Niccolò Serra
Niccolò Serra (ur. 17 listopada 1706 w Genui, zm. 14 grudnia 1767 w Ferrarze) – włoski kardynał.
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1706 |
| Data i miejsce śmierci |
14 grudnia 1767 |
| Miejsce pochówku | |
| Nuncjusz apostolski w Polsce | |
| Okres sprawowania |
luty 1754 – lipiec 1760 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
28 grudnia 1753 |
| Sakra biskupia |
20 stycznia 1754 |
| Kreacja kardynalska |
26 września 1766 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
20 stycznia 1754 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Nicolas-Xavier Santamarie |
Życiorys edytuj
Urodził się 17 listopada 1706 roku w Genui, jako syn Francesca Marii Serry i Laury Negroni[1]. Ukończył Collegio Clementino, a następnie studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał stopień doktora utroque iure[1]. Następnie pobierał nauki pod kuratelą kardynała Giovanniego Battisty Spinoli[1]. Był referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a także gubernatorem Camerino, Ankony, Viterbo i Perugii[1]. 16 grudnia 1753 roku przyjął święcenia diakonatu, a dwanaście dni później – święcenia prezbiteratu[2]. Trzy tygodnie później został arcybiskupem tytularnym Mitylene i 20 stycznia 1754 roku przyjął sakrę[2]. 10 lutego został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce i pełnił tę funkcję przez sześć lat[2]. Po powrocie do Rzymu był audytorem generalnym Kamery Apostolskiej i asystentem Tronu Papieskiego[1]. 26 września 1766 roku został mianowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Croce in Gerusalemme[2]. Zmarł 14 grudnia 1767 roku w Ferrarze[1].