Niżni Rycerowy Zawracik
Niżni Rycerowy Zawracik (niem. Unterer Rittersattel, słow. Nižný Licierov závrat, węg. Alsó-Lovag-nyereg[1]) – położona na wysokości 1860 m przełęcz w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w ich bocznym grzbiecie, pomiędzy Wyżnią Magurą Rycerową (1997 m), a położoną po jej północnej stronie Rycerową Kopą (1901 m)[2]. Jest to szeroka i trawiasta przełęcz, będąca jedynym miejscem, z którego łatwo można dostać się na szczyt Rycerowej Kopy. Wschodnie stoki przełęczy opadają do dna Wielkiego Rycerowego, zachodnie do dna Małego Rycerowego. Obydwa to mało strome trawniki z zanikającymi śladami ścieżynek, o których Władysław Cywiński w 2005 r. pisał: raczej zwierzęcych, niż ludzkich[3].
 Rycerowa Kopa i Niżni Rycerowy Zawracik po jej lewej stronie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1860 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′35,35″N 19°58′01,92″E/49,209820 19,967200
| |
Cały rejon Kop Liptowskich był wypasany co najmniej od XVIII wieku. Od 1949 r. Liptowskie Kopy są obszarem ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego z zakazem wstępu[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
- ↑ a b Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.