Niżnia Kira Miętusia
Niżnia Kira Miętusia – dawna polana po wschodniej stronie wylotu Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich, od zachodu ograniczona Kirową Wodą. Wnika w głąb Doliny Kościeliskiej aż po Niżnią Kościeliską Bramę (Bramę Kantaka). Od XVIII w. była własnością sołtysów Miętusów z wsi Miętustwo (obecnie jest to osiedle wsi Ciche) i stąd pochodzi drugi człon nazwy tego osiedla. Obecnie stanowi część osiedla Kiry[1].
![]() Bar „Harnaś” u wylotu Doliny Kościeliskiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Zagospodarowanie |
zabudowania, parkingi |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Dawniej był to jeden z ośrodków pasterstwa w Tatrach, obecnie ulega zabudowaniu. Znajduje się tutaj m.in. parking dla samochodów i punkty małej gastronomii obsługujące turystów[2]. Przebiega tędy szosa z Zakopanego do Witowa i dalej (Chochołów, Czarny Dunajec)[3].
18 maja 2024 r. w samym wylocie Doliny Kościeliskiej Tatrzański Park Narodowy udostępnił dla zwiedzających nowy obiekt edukacyjny – usytuowane pod ziemią „Tatrzańskie Archiwum Planety Ziemia”. W siedmiu salach zaprezentowano tu unikalne zbiory przedstawiające historię powstania Tatr[4][5].
Szlaki turystyczne
edytuj- z Pałkówki przez Butorowy Wierch, Budzówkę, Rysiulówkę i Groń do Kir, a dalej dnem Doliny Kościeliskiej do schroniska na Hali Ornak.
- Czas przejścia z Butorowego Wierchu do Kir: 1:25 h, ↑ 1:40 h
- Czas przejścia z Kir do schroniska: 1:40 h, ↓ 1:35 h
- z Siwej Polany u wylotu Doliny Chochołowskiej przez polanę Biały Potok do Kir, a stąd już dalej jako oznaczona czarnym kolorem Droga pod Reglami wzdłuż granicy lasu do Zakopanego.
- Czas przejścia z Siwej Polany do Kir: 50 min w obie strony
- Odległość z Kir do wylotu Doliny Małej Łąki: 3,0 km[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 .
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .
- ↑ Janusz Konieczniak. Raptularz górski. „Gazeta Górska”. R. XXXII (nr 2 (126) 2024), s. 4. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK w Krakowie. ISSN 1231-7101. (pol.).
- ↑ Tatrzańskie Archiwum Planety Ziemia. Tatrzański Park Narodowy. [dostęp 2025-01-07]. (pol. • ang.).
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X .