Niewirków (Ukraina)
Niewirków (ukr. Невірків, Newirkiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie koreckim.
 Kościół św. Trójcy w Niewirkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3651 |
| Kod pocztowy |
34721 |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°42′19″N 26°50′22″E/50,705278 26,839444
| |
Historia
edytujWieś włości międzyrzeckiej, własność kniazia Joachima Koreckiego w 1577 roku[1].
W 1789 roku w Niewirkowie nocą zamordowani zostali rotmistrz kawalerii narodowej Ignacy Wyleżyński wraz z żoną Anną z Bierzyńskich i pięciorgiem osób. Zbrodni tej dopuścili się dwaj służący – lokaj i rymarz[2]. Zbrodnia ta poruszyła nawet posłów podczas Sejmu czteroletniego[3].
W latach 1924–1939 w Niewirkowie stacjonowały kolejno pododdziały kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza: 4 Szwadron Kawalerii KOP, Szkolny Szwadron Kawalerii KOP „Niewirków” i Dywizjon Kawalerii KOP „Niewirków”[4].
W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca tutaj ukraińska rodzina Ribaczoków ukrywała Żydów. W 1994 roku Instytut Jad Waszem uhonorował za to tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata Warwarę Ribaczok, jej córkę Oksanę Ribaczok i synową Wirę Ribaczok[5][6].
Architektura
edytuj- dom mieszkalny - w środku wsi pod koniec XIX w. znajdował się dom mieszkalny, otoczony pięknym ogrodem. Niegdyś była to wiejska siedziba Doroty ze Steckich (1785-1854)[7] i ks. Józefa Lubomirskiego (1785-1870)[8], właściciela dóbr Dubno, senatora-kasztelana Królestwa Polskiego w l. 1825-31[8]. Pod koniec XIX w. dom, jak również domki znajdujące się w ogrodzie były zaniedbane; ogród również był opuszczony[9].
- kościół pw. św. Trójcy - dawny kościół oo. dominikanów znajduje się w centrum wsi. W 1698 r. w tym samym miejsce Mikołaj Rokszycki, podczaszy trocki zbudował drewniany klasztor dominikański. W 1807 r. na jego miejscu Jan Kazimierz Stecki (zm. 1820)[10], ojciec Doroty, zbudował nowoczesny kamienny kościół w stylu klasycystycznym. Portyk tworzą cztery kolumny zwieńczone tympanonem. Nad wejściem do świątyni znajduje się napis w języku polskim: Z darów Twoich Boże, Tobie ofiaruję. 1807 Jan Stecki. Po powstaniu listopadowym w 1831 r. klasztor został zlikwidowany, a świątynia została przekształcona w kościół Bożego Ciała. Obecnie obiekt jest zamknięty i wymaga renowacji.
.JPG)
Przypisy
edytuj- ↑ Zbigniew Anusik, Latyfundium Koreckich w XVI i XVII wieku, w: Zbigniew Anuisik, Studia i szkice staropolskie, Łódź 2011, s. 558.
- ↑ Władysław A. Serczyk, Hajdamacy, Wydawnictwo Literackie 1972, s. 416
- ↑ Stanisław Wasylewski, Sprawy ponure. Obrazy z kronik sądowych wieku Oświecenia. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1963.
- ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 23.
- ↑ Ribachok Varvara ; Daughter: Oksana. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ Ribachok Vira. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ Dorota Stecka, genealogia.grocholski.pl [zarchiwizowane 2013-10-30].
- ↑ a b Józef Lubomirski, genealogia.grocholski.pl [zarchiwizowane 2013-10-29].
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII. Warszawa: 1880-1902, s. 136-137.
- ↑ Jan Kazimierz Stecki, genealogia.grocholski.pl [zarchiwizowane 2013-10-30].
Bibliografia
edytuj- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- Niewirków, powiat rówieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 136.
- Niewirków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 383.
- Niewirków (parafia). wolhynia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)].