Nicole Arendt

amerykańska tenisistka

Nicole Arendt (ur. 26 sierpnia 1969 w Somerville) – amerykańska tenisistka, wicemistrzyni Wimbledonu w grze podwójnej, finalistka turniejów wielkoszlemowych w grze mieszanej.

Nicole Arendt
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1969
Somerville

Wzrost

177 cm

Gra

leworęczna

Status profesjonalny

18 maja 1991

Zakończenie kariery

2003

Trener

Raj Chaudhuri

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

49 (16 czerwca 1997)

Australian Open

3R (1996)

Roland Garros

4R (1997)

Wimbledon

3R (1996, 1997)

US Open

3R (1995)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

3 (25 sierpnia 1997)

Australian Open

SF (1996, 2001)

Roland Garros

SF (1995, 2002)

Wimbledon

F (1997)

US Open

SF (1997)

Kariera tenisowa edytuj

Arendt pojawiła się w prestiżowych imprezach po raz pierwszy w 1986 roku, kiedy to doszła do drugiej rundy singlowego US Open. Ponadto wygrywała turnieje z cyklu ITF. Rok później została sklasyfikowana w rankingu tenisowej organizacji kobiecej w czwartej setce. Kolejne dwa sezony przyniosły mniej dobrych rezultatów, Arendt rzadziej brała udział w zawodach. Powróciła dopiero w 1991 roku, od razu docierając do finału imprezy z cyklu Wielkiego Szlema – US Open u boku Brendy McCarthy. Przez kilkanaście kolejnych miesięcy skoncentrowana na wynikach singlowych, wśród których należy wymienić półfinały turniejów WTA w Dżakarcie i Singapurze. W 1995 roku okazało się jednak, że zdecydowanie większe osiągnięcia odnosi w grze deblowej. Wówczas to wygrała imprezy zawodowe w Houston, Zurychu i Québec. Przełomowy pod tym względem był rok 1996, kiedy to dwukrotnie – w Melbourne i Paryżu została wielkoszlemową wicemistrzynią w grze mieszanej u boku Luke Jensena, ponadto w tym pierwszym była w ćwierćfinale, podobnie jak pod koniec roku w Nowym Jorku. Razem z McCarthy wygrała World Doubles Cup. Panie zakwalifikowały się także do turnieju mistrzyń, ale nie wystartowały ze względu na kontuzję kolana Holenderki.

W roku 1997 Arendt została trzecią rakietą deblową na świecie, zarobiła ponad milion dolarów występami na korcie, doszła do czwartej rundy singlowego French Open, pokonując po drodze Janę Novotną. Odniosła kilka sukcesów deblowych, wśród których najważniejszym była obrona World Doubles Cup. Wtedy przytrafiła się jej kontuzja ramienia, co zakończyło się operacją pod koniec roku. Nicole Arendt nie występowała przez cały sezon 1998, a w tym czasie kontynuowała studia na uniwersytecie na Florydzie.

Do zawodowej rywalizacji powróciła w roku 1999, osiągając razem z Manon Bollegraf ćwierćfinał Australian Open. To osiągnięcie wyrównała na przełomie sierpnia i września w Nowym Jorku. Dopiero w maju rozegrała spotkanie gry pojedynczej w ramach turnieju w Rzymie, ale w tej konkurencji była nawet w ćwierćfinale w Birmingham, w którym uległa najwyżej rozstawionej Francuzce Nathalie Tauziat.

Po porażce w ostatniej rundzie eliminacji wielkoszlemowego Australian Open w 2000 roku definitywnie zrezygnowała ze startów singlowych, skupiając się wyłącznie na konkurencji gry podwójnej. Partnerując Bollegraf Arendt doszła do finału w Miami, Hamburgu, a także WTA Tour Championships, gdzie jednak holendersko-amerykański debel uległ Martinie Hingis i Annie Kurnikowej. Tytuł zawodowy, po czterech latach przerwy, Nicole wywalczyła w 2001 w Canberze u boku Japonki Ai Sugiyamy. W tym roku i następnym nadal zaliczała się do światowej czołówki deblowej. Po zakończeniu współpracy z Sugiyamą startowała także z Liezel Huber (razem grały w Mistrzostwach WTA, były w finale). Po roku 2003, kiedy to zagrała trzy turnieje (w tym dwa wielkoszlemowe i impreza WTA w Birmingham) zaprzestała zawodowych startów tenisowych.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku w (styczniu i grudniu), za to nie został rozegrany w 1986 roku.

