Nicolas Schmit (ur. 10 grudnia 1953 w Differdange[1]) – luksemburski polityk, dyplomata i ekonomista, deputowany, działacz Luksemburskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej, minister w kilku rządach, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji, od 2019 członek Komisji Europejskiej.

Nicolas Schmit
Ilustracja
Nicolas Schmit (2017)
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1953
Differdange

Zawód, zajęcie

polityk, dyplomata, ekonomista

Partia

Luksemburska Socjalistyczna Partia Robotnicza

Życiorys edytuj

Absolwent studiów ekonomicznych w Institut d'études politiques d'Aix-en-Provence, uzyskał również dyplom DEA w zakresie stosunków międzynarodowych. Pod koniec lat 70. pracował na Université d’Aix-Marseille III. W 1979 został zatrudniony w luksemburskiej administracji państwowej, początkowo w biurze premiera, w 1983 przeszedł do służby dyplomatycznej. W 1984 objął stanowisko szefa gabinetu politycznego ministra spraw zagranicznych Jacques’a Poosa[2].

W 1989 został sekretarzem parlamentarnym Luksemburskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej, a rok później radcą w stałym przedstawicielstwie Luksemburga przy Wspólnotach Europejskich w Brukseli. Od 1992 do 1998 kierował w MSZ departamentem zajmującym się międzynarodowymi stosunkami gospodarczymi i kooperacją. W 1998 został ambasadorem Luksemburga przy Unii Europejskiej[2], jako zastępca członka brał udział w pracach Konwentu Europejskiej[1].

W 2004 wszedł w skład rządu Jeana-Claude’a Junckera jako minister delegowany w resorcie spraw zagranicznych, odpowiadając także za kwestie imigracji[2]. W 2009, 2013 i 2018 był wybierany na posła do Izby Deputowanych[3][4][5].

W 2009 został ministrem pracy, zatrudnienia i imigracji w kolejnym gabinecie Jeana-Claude’a Junckera[6]. W 2013 u Xaviera Bettela powierzono mu funkcję ministra pracy. Zakończył urzędowanie w 2018. W 2019 został wybrany na eurodeputowanego IX kadencji[7].

W tym samym roku dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia 2019) jako komisarz do spraw miejsc pracy i praw socjalnych[8].

Przypisy edytuj

  1. a b Nota biograficzna na stronie Konwentu Europejskiego. [dostęp 2016-04-24]. (fr.).
  2. a b c Nicolas Schmit. eu2005.lu. [dostęp 2016-04-24]. (ang.).
  3. Elections législatives 2009: Résultats officieux: Circonscription Est. elections.public.lu. [dostęp 2016-04-24]. (fr.).
  4. Elections législatives 2013: Résultats officieux: Circonscription de l'Est. elections.public.lu. [dostęp 2016-04-24]. (fr.).
  5. CSV loses 7.5% in eastern riding but status quo remains. rtl.lu, 14 października 2018. [dostęp 2018-10-14]. (ang.).
  6. Guy Thewes: Les gouvernements du Grand-Duché de Luxembourg depuis 1848. gouvernement.lu, 2011. [dostęp 2016-04-24]. (fr.).
  7. Luxemburg hat gewählt: CSV verliert einen Sitz an die DP, LSAP hält sich. tageblatt.lu, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (niem.).
  8. Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].