Nick Cave

australijski muzyk rockowy

Nick Cave, właśc. Nicholas Edward Cave (ur. 22 września 1957 w Warracknabeal w Australii[2]) – australijski muzyk, poeta, pisarz, kompozytor, scenarzysta i aktor, znany przede wszystkim z występów w zespole Nick Cave and the Bad Seeds[3].

Nick Cave
Ilustracja
Nick Cave (2012)
Imię i nazwisko

Nicholas Edward Cave

Data i miejsce urodzenia

22 września 1957[1]
Warracknabeal

Instrumenty

fortepian, gitara, saksofon, harmonijka ustna, instrumenty klawiszowe, instrumenty perkusyjne

Gatunki

rock alternatywny, indie rock[2], post-rock[2], pop alternatywny[2], muzyka filmowa[2]

Zawód

muzyk, aktor, poeta, pisarz, kompozytor, scenarzysta

Aktywność

od 1973

Zespoły
Nick Cave and the Bad Seeds (od 1984)
Grinderman (2006–2011, 2013)
The Birthday Party (1980–1983)
The Boys Next Door (1976–1980)
Strona internetowa

Był także członkiem zespołów Grinderman, The Birthday Party i The Boys Next Door[4][5][6].

Kariera edytuj

Założyciel i członek The Boys Next Door – zespołu, który w późnych latach siedemdziesiątych zmienił nazwę na The Birthday Party. W 1983 The Birthday Party uległo rozwiązaniu, a dwóch jego członków – Nick Cave i Mick Harvey założyło grupę Nick Cave and the Bad Seeds. Pozostałymi muzykami zakładającymi tę grupę byli Blixa Bargeld, gitarzysta w Einstürzende Neubauten, Barry Adamson i Hugo Race. Inspiracją dla tekstów wykorzystanych na płycie była ówczesna dziewczyna Nicka Cave’a, Anita Lane, która została podana jako członkini zespołu (w istocie nie miała ona żadnego muzycznego wkładu w tę płytę).

Przez ponad 20 lat istnienia, zespół Nick Cave and the Bad Seeds osiągnął znaczący sukces komercyjny, a niektóre ich utwory – w szczególności „Where the Wild Roses Grow” z płyty Murder Ballads, zaśpiewany przez Cave’a w duecie z Kylie Minogue – stały się światowymi przebojami.

Obecnie, spośród założycieli zespołu ostał się jedynie on. Blixa Bargeld odszedł w 2003, aby skupić się na pracy w Einstürzende Neubauten, a Mick Harvey opuścił zespół w 2009 roku z powodów osobistych oraz różnicy zdań w kwestiach muzycznych.

Nick Cave wraz z kilkoma osobami ze składu The Bad Seeds (Warren Ellis, Martyn P. Casey, Jim Sclavunos) założył poboczny projekt Grinderman i w 2007 roku wydał pod szyldem tego zespołu płytę (Grinderman).

W 1989 została wydana jego pierwsza powieść pod tytułem „Gdy oślica ujrzała anioła", natomiast w 2009 druga – „Śmierć Bunny’ego Munro”.

Nick Cave jest współautorem wielu ścieżek dźwiękowych do filmów m.in. takich jak: Ghosts... of the Civil Dead, Propozycja (do którego był autorem scenariusza), Zabójstwo Jesse’ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda, Droga, The Girls of Phnom Penh, The English Surgeon.

Cave jest członkiem tajnego stowarzyszenia znanego pod nazwą Sons of Lee Marvin.

Życie prywatne edytuj

W 1980 opuścił Australię i zamieszkał wraz z rodziną w Brighton.

W czasach szkolnych Nick sprawiał dużo problemów, z tego powodu rodzice wysłali go do szkoły Caulfield Grammar School z internatem w Melbourne. Gdy chłopak miał 19 lat, jego ojciec zmarł w wypadku samochodowym. To wydarzenie zmieniło jego postrzeganie życia, pozostawiając pustkę w jego życiu. Rok później w 1977 zaczął brać narkotyki.

W latach 1990-1996 był mężem brazylijskiej dziennikarki Viviane Carneiro. W 1991 na świat przyszedł ich syn Luke. Jeszcze tego samego roku urodził się drugi syn piosenkarza, Jethro, który dorastał u boku matki Beau Lazenby, w Australii. Cave poznał syna, dopiero gdy ten miał siedem lat.