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 Tytuły W-L
Australian Open NH A A A A A 2R 2R 1R 1R 3R 1R A A Q3 0 / 6 4 – 6
French Open A A A A A A A A A 1R 1R 4R A 2R A 0 / 4 4 – 4
Wimbledon A A A A A A A 2R 2R 1R 3R 3R A 2R A 0 / 6 7 – 6
US Open 2R 1R A A A 1R 2R 2R 2R 3R 2R 1R A Q3 A 0 / 9 7 – 9
Ranking na koniec roku 164 366 461 388 211 124 88 73 114 79 63 142 0 / 25 22 – 25

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Tytuły W-L
Australian Open NH A A A A A 2R 1R 3R 2R SF QF A QF 1R SF 3R A 0 / 10 20 – 10
French Open A A A A A A A A A SF QF QF A 2R 3R QF SF 2R 0 / 8 21 – 8
Wimbledon A A A A A A 1R 1R SF QF 3R F A QF 2R 2R 2R 1R 0 / 11 20 – 11
US Open A A A A A 1R A 1R 3R 2R QF SF A QF 1R 1R 2R A 0 / 10 14 – 10
Ranking na koniec roku 426 127 146 85 24 11 11 8 32 11 10 19 314 0 / 39 75 – 39

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Tytuły W-L
Australian Open NH A A A A A A A A 2R F 1R A A 1R QF 1R A 0 / 6 7 – 6
French Open A A A A A A A A A 3R F 1R A A 1R 2R 1R A 0 / 6 6 – 6
Wimbledon A A A A A A A A 1R 1R QF A A A 1R 3R A A 0 / 5 5 – 5
US Open A A A A A A A A A 1R 2R A A A 1R 1R 2R A 0 / 5 2 – 5
0 / 22 20 – 22

