Wikipedia

Newag 39WE

elektryczny zespół trakcyjny

Newag 39WE (seria EN100) – normalnotorowy elektryczny zespół trakcyjny wyprodukowany w latach 2014–2016 przez zakłady Newag z Nowego Sącza w 6 egzemplarzach dla Warszawskiej Kolei Dojazdowej.

EN100[1][2][3][4]
Ilustracja
39WE-001 na testach na torze doświadczalnym w Żmigrodzie
Kraj produkcji

 Polska

Producent

Newag Nowy Sącz

Lata budowy

2014–2016

Układ osi

Bo’2’Bo’+Bo’2’Bo’

Wymiary
Masa służbowa

111 900 kg

Długość

60 600 mm

Szerokość

2850 mm

Wysokość

4285 mm

Napęd
Typ silników

asynchroniczne

Liczba silników

8 × 180 kW

Napięcie zasilania

3000 V DC

Parametry eksploatacyjne
Moc ciągła

1440 kW

Przyspieszenie rozruchu

1,2 m/s²

Prędkość konstrukcyjna

100 km/h

Maksymalna prędkość eksploatacyjna

80 km/h

Parametry użytkowe
Wysokość wejścia

500 mm
(od główki szyny)

Liczba miejsc siedzących

164

Liczba miejsc ogółem

505

Multimedia w Wikimedia Commons

Kontrakt na dostawę pojazdów został zawarty w sierpniu 2014. W lutym 2016 producent ukończył pierwszy skład oraz rozpoczęto jego homologację. 28 maja 2016 wszedł on do eksploatacji, a dzień później do ruchu wprowadzono kolejne dwie jednostki. Ostatnia zamówiona sztuka zaczęła wozić pasażerów 24 sierpnia 2016.

Historia edytuj

Geneza edytuj

W 2004 ówczesne Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego z Nowego Sącza we współpracy z przedsiębiorstwem Energocontrol z Krakowa zaprojektowały pierwszy EZT własnej konstrukcji – 14WE. Rok później zakłady te, już jako Newag, rozpoczęły jego produkcję, do której wykorzystano wybrane części ze skasowanych jednostek serii EN57[5]. W 2007 we współpracy z tym samym przedsiębiorstwem zaprojektowano już całkowicie nowy skład – wysokopodłogowy 19WE[6].

W kolejnych przetargach m.in. dla SKM Warszawa pojawił się wymóg niskopodłogowości dyskwalifikujący 19WE i konstrukcje zbliżone, co skłoniło Newag do zaprojektowania pierwszych niskopodłogowych EZT – Impulsów[7]. W czerwcu 2012 dostarczono pierwszego impulsa dla SKM[8].

W ogłoszonym 29 listopada 2013 przez WKD przetargu na dostawę 6 EZT wraz ze świadczeniem usług utrzymaniowych w 6-miesięcznym okresie gwarancji i przeszkoleniem pracowników w zakresie obsługi i napraw[9], ze względu na wymagane dostosowanie taboru do zbyt małych promieni łuków (wymagano dostosowania do łuków o promieniu 22 m), Newag nie mógł zaproponować pociągów z rodziny Impuls, dlatego zaoferował kolejną nową konstrukcję[1]. Do 25 lutego 2014 w postępowaniu, prócz Newagu, wystartowała również Pesa Bydgoszcz[10]. Ze względu na dużą różnicę w cenie między producentami konieczne były wyjaśnienia ze strony oferentów, co wydłużyło procedurę[11]. 23 maja przewoźnik za korzystniejszą uznał ofertę Newagu[12], po czym Pesa złożyła odwołanie od tej decyzji. Ostatecznie 18 czerwca Krajowa Izba Odwoławcza oddaliła to odwołanie i wówczas możliwe stało się zamówienie taboru z Newagu[11].

Realizacja zamówienia edytuj

 
39WE-001 na terenie Instytutu Kolejnictwa w Warszawie
 
Dostawa EN100-06 do Grodziska Mazowieckiego

26 sierpnia 2014 WKD podpisała z Newagiem umowę na dostawę 6 nowych pojazdów. Wówczas pierwsza jednostka miała zostać dostarczona do 26 lutego 2016, a ostatnia do 22 sierpnia 2016. Zakup ten został częściowo sfinansowany ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy[13].

