Wikipedia

Nika Prevc

słoweńska skoczkini narciarska

Nika Prevc (ur. 15 marca 2005 w Kranju[1]) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SK Triglav Kranj. Zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2023/2024. Medalistka mistrzostw świata juniorów, olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy i mistrzostw Słowenii.

Nika Prevc
Ilustracja
Nika Prevc (2023)
Data i miejsce urodzenia

15 marca 2005
Kranj

Klub

SK Triglav Kranj

Debiut w PŚ

26 listopada 2021 w Niżnym Tagile (23. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

26 listopada 2021 w Niżnym Tagile (23. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 lutego 2023 w Hinzenbach (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

16 grudnia 2023 w Engelbergu

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Zakopane 2022 indywidualnie
złoto Zakopane 2022 drużynowo
złoto Whistler 2023 druż. miesz.
srebro Zakopane 2022 druż. miesz.
srebro Whistler 2023 indywidualnie
srebro Whistler 2023 drużynowo
brąz Lahti 2021 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Lahti 2022 indywidualnie
złoto Lahti 2022 druż. miesz.
złoto Planica 2023 indywidualnie
złoto Planica 2023 drużynowo
złoto Planica 2023 druż. miesz.
Igrzyska europejskie
srebro Zakopane 2023 normalna
srebro Zakopane 2023 duża
brąz Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2023/2024
Turniej Dwóch Nocy
złoto 1. miejsce
2023/2024
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2021/2022
Multimedia w Wikimedia Commons

Jest siostrą Petera, Cene i Domena Prevców, również uprawiających skoki narciarskie[2]. Najmłodsza członkini rodzeństwa Prevców uprawiająca skoki narciarskie.

Przebieg kariery

edytuj

Początki

edytuj

Starty w cyklu Alpen Cup rozpoczęła w sierpniu 2018. W sezonie 2020/2021 tego cyklu trzykrotnie zajęła 1. miejsce i łącznie sześciokrotnie stanęła na podium[3], dzięki czemu zwyciężyła w klasyfikacji generalnej[4]. W styczniu 2021 zadebiutowała w FIS Cupie, dwukrotnie zajmując 7. pozycję w zawodach w Szczyrku. Wystartowała następnie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajęła na nich 11. miejsce, a w drużynie żeńskiej zdobyła brązowy medal. 20 lutego 2021 w swoim pierwszym starcie w Pucharze Kontynentalnym zajęła 10. pozycję w zawodach w Brotterode. Tydzień później zawody FIS Cupu w Oberhofie ukończyła na 2. lokacie[5].

Sezon 2021/2022

edytuj

We wrześniu 2021 zwyciężyła w konkursie FIS Cupu rozgrywanym w Villach. W październiku 2021 odpadła w kwalifikacjach do zawodów Letniego Grand Prix w Klingenthal. 26 listopada 2021 w Niżnym Tagile zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 23. miejsce i tym samym zdobywając pierwsze punkty cyklu. W dalszej części sezonu regularnie zajmowała w nim miejsca w najlepszej trzydziestce. Najwyżej klasyfikowana była na 7. pozycji, 1 stycznia 2022 w Ljubnie[6]. Puchar Świata 2021/2022 zakończyła na 22. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 199 punktami[7]. W lutym 2022 dwukrotnie stanęła na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. i 1. miejsce w Brotterode. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022. Zdobyła na nich złoty medal w konkursie indywidualnym oraz w drużynie kobiecej, a także srebrny w drużynie mieszanej[6]. Wystartowała również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, na którym zdobyła złoty medal zarówno indywidualnie, jak i w drużynie mieszanej[4].

Sezon 2022/2023

edytuj

W sierpniu 2022 w debiucie w konkursie głównym Letniego Grand Prix zajęła 4. miejsce w Courchevel, a we wrześniu 2022 stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując 3. pozycję w Râșnovie. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywała punkty. Pięciokrotnie kończyła zawody indywidualne w najlepszej dziesiątce, a 10 lutego 2023 po raz pierwszy w karierze stanęła na podium PŚ, zajmując 3. lokatę w Hinzenbach[8]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazła się na 19. miejscu z 366 punktami[7].

W trakcie sezonu wystąpiła na trzech imprezach mistrzowskich. W styczniu na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2023 zdobyła trzy złote medale – w zawodach indywidualnych oraz w drużynie kobiecej i mieszanej. W lutym na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 zdobyła srebrny medal indywidualnie oraz w drużynie kobiecej, a w drużynie mieszanej wywalczyła złoto. Na przełomie lutego i marca na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 indywidualnie zajęła 17. pozycję na skoczni normalnej i 40. na dużej, a drużynowy konkurs kobiet ukończyła na 4. miejscu[8].

Sezon 2023/2024

edytuj

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zdobyła srebrny medal indywidualnie zarówno na skoczni normalnej, gdzie gdzie o 0,3 pkt wyprzedziła ją Austriaczka Jacqueline Seifriedsberger, jak i na dużej, gdzie przegrała z Niką Križnar o 29,2 pkt. W drużynie mieszanej wraz z Križnar, Timim Zajcem i Anže Laniškiem zdobyła brązowy medal. W Letnim Grand Prix 2023 dwukrotnie stawała na podium: 6 sierpnia w Szczyrku była 2., a 24 września w Râșnovie zajęła 3. pozycję[9].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata regularnie zajmowała lokaty w pierwszej dziesiątce[9]. 16 grudnia 2023 w Engelbergu odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo w cyklu[10]. Wygrała również kolejne zawody, rozgrywane 30 grudnia w Garmisch-Partenkirchen. Wraz z 5. miejscem w Oberstdorfie pozwoliło to Prevc na wygraną w Turnieju Dwóch Nocy 2023/2024[9][11]. Po kolejnej wygranej 3 stycznia 2024 w Villach objęła prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[12]. Dzień później odniosła drugie zwycięstwo na tej samej skoczni. W styczniu na podium cyklu stawała jeszcze w Zaō, gdzie ponownie zwyciężyła, a także w Ljubnie, gdzie zajęła 2. pozycję w pierwszym konkursie i 1. w drugim[9].

W lutym 2024 na podium Pucharu Świata stawała po drugim konkursie w Willingen i drugich zawodach w Hinzenbach, w obu przypadkach zajmując 2. pozycję. W ramach Raw Air 2024 w najlepszej trójce ukończyła konkurs w Oslo 10 marca, gdzie była 2., oraz w Trondheim 13 marca, gdzie zwyciężyła. W kończących Puchar Świata 2023/2024 zawodach w Planicy 21 marca zajęła 3. miejsce[9]. Zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej cyklu. Z 1454 punktami o 149 wyprzedziła drugą Evę Pinkelnig i o 424 trzecią Alexandrię Loutitt[13].

Mistrzostwa Słowenii

edytuj

Zdobywała medale mistrzostw Słowenii: indywidualnie w grudniu 2023 złoty[14], latem 2023 srebrny[15] i latem 2022 brązowy[16], zaś w konkursach drużyn mieszanych latem 2021 srebrny[17], a latem 2020[18], 2022[19] i 2023[20] brązowy.

Mistrzostwa świata

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
17. 23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 88,0 m 94,5 m 212,0 pkt 37,1 pkt Katharina Althaus
4. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[a] 88,5 m 92,0 m 819,1 pkt (198,0 pkt) 24,7 pkt Niemcy
40. 1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 103,5 m – 72,2 pkt 192,0 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 81,0 m 81,5 m 184,4 pkt 54,6 pkt Thea Minyan Bjørseth
3.  12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[b] 83,5 m 86,0 m 818,0 pkt (197,1 pkt) 65,6 pkt Austria
1.  3 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 99,0 m 99,5 m 240,5 pkt –
1.  5 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[c] 105,5 m 103,5 m 888,5 pkt (262,7 pkt) –
2.  6 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[d] 95,0 m 99,5 m 819,0 pkt (214,9 pkt) 65,4 pkt Austria
2.  2 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 98,5 m 95,0 m 245,8 pkt 14,9 pkt Alexandria Loutitt
2.  4 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[e] 84,5 m 97,5 m 785,5 pkt (230,0 pkt) 19,8 pkt Japonia
1.  5 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[f] 98,5 m 102,5 m 920,2 pkt (249,1 pkt) –

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  24 marca 2022   Lahti[g] Salpausselkä K-95 HS-100 indywid. 95,0 m 97,0 m 255,5 pkt –
1.  25 marca 2022   Lahti[g] Salpausselkä K-95 HS-100 druż. miesz.[h] 93,5 m 92,0 m 913,0 pkt (241,0 pkt) –
1.  23 stycznia 2023   Planica[i] Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 91,5 m 95,5 m 230,6 pkt –
1.  25 stycznia 2023   Planica[i] Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[j] 94,0 m 95,0 m 859,5 pkt (227,8 pkt) –
1.  27 stycznia 2023   Planica[i] Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[k] 101,0 m 97,0 m 918,6 pkt (247,8 pkt) –

Igrzyska europejskie

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
2.  27 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 97,5 m 100,5 m 262,3 pkt 0,3 pkt Jacqueline Seifriedsberger
3.  29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[l] 99,5 m 101,0 m 872,0 pkt (231,0 pkt) 67,3 pkt Austria
2.  30 czerwca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 130,0 m 125,5 m 248,2 pkt 29,2 pkt Nika Križnar

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[7]
2021/2022 22.
2022/2023 19.
2023/2024 1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 136,5 m 129,5 m 305,3 pkt
2. 30 grudnia 2023   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 133,0 m 130,0 m 267,4 pkt
3. 3 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 92,0 m 262,7 pkt
4. 4 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 95,0 m 275,6 pkt
5. 19 stycznia 2024   Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 96,0 m 235,2 pkt
6. 28 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 89,0 m 92,0 m 276,8 pkt
7. 13 marca 2024   Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,0 m 128,0 m 260,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 10 lutego 2023   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 86,5 m 88,0 m 248,2 pkt 3. 6,2 pkt Eva Pinkelnig
2. 16 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 136,5 m 129,5 m 305,3 pkt 1. –
3. 30 grudnia 2023   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 133,0 m 130,0 m 267,4 pkt 1. –
4. 3 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 92,0 m 262,7 pkt 1. –
5. 4 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 95,0 m 275,6 pkt 1. –
6. 19 stycznia 2024   Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 96,0 m 235,2 pkt 1. –
7. 27 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 85,0 m 262,5 pkt 2. 6,8 pkt Eva Pinkelnig
8. 28 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 89,0 m 92,0 m 276,8 pkt 1. –
9. 4 lutego 2024   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 133,5 m 146,0 m 221,7 pkt 2. 8,1 pkt Silje Opseth
10. 25 lutego 2024   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 86,0 m 87,5 m 238,9 pkt 2. 7,7 pkt Eva Pinkelnig
11. 10 marca 2024   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 122,0 m 127,5 m 240,0 pkt 2. 2,2 pkt Eirin Maria Kvandal
12. 13 marca 2024   Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,0 m 128,0 m 260,2 pkt 1. –
13. 21 marca 2024   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 96,5 m 97,5 m 235,6 pkt 3. 9,3 pkt Eva Pinkelnig

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2021/2022
                                      punkty
23 38 11 25 25 26 - 11 7 11 13 - - - - - - 11 12 199
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
25 28 7 32 28 16 12 26 32 24 q 17 8 - - - - 3 5 13 7 13 23 22 24 14 366
Sezon 2023/2024
                                                punkty
10 17 7 1 1 5 1 1 10 10 1 2 1 15 2 4 2 10 6 2 5 1 11 3 1454
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[7]
2023 18.
2024 5.

Turniej Sylwestrowy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[21]
2021/2022 8.
2022/2023 23.

Turniej Dwóch Nocy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2023/2024 1.

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[22]
2022 9.
2023 4.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 81,0 m 92,0 m 209,3 pkt 3. 24,2 pkt Eva Pinkelnig
2. 6 sierpnia 2023   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 92,5 m – 121,8 pkt 2. 3,4 pkt Nika Križnar
3. 24 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,5 m 87,5 m 215,6 pkt 3. 23,3 pkt Nika Križnar

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2021
              punkty
- - - - - - q 0
2022
          punkty
- - 4 3 21 120
2023
              punkty
5 7 4 2 17 3 9 314
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2020/2021 7.
2021/2022 14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 lutego 2022   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 103,5 m 108,0 m 237,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 12 lutego 2022   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 103,5 m 108,5 m 235,6 pkt 2. 0,9 pkt Chiara Kreuzer
2. 13 lutego 2022   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 103,5 m 108,0 m 237,2 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2020/2021
    punkty
10 5 71
Sezon 2021/2022
                                punkty
- - - - - - 13 13 2 1 - - - - - - 220
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2021 24.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2021
            punkty
- - 5 14 - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2020/2021 5.
2021/2022 19.
2022/2023 6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 września 2021   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 91,5 m 214,1 pkt
2. 3 września 2022   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 98,5 m 103,0 m 211,1 pkt
3. 10 września 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,0 m 91,0 m 244,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 27 lutego 2021   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 89,5 m 96,0 m 220,4 pkt 2. 0,2 pkt Nejka Repinc Zupančič
2. 18 września 2021   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 91,5 m 214,1 pkt 1. –
3. 2 września 2022   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 93,0 m 102,0 m 244,9 pkt 2. 61,9 pkt Nika Križnar
4. 3 września 2022   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 98,5 m 103,0 m 211,1 pkt 1. –
5. 10 września 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,0 m 91,0 m 244,2 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2020/2021
                punkty
- - 7 7 - - 2 7 188
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - - - - - - - 6 4 1 7 - - - - - - - - - 226
Sezon 2022/2023
                            punkty
4 4 - - 2 1 1 - - - - - - - 380
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Alpen Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2018/2019 28.
2019/2020 5.
2020/2021 1.
2021/2022 2.

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Nika Prevc i Maja Vtič
  2. ↑ Skład zespołu: Jerneja Brecl, Nika Prevc, Nejka Repinc Zupančič i Nika Vetrih
  3. ↑ Skład zespołu: Taja Bodlaj, Lara Logar, Nika Prevc i Nejka Repinc Zupančič
  4. ↑ Skład zespołu: Taja Bodlaj, Nika Prevc, Maksim Bartolj i Marcel Stržinar
  5. ↑ Skład zespołu: Taja Bodlaj, Ajda Košnjek, Nika Prevc i Nika Vetrih
  6. ↑ Skład zespołu: Nika Prevc, Rok Masle, Maksim Bartolj i Ajda Košnjek
  7. ↑ a b Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  8. ↑ Skład zespołu: Tinkara Komar, Gorazd Završnik, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  9. ↑ a b c Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2023 był region Friuli-Wenecja Julijska, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Planicy.
  10. ↑ Skład zespołu: Tinkara Komar, Katarina Pirnovar, Taja Bodlaj i Nika Prevc
  11. ↑ Skład zespołu: Tinkara Komar, Nik Heberle, Nika Prevc i Luka Filip
  12. ↑ Skład zespołu: Nika Prevc, Timi Zajc, Nika Križnar i Anže Lanišek

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  2. ↑ Adrian Dworakowski: Nika Prevc: Peter to skoczek, który mnie zainspirował. skijumping.pl, 2020-12-26. [dostęp 2021-11-26].
  3. ↑ PREVC Nika - Athlete Information; Alpen Cup. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e PREVC Nika 2005.03.15 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-05-19].
  5. ↑ PREVC Nika - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
  6. ↑ a b PREVC Nika - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  7. ↑ a b c d PREVC Nika - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  8. ↑ a b PREVC Nika - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e PREVC Nika - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
  10. ↑ Adam Bucholz: PŚ Pań w Engelbergu: Premierowe zwycięstwo Niki Prevc. skijumping.pl, 2023-12-16. [dostęp 2024-05-13].
  11. ↑ a b Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-05-13].
  12. ↑ Adam Bucholz: PŚ Pań w Villach: Nika Prevc nokautuje rywalki i obejmuje prowadzenie w cyklu. skijumping.pl, 2024-01-03. [dostęp 2024-05-13].
  13. ↑ Adam Bucholz: PŚ Pań w Planicy: Pinkelnig wygrywa finał sezonu z rekordem skoczni. skijumping.pl, 2024-03-21. [dostęp 2024-05-13].
  14. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2023-12-22]. (słoweń.).
  15. ↑ Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2023-10-11. [dostęp 2023-12-22]. (słoweń.).
  16. ↑ Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2022-09-27. [dostęp 2023-06-10]. (słoweń.).
  17. ↑ MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-11-26]. (słoweń.).
  18. ↑ MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-11-26]. (słoweń.).
  19. ↑ Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2022-09-27. [dostęp 2023-06-10]. (słoweń.).
  20. ↑ Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2023-10-11. [dostęp 2023-12-22]. (słoweń.).
  21. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  22. ↑ PREVC Nika - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  23. ↑ PREVC Nika - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nika_Prevc&oldid=73803959”