Wikipedia

Nieky Holzken

Nicolaas „Nieky” Holzken (ur. 16 grudnia 1983 w Beek en Donk) – holenderski kickbokser i bokser, mistrz świata GLORY w wadze półśredniej z 2015.

Nieky Holzken
Ilustracja
Nieky Holzken w 2016
Pełne imię i nazwisko

Nicolaas Holzken[1]

Pseudonim

The Natural[2]

Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1983[1]
Beek en Donk

Obywatelstwo

Holandia[2]

Wzrost

183[2] cm

Masa ciała

77[2] kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski, boks[2]

Kategoria wagowa

półśrednia (kick-boxing)[2], superśrednia (boks)

Klub

Team Holzken Helmond

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

106[2]

Zwycięstwa

91

Przez nokauty

47

Porażki

14

Nieodbyte

1

Kariera sportowa edytuj

Przez pierwsze lata zawodowej kariery walczył na lokalnych galach, zdobywając kilka krajowych tytułów. 24 listopada 2006 zadebiutował w K-1, wygrywając turniej kwalifikacyjny krajów Europy Północnej. W głównym eliminatorze do finałowego turnieju K-1 MAX, który odbył się na gali K-1 World MAX Final Elimination w czerwcu 2007 przegrał z utytułowanym Tajem Buakawem Banchamekiem na punkty[3].

W latach 2007–2010 walczył w takich organizacjach jak It’s Showtime, K-1 oraz United Glory, mierząc się m.in. z Andym Souwerem, ponownie z Banchamekiem czy Murthelem Groenhartem. Od 2012 związany z GLORY, gdzie pokonywał kolejno Dawita Kirię, Alexa Tobiassona Harrisa, Murata Direkçiego[4] oraz Karima Ghajjiego[5], zapewniając sobie możliwość startu w turnieju GLORY wagi półśredniej. 21 grudnia 2013 wygrał ten turniej, pokonując jednego wieczoru dwóch rywali w tym Karapeta Karapetjana[6].

Na 8 marca 2014 zaplanowano jego pojedynek z Marcem de Bonte o zwakowane mistrzostwo GLORY, lecz w styczniu uległ on wypadkowi samochodowemu, uszkadzając m.in. bark, co zmusiło organizatorów do przełożenia pojedynku na majową galę. Do starcia w maju również nie doszło, gdyż ponownie Holzkena z walki wykluczył uraz barku[7].

Po wyleczeniu kontuzji w 2015 wygrał kolejny turniej organizowany przez GLORY, dający możliwość stoczenia walki o zwakowane mistrzostwo świata[8]. 7 sierpnia 2015 na GLORY 23, zmierzył się z Amerykaninem Raymondem Danielsem, którego ostatecznie pokonał przez techniczny nokaut, zdobywając tym samym tytuł mistrzowski wagi półśredniej[9].

4 grudnia 2015 w swojej pierwszej obronie pasa wypunktował w rewanżu Murthela Groenharta[10]. 14 czerwca 2016 ponownie obronił tytuł, wygrywając również na punkty z Yoannem Kongolo[11].

10 grudnia 2016 na GLORY 36, stracił tytuł na rzecz Francuza Cédrica Doumbé, z którym przegrał na punkty[12]. 10 czerwca 2017 podczas GLORY 42 zmierzył się w rewanżu z Francuzem, ponownie ulegając mu niejednogłośnie na punkty[13]. Trzecią porażkę z rzędu zadał mu pochodzący z Azerbejdżanu Alim Nabijew z którym 9 grudnia 2017 przegrał jednogłośnie na punkty[14].

Na początku lipca 2018 ogłosił, że kończy współpracę z Glory i staje się wolnym agentem[15] 24 października związał się z azjatycką organizacją One Championship[16]. W debiucie dla niej 17 listopada 2018 w Dżakarcie znokautował w drugiej rundzie Brazylijczyka Cosmo Alexandre przerywając tym samym serię trzech porażek[17].

Boks edytuj

Od 2013 między walkami w kickboxingu, toczy pojedynki w boksie, uzyskując od swojego debiutu bilans 14 zwycięstw i 1 porażki (z Callumem Smithem w półfinale turnieju World Boxing Super Series). W tym czasie zdobył pas mistrzowski krajów Beneluxu[1].

Osiągnięcia edytuj

Kickboxing:[2]

  • 2004: M.O.N Dutch Open Amateur tournament – 1. miejsce w turnieju kat. -71 kg
  • 2005: mistrz Europy SIMTA w kat. 72 kg, formuła muay thai
  • 2006: K-1 World MAX North European Qualification – 1. miejsce
  • 2011–2012: mistrz świata WFCA w wadze superśredniej (-76,2 kg), K-1 rules
  • 2013: GLORY Welterweight World Championship Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi półśredniej
  • 2015: GLORY Welterweight Contender Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi półśredniej
  • 2015–2016: mistrz świata GLORY w wadze półśredniej

Boks:[1]

  • 2016: mistrz BeNeLux w wadze superśredniej

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Statystyki i rekord na boxrec.com. boxrec.com. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Statystyki i rekord na glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  3. ↑ Nieki Holzken - About me. niekyholzken.nl. (ang.).
  4. ↑ Fraser Coffeen: Weekly Kicks: Glory 2 Brussels results and analysis plus more. bloodyelbow.com, 2012-10-08. [dostęp 2017-06-02]. (ang.).
  5. ↑ Glory 6: Gokhan Saki znokautował Daniela Ghitę! Wyniki!. fightsport.pl, 2013-04-07. [dostęp 2017-06-02]. (pol.).
  6. ↑ GLORY 13 TOKYO Results. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-06-02]. (ang.).
  7. ↑ Shoulder injury forces Holzken out of GLORY 16 title fight. glorykickboxing.com, 2014-04-08. [dostęp 2017-06-02]. (ang.).
  8. ↑ GLORY 19 VIRGINIA. glorykickboxing.com. (ang.).
  9. ↑ Michael Stets: GLORY 23 results: Holzken cuts Daniels with knee, wins welterweight title; Jacoby wins four-man 'qualifier' tournament. mmamania.com, 08.08.2015. (ang.).
  10. ↑ GLORY 26: Rico Verhoeven deklasuje, Nieky Holzken z trudem utrzymuje pas! Wyniki!. fightsport.pl, 05.12.2015. (pol.).
  11. ↑ Glory 29: Nieky Holzken obronił pas! Wyniki. fightsport.pl, 18.04.2016. (pol.).
  12. ↑ K. Witek: Wyniki Glory 36 „Collision”: Rico Verhoeven pokonał Badr Hariego w drugiej rundzie, Doumbe nowym mistrzem kategorii półśredniej. mmanews.pl, 10.12.2016. (pol.).
  13. ↑ Glory 42: Cédric Doumbé obronił pas! Wyniki. fightsport.pl, 2017-06-11. [dostęp 2017-06-11]. (pol.).
  14. ↑ GLORY Redemption Results: Verhoeven Stops Ben Saddik, Pereira Finishes Belgaroui. combatpress.com, 2017-12-09. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  15. ↑ Nieky Holzken Announces GLORY Departure. fight-madness.com, 2018-07-03. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  16. ↑ Nieky Holzken Signs To Compete In ONE Super Series. onefc.com, 2018-10-24. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  17. ↑ One Championship Warrior’s Dream Results: Kadestam Crowned, Holzken Thrills in Debut. combatpress.com, 2018-11-17. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nieky_Holzken&oldid=71621887”