W projektowaniu pojazdu typu 39WE wzięło udział kilkadziesiąt osób[14]. Koncepcja tego składu powstała we współpracy z EC Engineering i w kwietniu 2015 zaprezentowano pierwsze wizualizacje jednostki. Według producenta wygląd pojazdu, w którym zastosowano dużą szybę czołową i masywne osłony absorberów energii zderzenia, miał nawiązywać do architektury nowoczesnego miasta. Wygląd ten wywołał skrajne emocje wśród przyszłych pasażerów[15], którzy zaczęli nazywać ten pociąg Terminatorem, Predatorem i Lordem Vaderem[16]. W związku z opiniami na temat składu przewoźnik rozważał modyfikację wyglądu czoła pojazdu[15] i ostatecznie zdecydowano się na korekty w estetyce czoła, które wiązały się ze zmianą procesu technologicznego[17] i przesunięciem terminów dostaw[15]. 27 lipca 2015 podpisany został aneks do umowy na dostawę składów, na mocy którego pierwszy pojazd miał zostać dostarczony do 22 kwietnia 2016, drugi i trzeci do 15 maja, czwarty do 22 lipca, a dwa ostatnie do 22 sierpnia. Pod koniec lipca również zaprezentowano zmienioną stylistykę jednostki[18]. Modyfikacji uległy zderzaki, które zdecydowano się odsłonić bardziej niż było to w pierwotnej koncepcji[17].

W lutym 2016 ukończony został pierwszy skład[19] i 24 lutego przetransportowano go do Żmigrodu, gdzie rozpoczęto testy i badania mające na celu uzyskanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji[20]. Określono wówczas, że testy te potrwają do II połowy marca[21]. Następnie pojazd był testowany także na tzw. Pętli Grybowskiej w okolicach Nowego Sącza, a 18 marca jednostka o własnych siłach przyjechała do Instytutu Kolejnictwa w Warszawie, gdzie przeprowadzano kolejne badania przed dopuszczeniem do ruchu[22]. W nocy z 31 marca na 1 kwietnia skład został przetransportowany na teren WKD w Grodzisku Mazowieckim w celu przeprowadzenia testów skrajni[23]. Po sprawdzeniu jak pojazd zachowuje się na łukach i torach postojowych na terenie siedziby WKD pociąg tego samego dnia wrócił do Nowego Sącza[24]. 25 kwietnia jednostka odbyła na trasie Pruszków – Koluszki i z powrotem jazdę testową, podczas której przeprowadzono m.in. badanie drogi hamowania. Następnego dnia pojazd ponownie trafił do Grodziska, gdzie oczekiwał na możliwość wykonania na linii WKD pod napięciem 3000 V DC prób, w trakcie których mogłyby zostać sprawdzone inne parametry, w tym pomiar zużycia energii[25]. 29 kwietnia Urząd Transportu Kolejowego wydał bezterminowe zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji dla pierwszego pojazdu typu 39WE[3] i tego samego dnia został on odebrany przez WKD[26], natomiast w nocy z 30 kwietnia na 1 maja jednostka 39WE-001 została sprawdzona pod napięciem 3000 V DC na terenie lokomotywowni przewoźnika[27]. 10 maja UTK dopuścił do ruchu składy o numerach 002 i 003[28], a w połowie maja, zgodnie z założonym harmonogramem dostaw, dotarły one do Grodziska[29]. Na początku czerwca producent poinformował, że istnieje możliwość zakończenia kontraktu w lipcu, miesiąc przed obowiązującym terminem[30]. W nocy z 30 czerwca na 1 lipca dostarczono czwarty pojazd[31], z 4 na 5 sierpnia piąty[32], a z 19 na 20 sierpnia ostatni, szósty egzemplarz[33].

Konstrukcja edytuj

 
Wnętrze zespołu

Każdy pojazd jest zestawiony z dwóch trójczłonowych części, które są oparte na trzech wózkach. W pierwszym i trzecim członie każdej z części znajdują się po dwie pary drzwi wejściowych[1].