W 1999 poślubił brytyjską modelkę Susie Bick. Dzieci pary, bliźniacy bracia Arthur i Earl, narodzili się w 2000 roku, w Brighton. 14 lipca 2015 jeden z bliźniaków, 15-letni Arthur, spadł z klifu w Ovingdean i zmarł w wyniku obrażeń[7].

9 maja 2022 roku muzyk potwierdził śmierć Jethro[8].

Dyskografia edytuj

Zobacz więcej w artykule Grinderman, w sekcji Dyskografia.
Inne albumy z udziałem Nicka Cave’a

Publikacje edytuj

Nagrody i wyróżnienia edytuj

 
Nick Cave w roku 2004
  • 2007 ARIA Awards ARIA Hall of Fame
  • 2006 Venice Film Festival: Gucci Award (za scenariusz do The Proposition)
  • 2005 Q magazine: Q Classic Songwriter Award
  • 2005 AFI Awards: Najlepszy soundtrack (The Proposition)
  • 2005 Inside Film Awards: Najlepsza muzyka (The Proposition)
  • 2005 Film Critics Circle Of Australia Awards: Najlepszy soundtrack (The Proposition)
  • 2004 Mojo: Najlepszy album roku 2004 (Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus)
  • 2001 ARIA Awards: Wykonawca roku (No more shall we part)
  • 2001 APRA Music Awards: The Ship Song (Top 30 Best Australian Songs)
  • 1997 APRA Music Awards: Autor roku
  • 1997 ARIA Awards: Najlepszy soundtrack (To have and to hold)
  • 1996 ARIA Awards: Piosenka roku, Singel roku, Najlepsze wydawnictwo pop (Where the Wild Roses Grow)
  • 1990 Time Out Magazine: Książka roku (And The Ass Saw The Angel)

Filmografia – scenarzysta edytuj

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Filmografia – role aktorskie edytuj

 
Nick Cave w roku 1986
Rok Tytuł Rola Reżyser
1987 Niebo nad Berlinem (film fabularny) w roli samego siebie Wim Wenders
1988 Ghosts... of the Civil Dead (film fabularny) Maynard John Hillcoat
1991 Johnny Suede (film fabularny) Freak Storm Tom DiCillo
IDn4 (film fabularny) w roli samego siebie Malga Kubiak
1996 Baby Trouble Hole (film fabularny) piosenkarz
1997 Rhinoceros Hunting in Budapest (film fabularny) Jerry Michael Haussman
2007 Zabójstwo Jesse’ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda (film fabularny) muzyk w barze Andrew Dominik
2009 Koci fortepian (The Cat Piano) (krótki film animowany) narrator Eddie White, Ari Gibson
2013 Love and Other Manias: The Story of Malga Kubiak (film fabularny) w roli samego siebie Anneliese Holles
2014 20 000 dni na Ziemi (krótki film dokumentalny) Jane Pollard, Iain Forsyth
2015 B-MOVIE: Namiętność i dźwięk w Berlinie Zachodnim (krótki film dokumentalny) Jörg A. Hoppe, Heiko Lange i Klaus Maeck
2016 Piękne dni w Aranjuez (Les beaux jours d'Aranjuez) (film fabularny) Wim Wenders

Przypisy edytuj

  1. Nick Cave w bazie IMDb (ang.)
  2. a b c d e Stephen Thomas Erlewine: Nick Cave Biography. AllMusic. [dostęp 2016-09-29]. (ang.).
  3. Mark Deming: Nick Cave & the Bad Seeds Biography. AllMusic. [dostęp 2016-09-29]. (ang.).
  4. Mark Deming: Grinderman Biography. AllMusic. [dostęp 2016-09-29]. (ang.).
  5. Stephen Thomas Erlewine: The Birthday Party Biography. AllMusic. [dostęp 2016-09-29]. (ang.).
  6. Will Lerner: Boys Next Door Biography. AllMusic. [dostęp 2016-09-29]. (ang.).
  7. Syn Nicka Cave’a przed śmiercią wziął LSD. muzyka.dziennik.pl, 2015-11-12. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)]. (pol.).
  8. Nick Cave potwierdza śmierć syna Jethro Lazenby'ego. Kolejna taka tragedia w życiu muzyka. tvn24.pl, 2022-05-09. [dostęp 2022-08-11]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj