Nick Mason

brytyjski muzyk rockowy, perkusista

Nick Mason, właśc. Nicholas Berkeley Mason (ur. 27 stycznia 1944 w Birmingham[1]) – perkusista rockowy, jedyny członek grupy Pink Floyd występujący w niej przez wszystkie lata istnienia grupy[2].

Nick Mason
Ilustracja
Nick Mason, 2018
Imię i nazwisko

Nicholas Berkeley Mason

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1944
Birmingham

Instrumenty

perkusja, gitara, instrumenty klawiszowe

Gatunki

rock

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

Columbia Records

Powiązania

Robert Wyatt, Steve Hillage

Zespoły
Pink Floyd
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Współpracował też z innymi progresywnymi muzykami (Robert Wyatt, Gong i Steve Hillage), jazzowymi (Michael Mantler) i punkowymi (The Damned). Był także producentem. W swym solowym dorobku ma dwa albumy reprezentujące zbliżone stylistycznie do jazz-rocka. Mason wypracował spokojny, oszczędny styl gry na perkusji.

W dniach 25-26 października 2005 roku odwiedził Polskę, w ramach promocji na polskim rynku swojej książki Pink Floyd. Moje wspomnienia (Inside Out: A Personal History of Pink Floyd).

Jest żonaty (dwukrotnie), ma czworo dzieci (dwoje z pierwszego i dwoje z drugiego małżeństwa).

Ukończył architekturę na Regent Street Polytechnic (obecnie University of Westminster). W 2012 otrzymał tamże honorowy tytuł doctor of letters[3].

W 2018 r. stworzył zespół pod nazwą: Nick Mason's Saucerful of Secrets, z którym wykonuje na koncertach muzykę zespołu Pink Floyd z początkowego okresu jego twórczości[4]. Dwukrotnie odwiedził z nim Polskę - w 2019 i 2023 r. w ramach Summer Fog Festival.

W 2019 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego (otrzymując tytuł Komandora tegoż orderu) za zasługi na polu muzyki[5],

Dyskografia edytuj

Osobny artykuł: Dyskografia Pink Floyd.

Publikacje edytuj

Filmografia edytuj

  • "Syd Barrett's First Trip" (1966, film dokumentalny, reżyseria: Nigel Lesmoir-Gordon)[6]
  • "A Technicolor Dream" (2008, film dokumentalny, reżyseria: Stephen Gammond)[7]
  • "Whatever Happened to Pink Floyd? The Strange Case of Waters and Gilmour" (2011, film dokumentalny, reżyseria: Alex Westbrook)[8]
  • "Pink Floyd: Behind the Wall" (2011, film dokumentalny, reżyseria: Sonia Anderson)[9]
  • "Pink Floyd: The Story of Wish You Were Here" (2012, film dokumentalny, reżyseria: John Edginton)[10]
  • "Uwaga! Mr. Baker" (2012, film dokumentalny, reżyseria: Jay Bulger)[11]
  • "The Damned: Don't You Wish That We Were Dead" (2015, film dokumentalny, reżyseria: Wes Orshoski)[12]
  • "Maserati: A Hundred Years Against All Odds" (2016, film dokumentalny, reżyseria: Philip Selkirk)[13]

Przypisy edytuj

  1. Glenn Povey: Echoes: the complete history of Pink Floyd. Mind Head Publishing, 2007, s. 14. ISBN 978-0-9554624-0-5.
  2. Stephen Thomas Erlewine: Pink Floyd Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  3. University of Westminster presentation ceremony programme, 26 November 2012
  4. Andy Greene, Why Pink Floyd's Nick Mason Finally Went Solo at 75 [online], Rolling Stone, 13 czerwca 2019 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
  5. "No. 62507", „The London Gazette”, 29 grudnia 2018 [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  6. Syd Barrett's First Trip (1966). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  7. A Technicolor Dream (2008). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  8. Whatever Happened to Pink Floyd? The Strange Case of Waters and Gilmour (2011). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  9. Pink Floyd: Behind the Wall (2011). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  10. Pink Floyd: The Story of Wish You Were Here (2012). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  11. Uwaga! Mr. Baker (2012) Beware of Mr. Baker (original title). imdb.com. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
  12. The Damned: Don't You Wish That We Were Dead (2015). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  13. Maserati: A Hundred Years Against All Odds (2016). imdb.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).