Nika Kłosowska

polska politolog i tłumacz, autorska wspomnień

Nika Kłosowska-Wohlman (ur. 1908 w Rydze; zm. 16 grudnia 2001 w Melbourne[1]) – polska emigracyjna politolożka i tłumaczka, autorka wspomnień.

Życiorys edytuj

Absolwentka Szkoły Nauk Politycznych w Wilnie. W czasie studiów była w bliskiej relacji z Czesławem Miłoszem. Uczennica Wiktora Sukiennickiego. W latach 1938–1939 była urzędniczką Funduszu Pracy. W latach 1939–1941 więziona w ZSRR. Następnie żołnierz Armii Polskiej w ZSRR (1941–1942), Armii Polskiej na Wschodzie (1942–1943) i 2 Korpusu Polskiego (1943–1947). Po wojnie pozostała na emigracji. Od 1978 była współpracowniczką Instytutu Literackiego w Paryżu.

Wybrane publikacje edytuj

  • Fragmenty wspomnień, „Zeszyty Historyczne” (1993), z. 103, s. 154–170.
  • Wojna i druga młodość, „Zeszyty Historyczne” (1996), z. 116, s. 83–134.
  • Dwa lata więzienia, „Zeszyty Historyczne”, z. 107, s. 48–68.

Przypisy edytuj

  1. Czesław Miłosz: Nika. Kwartalink Artystyczny. 2/2002 s. 5–32. [dostęp 2017-12-12].

Bibliografia edytuj

  • W poszukiwaniu innej historii: antologia tekstów opublikowanych na łamach periodyków Instytutu Literackiego w Paryżu, red. Rafał Stobiecki i Sławomir M. Nowinowski, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego – Paryż: Stowarzyszenie Instytut Literacki Kultura 2015, s. 885 (biogram).