Wikipedia

Niko Kytösaho

fiński skoczek narciarski

Niko Oskari Kytösaho (ur. 18 grudnia 1999 w Paimio[3]) – fiński skoczek narciarski, reprezentant klubu Lahden Hiihtoseura. Złoty i srebrny medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy z 2015. Uczestnik mistrzostw świata (2021), mistrzostw świata w lotach (2020 i 2022) oraz mistrzostw świata juniorów (2016, 2017 i 2019). Indywidualny mistrz Finlandii w skokach narciarskich.

Niko Kytösaho
Ilustracja
Niko Kytösaho podczas konkursu PŚ w Innsbrucku (2020)
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1999
Paimio

Klub

Lahden Hiihtoseura

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ

19 lutego 2016 w Lahti (48. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 listopada 2019 w Ruce (21. miejsce)

Rekord życiowy

233,0 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2022)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Tschagguns 2015 indywidualnie
srebro Tschagguns 2015 drużynowo
Multimedia w Wikimedia Commons

Życie prywatneEdytuj

Choruje na cukrzycę[1]. Jest synem skoczka narciarskiego i trenera tej dyscypliny sportu Pasiego Kytösaho[4].

Przebieg karieryEdytuj

W zawodach organizowanych przez FIS zadebiutował 27 lipca 2013 podczas konkursu FIS Youth Cup na skoczni K-70 kompleksu Adler-Skistadion w Hinterzarten, gdzie zajął 24. miejsce[5][6].

27 lutego 2014 po raz pierwszy wziął udział w konkurach FIS Cup. Zawody na Wielkiej Krokwi w Zakopanem ukończył na 63. miejscu, natomiast dzień później był 44[7].

29 marca 2014 uczestniczył w seniorskich zawodach o mistrzostwo Finlandii. W jednoseryjnym konkursie na skoczni normalnej w Lahti zajął 23. miejsce[8]. W 2014 został dwukrotnie rekordzistą tego obiektu. 16 lutego podczas mistrzostw Finlandii juniorów oddał skok na odległość 102 metrów, natomiast 4 sierpnia podczas lokalnych zawodów uzyskał o 0,5 metra krótszą długość, która jest letnim rekordem skoczni Salpausselkä[9][10]. We wrześniu 2014 uplasował się na 14. miejscu letnich mistrzostw kraju po skokach na odległości 103 i 108 metrów[11].

W sezonie letnim 2014 po raz pierwszy zdobył punkty w zawodach FIS Cup po zajęciu 19. lokaty w zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2014/2015 zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Renie. W swoim pierwszym starcie zajął 34. miejsce, natomiast w następnym konkursie był 22. i zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu.

27 stycznia 2015 zdobył złoty medal w konkursie indywidualnym na skoczni w Tschagguns w ramach zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy, wyprzedzając bezpośrednio Domena Prevca oraz Dawida Jarząbka[12]. Dzień później w rywalizacji zespołowej zdobył srebrny medal (skład drużyny uzupełnili Andreas Alamommo, Joni Markkanen i Niko Löytäinen)[13]. Po tym sukcesie w krótkim czasie urósł 7 centymetrów i przytył około 10 kilogramów, co spowodowało u niego problemy z techniką, a w konsekwencji słabsze wyniki niż przed zmianami. Ponowne osiągnięcie pożądanej wagi i jej ustabilizowanie, za sprawą cukrzycy, na którą choruje, zajęło mu około 2 lat[1].

30 stycznia 2016 na normalnej skoczni Salpausselkä w Lahti wywalczył swój pierwszy indywidualny tytuł mistrza Finlandii w skokach narciarskich, pokonując Janne Ahonena i Andreasa Alamommo[14]. 19 lutego 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, w zawodach w Lahti zajmując 48. miejsce. W lutym 2016 wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie, gdzie był 37. indywidualnie i 8. drużynowo[15].

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2021   Oberstdorf – 26. miejsce (K-95), 30. miejsce (K-120)
2023   Planica – 27. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2021   Oberstdorf – 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[a], 9. miejsce (K-120)[b]
2023   Planica – 6. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[c], 9. miejsce (K-125)[d]

Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
26. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 98,5 m 91,0 m 225,4 pkt 43,4 pkt Piotr Żyła
9. 28 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. mix.[a] 90,0 m – 332,0 pkt (98,1 pkt) 668,8 pkt Niemcy
30. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 116,5 m 120,5 m 193,9 pkt 82,6 pkt Stefan Kraft
9. 6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 118,0 m – 344,6 pkt (92,1 pkt) 702,0 pkt Niemcy
27. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,5 m 91,0 m 226,6 pkt 35,2 pkt Piotr Żyła
6. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. mix.[c] 91,0 m 95,0 m 885,5 pkt (232,0 pkt) 131,7 pkt Niemcy
28. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 123,0 m 128,0 m 234,9 pkt 52,6 pkt Timi Zajc
9. 4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[d] 124,5 m – 483,7 pkt (131,7 pkt) 740,2 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach narciarskichEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2020   Planica – nie zakwalifikował się
2022   Vikersund – 27. miejsce