Zespół może pomieścić łącznie 505 pasażerów, w tym 164 na miejscach siedzących[2], z których 32 to siedzenia uchylne[34], a część ułożona jest równolegle do ścian bocznych. W przestrzeni pasażerskiej znajdują się 4 miejsca dla wózków, 8 dla rowerów[1][35], klimatyzacja z układem okien umożliwiającym przewietrzenie pojazdu, monitoring wewnętrzny, system zliczania pasażerów[30], tablice informacyjne LED i LCD oraz biletomaty. Przy miejscach dla wózków dodatkowo zainstalowano rampy umożliwiające ich wjazd do pociągu[35]. W kabinie maszynisty zamontowano pulpit rozbudowany dookoła fotela, co umożliwia obserwację obiektów znajdujących się blisko czoła pojazdu[36].

Pojazdy w 70% składają się z części produkcji polskiej – napęd i falowniki zostały wyprodukowane w Warszawie, a pozostałe elementy w Nowym Sączu[14]. Składy mają elektroniczną wersję Dokumentacji Systemu Utrzymania[1][35] oraz są wyposażone w monitoring zewnętrzny z rejestratorem zdarzeń[21].

Eksploatacja edytuj

 
Zespół EN100-01 na stacji Warszawa Śródmieście WKD
Państwo Przewoźnik Liczba sztuk Oznaczenie Dostawa Początek eksploatacji
  Polska WKD 6 EN100-01 31 marca/1 kwietnia 2016 28 maja 2016 [23][37]
EN100-02 14/15 maja 2016 29 maja 2016 [29][37]
EN100-03
EN100-04 30 czerwca/1 lipca 2016 7 lipca 2016 [31][38]
EN100-05 4/5 sierpnia 2016 9 sierpnia 2016 [32][39]
EN100-06 19/20 sierpnia 2016 24 sierpnia 2016 [33][40]

W dniu zawarcia umowy na dostawę nowych pociągów WKD uruchamiała 11 obiegów. Dzięki jednostkom z Newagu ma być możliwe zwiększenie liczby obiegów do co najmniej 14[41], co ma pozwolić zwiększyć częstotliwość kursowania pociągów do 5 minut w szczycie na odcinku Warszawa Zachodnia – Pruszków[42].

1 marca 2016 przewoźnik poinformował, że zmiana napięcia w sieci WKD z 600 do 3000 V DC, a wraz z nią wprowadzenie pierwszego składu 39WE do eksploatacji, będzie miała miejsce na początku maja[43]. 19 kwietnia natomiast zmiana napięcia i włączenie do ruchu nowych jednostek zostały przeniesione na 28 maja[44]. Tego dnia o godz. 5:03 jazdy z pasażerami rozpoczął skład EN100-01, którego pierwszym kursem był pociąg numer 2202 z Grodziska Mazowieckiego do Podkowy Leśnej. Następnego dnia do eksploatacji włączono również jednostki o numerach 02 i 03[37]. W pierwszych dniach użytkowania pojazdów tej serii nie zanotowano poważnych problemów z nimi związanych. Jedynymi usterkami były nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu informacji pasażerskiej[45]. 3 czerwca odbyła się uroczysta prezentacja pierwszego pojazdu połączona z przejazdem promocyjnym z Warszawy do Grodziska[46]. 7 lipca kursy z pasażerami rozpoczął pojazd EN100-04[38], 9 sierpnia EN100-05[39], a 24 sierpnia EN100-06[40].

