uwalniania dwutlenku węgla związanych z transportem, produkcją energii, rolnictwem i przemysłem[4].

Choć używa się terminu „neutralność węglowa”, to ślad węglowy obejmuje również inne gazy cieplarniane, określanych jako ekwiwalent dwutlenku węgla. Termin „neutralny dla klimatu” odzwierciedla szersze uwzględnienie innych gazów cieplarnianych w zmianie klimatu, nawet jeśli CO2 jest najobficiej występującym gazem. Termin „zerowy bilans netto” jest coraz częściej używany do opisania szerszego i bardziej kompleksowego zobowiązania do dekarbonizacji i działań na rzecz klimatu, wykraczającego poza neutralność węglową poprzez włączenie większej liczby działań w zakres emisji pośrednich i często obejmującego cel redukcji emisji oparty na podstawach naukowych, w przeciwieństwie do polegania wyłącznie na kompensacji np. poprzez zakup kredytów węglowych.

Przypisy edytuj

  1. Tim Hirsh, Satindra Bindra, A case for climate neutrality. Case studies on moving towards a low carbon economy, Nairobi, Kenya: United Nations Environment Programme, 2011, ISBN 978-9280730630 [zarchiwizowane z adresu 2010-01-04] (ang.).
  2. Pablo La Roche, Carbon-neutral architectural design, Boca Raton: CRC Press, 2012, ISBN 978-1-4398-4512-7.
  3. COP21: ostatni dzień światowych negocjacji, umowa w zasięgu ręki [online], Onet Wiadomości, 12 grudnia 2015 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  4. What Is Net Zero? A Global Overview On Climate Change [online], greengardenliving.com, 12 marca 2022 [dostęp 2022-03-24] (ang.).