Niagara Falls (Stany Zjednoczone)

miasto w Stanach Zjednoczonych

Niagara Falls – miasto położone w Stanach Zjednoczonych, stanie Nowy Jork, hrabstwie Niagara, nad Niagarą, która jest naturalną granicą pomiędzy Kanadą i USA oraz bezpośrednio sąsiadującymi ze sobą miastami Niagara Falls w Kanadzie i Niagara Falls w Stanach Zjednoczonych.

Niagara Falls
Siedziba hrabstwa
Ilustracja
Widok na Niagara Falls ze Skylon Tower
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Nowy Jork

Hrabstwo

Niagara

Data założenia

XVII w.

Prawa miejskie

1892[1]

Kod statystyczny

FIPS: 36-51055
GNIS ID: 0970406

Zarządzający

Paul Dyster(inne języki) (D)

Powierzchnia

43,5 km²

Wysokość

187 m n.p.m.

Populacja (2012[2])
• liczba ludności
• gęstość


49 722
1 527,3 os./km²

Nr kierunkowy

716

Kod pocztowy

14301-14305

Strefa czasowa

UTC-05:00
UTC-04:00

Plan
Położenie na mapie stanu Nowy Jork
Mapa konturowa stanu Nowy Jork, po lewej znajduje się punkt z opisem „Niagara Falls”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Niagara Falls”
Ziemia43°05′39″N 79°01′02″W/43,094167 -79,017222
Strona internetowa

Historia

edytuj

Migracja z Europy na obszary dzisiejszego Niagara Falls rozpoczęła się w XVII w. Pierwszymi Europejczykami, których wizytę na tych terenach udokumentowano, byli Francuz Robert de la Salle, któremu towarzyszył belgijski duchowny Louis Hennepin – pierwszy znany Europejczyk, który ujrzał wodospad Niagara. Napływ białej ludności na tereny dzisiejszego Niagara Falls mógł być powodem rozpoczęcia otwartego konfliktu z i tak wrogo nastawionymi rdzennymi mieszkańcami o kuśnierstwo.

Miasto Niagara Falls zostało utworzone 17 marca 1892 roku z wiosek, które były częścią miasta Niagara. Ustawę zakładającą miasto podpisał gubernator stanu Nowy Jork, Roswell Flower. Thomas Vincent Welch(inne języki), który należał do zgromadzenia ustawodawczego Nowego Jorku i – co ważniejsze – który był z pochodzenia Irlandczykiem, poprosił gubernatora, aby ustawę tę podpisano w Dzień św. Patryka. Na pierwszego burmistrza miasta Niagara Falls wybrano George’a W. Wrighta[3].

Historyczna zabudowa miasta z czasem została otoczona przez fabryki, które czerpały moc z opadających wód wodospadu. Pod koniec XIX w. miasto było obszarem ciężkiego przemysłu, co w dużej mierze wynikało z ogromnego potencjału oferowanego przez szybko płynącą rzekę Niagara. W mieście włożono wiele pracy, aby jak najlepiej wykorzystać jej potencjał. Turystyka w Niagara Falls była drugoplanowa, podczas gdy przemysł był głównym źródłem zatrudnienia i podstawą gospodarki.

W 1927 roku miasto zajęło wioskę La Salle z Miasta Niagara, nazwaną na cześć Roberta de la Salle.

We wczesnych latach XX w. centrum dla turystyki stała się ulica Falls Street – ruchliwa, z czasem stała się główną częścią miasta. Pomimo iż dziś już ta ulica nie gra tak ważnej roli jak kiedyś, miejscowe władze oraz prywatne spółki dokładają starań, aby ponownie ożywić i przywrócić blask tej historycznej arterii.

Lata 50. i wczesne lata 60. były czasem ożywienia gospodarczego, gdy przemysł znów zawitał do miasta aby skorzystać z oferowanej mocy hydroelektrycznej, czego powodem było rosnące zapotrzebowanie na prąd w domach i na taśmach produkcyjnych. Papiery, gumy, plastiki, petrochemikalia oraz materiały ścierne były głównymi wytworami fabryk ulokowanych w mieście. Ten krótki okres dobrobytu zakończył się w połowie lat 60., gdy lokalny Projekt Schoellkopf (Schoellkopf Power Project) na rzece Niagara upadł, kończąc przemysłową erę. Co ciekawe, to nie Niagara Falls głównie korzystała z możliwości rzeki Niagary – większość wytworzonej mocy wykorzystano jako zaspokojenie rosnącego zapotrzebowania Nowego Jorku. Aby nadal korzystać z potencjału hydroelektrycznego rzeki, nowojorski urbanista Robert Moses zbudował nową elektrownie w pobliskim Lewiston.