DrużynowoEdytuj

2020   Planica – 8. miejsce[e]
2022   Vikersund – 7. miejsce[f]

Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
NQ 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 184,0 m — 149,5 pkt Nie zakwalifikował się.
8. 13 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[e] 192,0 m 205,0 m 1284,8 pkt (340,0 pkt) 442,9 pkt Norwegia
27. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 192,5 m 199,0 m 162,0 m 191,5 m 605,0 pkt 249,2 pkt Marius Lindvik
7. 13 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[f] 196,5 m 179,5 m 1182,8 pkt (319,4 pkt) 528,7 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2016   Râșnov – 37. miejsce
2017   Park City – 36. miejsce
2019   Lahti – 33. miejsce

DrużynowoEdytuj

2016   Râșnov – 8. miejsce[g]
2017   Park City – 6. miejsce[h]
2019   Lahti – 10. miejsce[i]

Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
37. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 87,5 m — 98,4 pkt 150,6 pkt David Siegel
8. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[g] 88,5 m 83,5 m 707,9 pkt (182,4 pkt) 158,8 pkt Niemcy
36. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 83,5 m — 103,7 pkt 159,5 pkt Viktor Polášek
6. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[h] 81,0 m 73,0 m 802,1 pkt (173,4 pkt) 130,2 pkt Słowenia
33. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 84,5 m — 97,3 pkt 154,8 pkt Thomas Aasen Markeng
10. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[i] 85,0 m — 430,8 pkt (111,9 pkt) 548,9 pkt Niemcy

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży EuropyEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2015   Tschagguns – złoty medal

DrużynowoEdytuj

2015   Tschagguns – srebrny medal[j]

Starty N. Kytösaho na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 102,0 m 102,5 m 271,3 pkt —
2.  29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[j] 103,0 m 104,0 m 1000,7 pkt (273,3 pkt) 29,7 pkt Słowenia

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[16]
2019/2020 58.
2020/2021 50.
2021/2022 50.
2022/2023 37.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 48 q - - - - q - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
q q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- q - - - - - - - - - - - - - q - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- 61 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
q 21 - - q 45 60 q q q q - - - - - - - - - - - - 39 57 q 32 10
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- 40 43 - - 46 18 31 49 21 33 20 25 35 24 48 49 43 40 - - - q 43 - 47
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
18 39 36 35 44 27 47 39 26 43 42 34 38 35 - 30 41 - - 41 28 32 35 31 22 32 35 - 35
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
q 33 48 25 26 39 33 23 q q q 33 33 - - - 25 28 37 38 33 16 - 27 25 24 27 31 27 50 22 - 77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2019/2020 		         
8 9 - 8 -
Sezon
2020/2021 		         
- 7 8 - 8
Sezon
2021/2022 		             
- - - - 6 6 7
Sezon
2022/2023 		             
8 6 - 7 - 8 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[16]
2020/2021 39.
2021/2022 43.
2022/2023 57.

Raw AirEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[16]
2020 48.
2022 36.
2023 19.

Willingen SixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2021 47. [17]

Planica 7Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2021 40. [18]
2022 28. [19]
2023 42. [20]