Inne informacje edytuj

W 2016 elektryczny zespół trakcyjny typu 39WE został zgłoszony do organizowanego przez Instytut Wzornictwa Przemysłowego konkursu Dobry Wzór w kategorii Transport i komunikacja[47], ale nie zakwalifikował się do finału[48].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e jm: Jakie pociągi dla WKD?. rynek-kolejowy.pl, 2014-08-27. [dostęp 2016-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-06)]. (pol.).
  2. ↑ a b Jakub Madrjas: Pierwsze zdjęcie nowego pociągu Newagu dla WKD. rynek-kolejowy.pl, 2016-02-24. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (pol.).
  3. ↑ a b Ignacy Góra: Zezwolenie Nr PL 51 2016 0028 na dopuszczenie do eksploatacji dla typu pojazdu kolejowego niezgodnego z technicznymi specyfikacjami interoperacyjności. swiadectwa.utk.gov.pl, 2016-04-29. [dostęp 2016-05-06]. (pol.).
  4. ↑ Park taborowy. wkd.com.pl. [dostęp 2016-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-27)].
  5. ↑ Zespoły trakcyjne 14WE i tzw. Pociąg Papieski. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 240-248, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
  6. ↑ Zespoły trakcyjne 19WE i 20WE firmy Newag. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 185-190, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
  7. ↑ Karol Wach: Całkiem nowa konstrukcja z Newagu dla SKM Warszawa. inforail.pl, 2011-02-21. [dostęp 2016-03-19]. (pol.).
  8. ↑ Marek Graff. Zespoły trakcyjne SKM 35WE z Newagu. „Świat Kolei”. 7/2012, s. 12–13. Łódź: Emi-Press. ISSN 1234-5962. (pol.). 
  9. ↑ Przetarg na dostawę 6 EZT ogłoszony. wkd-sppw.eu, 2013-11-29. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
  10. ↑ Otwarcie ofert w przetargu na dostawę 6 EZT. wkd-sppw.eu, 2014-02-25. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
  11. ↑ a b jm: Odwołanie Pesy oddalone. WKD może zamówić pociągi z Newagu. rynek-kolejowy.pl, 2014-06-18. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-21)]. (pol.).
  12. ↑ Rozstrzygnięcie przetargu na dostawę 6 EZT. wkd-sppw.eu, 2014-05-23. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
  13. ↑ Umowa na dostawę 6 EZT podpisana. wkd-sppw.eu, 2014-08-26. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
  14. ↑ a b RW: Oficjalne przekazanie pojazdu 39WE dla WKD. kurier-kolejowy.pl, 2016-06-03. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-03)]. (pol.).
  15. ↑ a b c Grodzisknews.pl/Infotram: WKD chce zmienić wygląd składów z Newagu. infotram.pl, 2015-08-12. [dostęp 2016-03-19]. (pol.).
  16. ↑ Karolina Gontarczyk: Rewolucja na WKD coraz bliżej (foto). zachodniemazowsze.info, 2016-03-28. [dostęp 2016-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-30)]. (pol.).
  17. ↑ a b Adam Fabisiewicz: Jak zmieni się przód nowych wukadek?. grodzisknews.pl, 2015-10-14. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-28)]. (pol.).
  18. ↑ Nowy harmonogram dostaw pojazdów. wkd-sppw.eu, 2015-07-31. [dostęp 2016-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-18)]. (pol.).
  19. ↑ Tomáš Kuchta. WKD’s First 39WE EMU On Test. „Railvolution”. 1/2016, s. 11. Praga: M-Presse plus. ISSN 1804-3429. (ang.). 
  20. ↑ Jakub Małkiński: „Wukadka” od Newagu na torach. wiadomosci.wpr24.pl, 2016-02-24. [dostęp 2016-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (pol.).
  21. ↑ a b Nowe pociągi dla WKD niebawem. wkd.com.pl, 2016-02-26. [dostęp 2016-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].
  22. ↑ Dominik Pietraszek: Nowa wukadka już w Warszawie. grodzisknews.pl, 2016-03-20. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)]. (pol.).
  23. ↑ a b Dominik Pietraszek: 39WE już w Grodzisku. grodzisknews.pl, 2016-04-01. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
  24. ↑ Seweryn Dębiński: Widzieliście nową „wukadkę”? My tak. wiadomosci.wpr24.pl, 2016-04-01. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (pol.).
  25. ↑ Jakub Madrjas: Co z nowymi wukadkami?. transport-publiczny.pl, 2016-04-26. [dostęp 2016-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)]. (pol.).