Zaczynając w 1920 roku na miejscu przyszłej dzielnicy mieszkaniowej zaczęto składować chemiczne odpady (później również toksyczne odpady przemysłowe). W 1978 roku dzielnica Love Canal(inne języki) przykuła uwagę mediów, gdy prezydent Stanów Zjednoczonych Jimmy Carter powiadomił Federalną Agencję Zarządzania Kryzysowego o tamtejszej złej sytuacji i konieczności przemeldowania setek mieszkańców. Rozporządzenie Superfund, które stawiało się za osobami, rodzinami i społeczeństwem dotkniętymi problemem ciężkich zanieczyszczeń toksycznych, było w 1980 odpowiedzią na sytuację Kanału Miłosnego.

Dzielnica Love Canal była świadkiem odwrócenia fortun, jako że kiedyś taniej było produkować w Niagara Falls, tak teraz o wiele taniej jest korzystać z usług i towarów sprowadzanych z zagranicy. Fabryki zamknięto, a liczba mieszkańców od tamtej pory spadła dwukrotnie, gdyż ludzie pracujący fizycznie umknęli z miasta w poszukiwaniu pracy. Gdy gospodarka miasta upadała spróbowano wdrożyć w życie nieudany plan rewaloryzacji zabudowy miejskiej, który w rezultacie spowodował załamanie się Falls Street oraz regionu turystycznego.

W 1995 roku władze miasta Niagara Falls zostały oskarżone w NAACP (Krajowym Stowarzyszeniu Postępu Ludzi Kolorowych). NAACP oskarżyło miasto o łamanie drugiej sekcji ustawy Voting Rights Act of 1965(inne języki). W tym czasie władze miasta Niagara Falls składały się z burmistrza, który pełnił jednocześnie funkcje przewodniczącego oraz siedmiu członków rady miejskiej. NAACP stwierdziło ponadto, iż miasto nie dało wystarczającej reprezentacji Afroamerykanom zamieszkującym Niagara Falls, którzy stanowili 15,58% ogólnej populacji. Sąd orzekł wyrok na korzyść miasta, które zachowało swój system rządów.

Obecnie głównym źródłem utrzymania państwa jest turystyka.

W 2004 roku Senekowie otworzyli Seneca Niagara Casino(inne języki), tym samym tworząc pośrodku miasta suwerenny teren dla Indian północnoamerykańskich.

Na początku 2010 roku były burmistrz miasta Niagara Falls Vincent Anello został oskarżony o korupcję na szczeblu federalnym. Anello, będąc z zawodu mistrzowskim elektrykiem, został skazany również na 13 miesięcy pozbawienia wolności za oszustwo w związku z rentą z International Brotherhood of Electrical Workers(inne języki).

Pogarszająca się sytuacja miasta stała się tematem z okładki magazynu Bloomberg Businessweek.

Dwa miasta Niagara Falls

edytuj

Oba miasta Niagara Falls liczą sobie w sumie ponad 130 tys. mieszkańców. Większość z nich (82 997 osób) zamieszkuje terytorium Kanady. Wielu pracowników fizycznych emigrowało na stronę kanadyjską po tym, jak zakończyła się era przemysłowa w amerykańskim Niagara Falls.

Znajdujący się w kanadyjskim mieście Niagara Falls w prowincji Ontario Wodospad Niagara, leżący niedaleko centrum miasta, przyciąga co roku setki tysięcy turystów z całego świata.

Miasta łączy Rainbow Bridge (Tęczowy Most).

Rainbow Bridge

Rainbow Bridge jest stalowym mostem łukowym, który przecina rzekę Niagara. Powstał na miejscu dawnego Honeymoon Bridge (Mostu Miesiąca Miodowego), który zawalił się 27 stycznia 1938 z powodu zatoru na rzece. Pilnie potrzebowano nowego mostu. Budowa rozpoczęła się w maju 1940 roku. Oficjalne otwarcie miało miejsce 1 listopada 1941 roku.

Ludność

edytuj
 
Kościół Św. Piotra w Niagara Falls.

Gospodarka

edytuj

W mieście rozwinął się przemysł elektrochemiczny, elektroenergetyczny, lotniczy, papierniczy oraz maszynowy[1].

Religia

edytuj

W Niagara Falls swoją siedzibę ma Kościół Episkopalny pw. Św. Piotra, Parafia Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego pw. Św. Michała Archanioła, Zbór Kościoła Unitarian Uniwersalistów, Zbór Prezbiteriański oraz Synagoga żydowska.

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj