Nikoła Stanew (historyk)

bułgarski historyk i działacz kulturalny

Nikoła Botew Stanew (bułg. Никола Ботев Станев, ur. 1 sierpnia 1862 w Wełczewie koło Wielkiego Tyrnowa, zm. 14 marca 1949 w Sofii) – bułgarski historyk i działacz kulturalny, jeden z założycieli Bułgarskiego Towarzystwa Historycznego i Bułgarskiego Związku Nauczycielskiego.

Nikoła Stanew
Никола Станев
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Nikoła Botew Stanew

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1862
Wełczewo

Data i miejsce śmierci

14 marca 1949
Sofia

Zawód, zajęcie

historyk

Krewni i powinowaci

Sawa Botew
(bratanek)
Marieta Botewa
(prawnuczka brata)

Życiorys edytuj

W latach 1877-78 walczył o wolność Bułgarii podczas wojny rosyjsko-tureckiej, później pobierał naukę w seminarium przy monasterze św. św. Piotra i Pawła w Laskowcu jako uczeń m.in. metropolity Klemensa (Drumewa). Po ukończeniu studiów w 1886 roku był przez pewien czas nauczycielem w Tyrnowie i Gabrowie, po czym przeniósł się do Sofii.

Nikoła Stanew był współredaktorem szeregu czasopism popularnonaukowych, m.in.: Ucziliszten pregled (bułg. Училищен преглед), Mładeżka biblioteka (bułg. Младежка библиотека), Razwitie (bułg. Развитие) oraz autorem licznych prac naukowych, z których najważniejsza to Istorija na nowa Byłgarija 1878-1941 (bułg. История на нова България 1878-1941). Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół historii narodu bułgarskiego i roli Bułgarii w świecie. W 1892 roku został także naczelnikiem jednego z wydziałów w bułgarskim Ministerstwie Oświecenia Narodowego[1].

W Ludowej Republice Bułgarii jego prace były zakazane, ponieważ uchodził za uczonego burżuazyjnego[2].

Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sofii[3].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Енциклопедия България, Издателство на Българската академия на науките, София 1978