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Doubles Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra podwójna 32 (16–16) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 26 sierpnia 1991 Schenectady Twarda   Shannan McCarthy   Rachel McQuillan
  Claudia Porwik
2:6, 2:6
Finalistka 2. 25 kwietnia 1993 Kuala Lumpur Twarda   Kristine Radford   Patty Fendick
  Meredith McGrath
4:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 1. 2 maja 1993 Dżakarta Twarda   Kristine Radford   Amy de Lone
  Erika de Lone
6:3, 6:4
Finalistka 3. 24 kwietnia 1994 Singapur Twarda   Kristine Radford   Patty Fendick
  Meredith McGrath
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 1 maja 1994 Dżakarta Twarda   Kristine Radford   Kerry-Anne Guse
  Andrea Strnadová
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 3. 19 lutego 1995 Oklahoma City Twarda (hala)   Laura Golarsa   Katrina Adams
  Brenda Schultz
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 4. 2 kwietnia 1995 Hilton Head Ceglana   Manon Bollegraf   Gigi Fernández
  Natalla Zwierawa
0:6, 6:3, 6:4
Finalistka 4. 9 kwietnia 1995 Amelia Island Ceglana   Manon Bollegraf   Amanda Coetzer
  Inés Gorrochategui
2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 5. 16 kwietnia 1995 Houston Ceglana   Manon Bollegraf   Rene Simpson
  Wiltrud Probst
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 6. 8 października 1995 Zurich Twarda (hala)   Manon Bollegraf   Chanda Rubin
  Caroline Vis
6:4, 6:7(4), 6:4
Zwyciężczyni 7. 5 listopada 1995 Quebec Dywanowa (hala)   Manon Bollegraf   Rennae Stubbs
  Lisa Raymond
7:6(6), 4:6, 6:2
Zwyciężczyni 8. 26 maja 1996 Edynburg, WTA Doubles Ceglana   Manon Bollegraf   Gigi Fernández
  Natalla Zwierawa
6:3, 2:6, 7:6(6)
Zwyciężczyni 9. 13 października 1996 Filderstadt Twarda (hala)   Jana Novotná   Martina Hingis
  Helena Suková
6:2, 6:3
Finalistka 5. 20 października 1996 Zurich Twarda   Natalla Zwierawa   Martina Hingis
  Helena Suková
5:7, 4:6
Finalistka 6. 17 listopada 1996 Filadelfia Dywanowa (hala)   Lori McNeil   Lisa Raymond
  Rennae Stubbs
4:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni 10. 23 lutego 1997 Hanower Dywanowa (hala)   Manon Bollegraf   Łarysa Neiland
  Brenda Schultz-McCarthy
4:6, 6:3, 7:6(4)
Finalistka 7. 13 kwietnia 1997 Amelia Island Ceglana   Manon Bollegraf   Lindsay Davenport
  Jana Novotná
3:6, 0:6
Zwyciężczyni 11. 11 maja 1997 Rzym Ceglana   Manon Bollegraf   Conchita Martínez
  Patricia Tarabini
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 12. 24 maja 1997 Edynburg, WTA Doubles Ceglana   Manon Bollegraf   Rachel McQuillan
  Nana Miyagi
6:1, 3:6, 7:5
Nierozstrzygnięte 8. 22 czerwca 1997 Eastbourne Trawiasta   Manon Bollegraf   Lori McNeil
  Helena Suková
mecz nie odbył się
z powodu opadów deszczu
Finalistka 9. 6 lipca 1997 Wimbledon Trawiasta   Manon Bollegraf   Gigi Fernández
  Natalla Zwierawa
6:7(4), 4:6
Finalistka 10. 17 sierpnia 1997 Toronto Twarda   Manon Bollegraf   Yayuk Basuki
  Caroline Vis
6:3, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni 13. 24 sierpnia 1997 Atlanta Twarda   Manon Bollegraf   Alexandra Fusai
  Nathalie Tauziat
6:7(5), 6:3, 6:2
Finalistka 11. 9 kwietnia 2000 Miami Twarda   Manon Bollegraf   Julie Halard-Decugis
  Ai Sugiyama
6:4, 5:7, 4:6
Finalistka 12. 7 maja 2000 Hamburg Ceglana   Manon Bollegraf   Anna Kurnikowa
  Natalla Zwierawa
7:6(5), 2:6, 4:6
Finalistka 13. 19 listopada 2000 Nowy Jork Dywanowa (hala)   Manon Bollegraf   Martina Hingis
  Anna Kurnikowa
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 14. 13 stycznia 2001 Canberra Twarda   Ai Sugiyama   Nannie De Villiers
  Annabel Ellwood
6:4, 7:6(2)
Zwyciężczyni 15. 18 marca 2001 Indian Wells Twarda   Ai Sugiyama   Virginia Ruano Pascual
  Paola Suárez
6:4, 6:4
Finalistka 14. 29 lipca 2001 Stanford Twarda   Caroline Vis   Janet Lee
  Wynne Prakusya
6:3, 3:6, 6:3
Finalistka 15. 12 sierpnia 2001 Los Angeles Twarda   Caroline Vis   Kimberly Po
  Nathalie Tauziat
3:6, 5:7
Finalistka 16. 16 września 2001 Bahia Twarda   Patricia Tarabini   Amanda Coetzer
  Lori McNeil
7:6(8), 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 16. 6 stycznia 2002 Auckland Twarda   Liezel Huber   Květa Hrdličková
  Henrieta Nagyová
7:5, 6:4

Gra mieszana 2 (0–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 28 stycznia 1996 Australian Open Twarda   Luke Jensen   Łarysa Neiland
  Mark Woodforde
6:4, 5:7, 0:6
Finalistka 2. 19 czerwca 1996 French Open Ceglana   Luke Jensen   Patricia Tarabini
  Javier Frana
2:6, 2:6

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze podwójnej edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1995 Półfinał   Manon Bollegraf   Jana Novotná
  Arantxa Sánchez Vicario
6:7(7), 6:2, 2:6
1997 Półfinał   Manon Bollegraf   Alexandra Fusai
  Nathalie Tauziat
3:6, 2:3 krecz
2000 Finał   Manon Bollegraf   Martina Hingis
  Anna Kurnikowa
2:6, 3:6
2002 Ćwierćfinał   Liezel Huber   Cara Black
  Jelena Lichowcewa
3:6, 6:7(5)

Występy w turnieju WTA Doubles Championships edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1995 Ćwierćfinał   Laura Golarsa   Patty Fendick
  Jill Hetherington
4:6, 6:7
1996 Zwycięstwo   Manon Bollegraf   Gigi Fernández
  Natalla Zwierawa
6:3, 2:6, 7:6(6)
1997 Zwycięstwo   Manon Bollegraf   Rachel McQuillan
  Nana Miyagi
6:1, 3:6, 7:5

Bibliografia edytuj