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[16]
2021/2022 35.
2022/2023 29.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[21]
2019 71.
2021 91.
2022 30.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2016
                    punkty
- - - dq - - - - - - 0
2018
                  punkty
- q - - - - - - - 0
2019
                punkty
q - - - 29 34 - q 2
2021
                punkty
43 34 30 - - - 42 31 1
2022
            punkty
10 12 - - 43 29 50
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2019      
10 - -
2022      
- - 7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[22]
2014/2015 66.
2015/2016 80.
2016/2017 128.
2017/2018 111.
2019/2020 66.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
34 22 16 42 15 34 28 - - - - - - - 28 27 20 - - - - - - - - - 61
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - 33 13 dq 42 58 54 24 26 - - - - - - - - - - - - - - - - 32
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - 36 23 35 42 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 8
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - 24 32 51 47 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 7
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - 40 43 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 38 36 - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                          punkty
10 19 - - - - 38 42 - - 37 42 - - - - - - - - - 38
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 31 47 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[22]
2016 86.
2017 66.
2019 49.
2022 29.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2015
                            punkty
34 59 - - 46 33 - - - - - - - - 0
2016
                            punkty
36 47 43 32 - - 21 45 - - - - - - 10
2017
                          punkty
- - - - - - - - - 22 11 - - 33
2018
                          punkty
- - 53 45 - - - - - - - 66 52 0
2019
                                punkty
30 22 - - - - - - - - 36 32 - - 7 14 64
2022
                  punkty
- - 9 5 - - - - - 74
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS CupEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[23]
2014/2015 110.
2015/2016 107.
2016/2017 41.
2017/2018 19.
2018/2019 94.
2021/2022 73.
2022/2023 61.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS CupuEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 63 44 0
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - 53 19 28 37 26 11 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 44
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - 37 26 - - 16 13 - - - - - - - - - - - - 40
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- 10 6 18 21 32 - - - - - - - - 32 36 18 20 - - 113
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - 10 12 15 5 4 5 - - - - - - 51 16 - - 34 31 - 219
Sezon 2018/2019
                                    punkty
12 70 - - - - - - - - 27 27 - - - - - - 30
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - - - 10 12 - - - - - - - - - - - - - 48
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - - - 12 8 - - - - - - - - - - - - 54
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Jenny Rautionaho, Eetu Nousiainen, Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
  2. ↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Antti Aalto, Arttu Pohjola i Eetu Nousiainen
  3. ↑ a b Skład zespołu: Jenny Rautionaho, Antti Aalto, Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
  4. ↑ a b Skład zespołu: Eetu Nousiainen, Vilho Palosaari, Antti Aalto i Niko Kytösaho
  5. ↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Jarkko Määttä, Eetu Nousiainen, Antti Aalto
  6. ↑ a b Skład zespołu: Antti Aalto, Eetu Nousiainen, Kalle Heikkinen, Niko Kytösaho
  7. ↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Aapo Lehtinen, Eetu Nousiainen, Andreas Alamommo
  8. ↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Eetu Nousiainen, Kalle Heikkinen, Andreas Alamommo
  9. ↑ a b Skład zespołu: Kalle Heikkinen, Mico Ahonen, Niko Kytösaho i Jonne Veteläinen
  10. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Alamommo, Niko Löytäinen, Joni Markkanen, Niko Kytösaho

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c SANTTU SILVENNOINEN: Suomen mäkihypyn superlupaus lihoi 10 kiloa sairauden takia - näin 17-vuotiaan elämä on nyt muuttunut. iltalehti.fi, 2017-11-22. [dostęp 2017-11-30]. (fiń.).
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-25].
  3. ↑ Ruka (FIN) Men's HS142 Extended start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-27]. (ang.).
  4. ↑ Dominik Formela: Zmienne nastroje w fińskiej kadrze. skijumping.pl, 2014-06-03. [dostęp 2015-02-18].
  5. ↑ Adrian Dworakowski: Domen Prevc wygrał zawody FIS Youth Cup. skijumping.pl, 2013-07-28. [dostęp 2015-02-15].
  6. ↑ Juniors - Men's HS72 27.07.2013. fis-ski.com. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  7. ↑ Athlete : KYTOESAHO Niko Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2017-12-23]. (ang.).
  8. ↑ Katarzyna Iskierka: Sami Niemi mistrzem Finlandii. skokinarciarskie.pl, 2014-03-29. [dostęp 2015-02-15].
  9. ↑ Salpausselkä. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-02-15]. (niem.).
  10. ↑ Katarzyna Iskierka, Andrzej Mysiak: Koivuranta wygrywa, Määttä bohaterem zawodów w Lahti. skokinarciarskie.pl, 2014-08-04. [dostęp 2015-02-15].
  11. ↑ Aleksandra Kruc: Sami Niemi i Ounasvaaran Hiihtoseura triumfują w mistrzostwach Finlandii. skokinarciarskie.pl, 2014-09-15. [dostęp 2015-02-15].
  12. ↑ Dominik Formela: EYOF 2015: Dawid Jarząbek z brązowym medalem!. skijumping.pl, 2015-01-27. [dostęp 2015-02-15].
  13. ↑ Dominik Formela: EYOF 2015: EYOF 2015: Złoto dla Słoweńców, Polska szósta. skijumping.pl, 2015-01-28. [dostęp 2015-02-15].
  14. ↑ Adam Bucholz: Kytoesaho mistrzem Finlandii na normalnej skoczni, powrót Nieminena. skijumping.pl, 2016-01-30. [dostęp 2016-02-04].
  15. ↑ KYTOESAHO Niko - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  16. ↑ a b c d KYTOSAHO Niko - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
  17. ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  18. ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  19. ↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  20. ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  21. ↑ KYTOSAHO Niko - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
  22. ↑ a b KYTOSAHO Niko - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
  23. ↑ KYTOSAHO Niko - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

Linki zewnętrzneEdytuj

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Niko_Kytösaho&oldid=70093944”