  26. ↑ Witold Urbanowicz: Nowe wukadki ze świadectwem. Pierwszy pojazd przekazany. transport-publiczny.pl, 2016-05-02. [dostęp 2016-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-02)]. (pol.).
  27. ↑ Adam Fabisiewicz: Pociąg 39WE odebrany przez wukadkę. grodzisknews.pl, 2016-05-06. [dostęp 2016-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)]. (pol.).
  28. ↑ Wykaz zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji. utk.gov.pl, 2016-06-03. [dostęp 2016-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)]. (pol.).
  29. ↑ a b Adam Fabisiewicz: Dwie kolejne wukadki w grodziskiej lokomotywowni. grodzisknews.pl, 2016-05-17. [dostęp 2016-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-18)]. (pol.).
  30. ↑ a b Martyn Janduła: WKD oficjalnie zaprezentowała nowe składy z Newagu (zdjęcia). transport-publiczny.pl, 2016-06-03. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-03)]. (pol.).
  31. ↑ a b Dostawa pojazdu 39WE-004 (EN100-04). wkd-sppw.eu, 2016-07-01. [dostęp 2016-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-12)]. (pol.).
  32. ↑ a b Dostawa pojazdu 39WE-005 (EN100-05). wkd-sppw.eu, 2016-08-05. [dostęp 2016-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)]. (pol.).
  33. ↑ a b Dostawa pojazdu 39WE-006 (EN100-06). wkd-sppw.eu, 2016-08-20. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-21)]. (pol.).
  34. ↑ Newag: Oficjalne przekazanie pojazdu 39WE dla WKD. newag.pl, 2016-06-06. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-06)]. (pol.).
  35. ↑ a b c Infotram: Newag dla WKD bez szczegółów. infotram.pl, 2014-08-26. [dostęp 2016-03-19]. (pol.).
  36. ↑ Kurier Kolejowy: 39WE-001 dla WKD ze świadectwem dopuszczenia. kurier-kolejowy.pl, 2016-05-04. [dostęp 2016-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-04)].
  37. ↑ a b c Warszawska Kolej Dojazdowa: Zmiana napięcia zasilania w sieci trakcyjnej linii WKD. wkd.com.pl, 2016-05-30. [dostęp 2016-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)]. (pol.).
  38. ↑ a b Pojazd 39WE-004 (EN100-04) już na trasie. wkd-sppw.eu, 2016-07-07. [dostęp 2016-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-12)]. (pol.).
  39. ↑ a b Pojazd 39WE-005 (EN100-05) już na trasie. wkd-sppw.eu, 2016-08-09. [dostęp 2016-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)]. (pol.).
  40. ↑ a b Dominik Pietraszek: Wszystkie nowe składy już kursują. grodzisknews.pl, 2016-08-25. [dostęp 2016-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (pol.).
  41. ↑ AB: WKD przejdzie na 3 kV za około 18 miesięcy. kurier-kolejowy.pl, 2014-08-26. [dostęp 2014-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  42. ↑ jm: Newag z umową na pociągi dla WKD. rynek-kolejowy.pl, 2014-08-26. [dostęp 2016-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)]. (pol.).
  43. ↑ RW: Z początkiem maja nastąpi rewolucja w zasilaniu WKD. kurier-kolejowy.pl, 2016-03-01. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)].
  44. ↑ Seweryn Dębiński: Zmiana napięcia i pożegnanie składów EN94. wiadomosci.wpr24.pl, 2016-04-19. [dostęp 2016-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-19)]. (pol.).
  45. ↑ Seweryn Dębiński: Zmiana napięcia i nowe pociągi. wiadomosci.wpr24.pl, 2016-05-30. [dostęp 2016-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-31)]. (pol.).
  46. ↑ Warszawska Kolej Dojazdowa: Premiera najnowszego pociągu WKD serii EN100 (typ 39WE) – relacja. wkd.com.pl, 2016-06-06. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-06)]. (pol.).
  47. ↑ Instytut Wzornictwa Przemysłowego: Dobry Wzór 2016 » Produkty Rekomendowane » Transport i komunikacja. iwp.com.pl, 2016-10-20. [dostęp 2016-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (pol.).
  48. ↑ Instytut Wzornictwa Przemysłowego: Dobry Wzór 2016 » Finaliści » Transport i komunikacja. iwp.com.pl, 2016-10-20. [dostęp 2016-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Newag_39WE&oldid=66454479”