Nikodem Popławski
Nikodem Janusz Popławski (ur. 1 marca 1975 w Toruniu) – polski fizyk teoretyczny zajmujący się teorią grawitacji, ogólną teorią względności, jednolitą teorią pola i kosmologią.
 Nikodem Popławski (2015) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1975 |
| doktor nauk fizycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Pracownik naukowy | |
| Uczelnia |
University of New Haven |
| Okres zatrudn. |
od 2013 |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Nikodem Popławski urodził się w Toruniu jako syn artystów plastyków Bożenny i Janusza Popławskich. Ukończył klasę o profilu matematyczno-fizycznym w VI Liceum Ogólnokształcym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Został laureatem 10 olimpiad przedmiotowych – z fizyki, chemii, astronomii i wiedzy technicznej, do których przygotowywał się pod kierunkiem Stanisława Banaszkiewicza i Marka Golki. Stypendysta Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Po maturze w 1993 rozpoczął studia na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego, a rok później przeniósł się na Uniwersytet Warszawski.
Ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1999 obronił pracę magisterską z fizyki grawitacyjnej pod tytułem Interferometr Michelsona w czasoprzestrzeni płaskiej fali grawitacyjnej. W 2004 uzyskał stopień doktora na Wydziale Fizyki w Indiana University w Bloomington (Indiana, USA), gdzie następnie był zatrudniony do 2013. Obecnie jest pracownikiem naukowym na University of New Haven[1].
Osiągnięcia edytuj
Najszerzej znany jest z rozwinięcia i teoretycznego uzasadnienia wysuniętej w latach 70. XX wieku hipotezy, iż każda czarna dziura zawiera w sobie nowy wszechświat, a nasz Wszechświat znajduje się wewnątrz czarnej dziury, która sama istnieje w jeszcze większym wszechświecie[2][3][4][5].
Teoria Popławskiego opiera się na klasycznej teorii grawitacji Einsteina-Cartana, która rozszerza ogólną teorię względności, dodając do zakrzywionej czasoprzestrzeni pojęcie skręcenia (ang. torsion), oraz na relatywistycznej mechanice kwantowej Diraca. Skręcenie czasoprzestrzeni naturalnie uwzględnia spin cząstek elementarnych w polu grawitacyjnym. Grawitacyjne efekty skręcenia są znaczące tylko przy ogromnych gęstościach, istniejących wewnątrz czarnych dziur i na początku Wszechświata. W takich warunkach, skręcenie objawia się jako siła odpychająca, która powoduje że materia wewnątrz czarnej dziury zapada się nie do punktu zwanego osobliwością, ale do stanu o ogromnej, skończonej gęstości[6], po czym wybucha, dając początek nowemu, zamkniętemu wszechświatowi po drugiej stronie horyzontu zdarzeń[7]. Czarna dziura staje się wówczas tunelem czasoprzestrzennym, łączącym oba wszechświaty. Analogicznie, Wielki Wybuch, który dał początek naszemu Wszechświatowi, był w rzeczywistości Wielkim Odbiciem[8] wewnątrz czarnej dziury istniejącej w innym wszechświecie. Popławski pokazał, że kosmologia oparta na teorii Einsteina-Cartana nie tylko eliminuje problem osobliwości, ale również wyjaśnia dlaczego cały obserwowalny Wszechświat jest (uśredniając) przestrzennie płaski, jednorodny i izotropowy, bez odwoływania się do inflacji kosmologicznej. Zdaniem Popławskiego, skręcenie czasoprzestrzeni może być też źródłem ciemnej energii[9], także ciemnej materii oraz asymetrii pomiędzy materią i antymaterią we Wszechświecie[10].
National Geographic i Science w 2010 zaliczyły teorię Popławskiego do 10 największych odkryć roku[11][12]. Popławski wystąpił w 5. odcinku serialu Ciekawość wyprodukowanego przez Discovery Channel, zatytułowanym Wszechświat równoległy (ang. Parallel Universes: Are They Real?) I wyemitowanym we wrześniu 2011[13].
Przypisy edytuj
- ↑ Nikodem Poplawski, Ph.D. – University of New Haven [online], University of New Haven [dostęp 2018-07-11] (ang.).
- ↑ N. J. Popławski. Radial motion into an Einstein-Rosen bridge. „Physics Letters B”. 687 (2-3), s. 110-113, 2010. DOI: 10.1016/j.physletb.2010.03.029.
- ↑ National Geographic Daily News: "Every Black Hole Contains Another Universe?"
- ↑ Space.com: "Our Universe Was Born in a Black Hole, Theory Says"
- ↑ Inside Science: "Every Black Hole Contains a New Universe"
- ↑ N. J. Popławski. Nonsingular Dirac particles in spacetime with torsion. „Physics Letters B”. 690 (1), s. 73-77, 2010. DOI: 10.1016/j.physletb.2010.04.073.
- ↑ N. J. Popławski. Cosmology with torsion: An alternative to cosmic inflation. „Physics Letters B”. 694 (3), s. 181-185, 2010. DOI: 10.1016/j.physletb.2010.09.056.
- ↑ N. Popławski. Nonsingular, big-bounce cosmology from spinor-torsion coupling. „Physical Review D”. 85 (10), s. 107502, 2012. DOI: 10.1103/PhysRevD.85.107502.
- ↑ N. J. Popławski. Cosmology with torsion: An alternative to cosmic inflation. „Annalen der Physik”. 523 (4), s. 291-295, 2011. DOI: 10.1002/andp.201000162.
- ↑ N. J. Popławski. Matter-antimatter asymmetry and dark matter from torsion. „Physical Review D”. 83 (8), s. 084033, 2011. DOI: 10.1103/PhysRevD.83.084033.
- ↑ National Geographic Daily News: "Top Ten Discoveries of 2010: Nat Geo News's Most Popular"
- ↑ Science Now: "Top 10 ScienceNOWs of 2010". [dostęp 2012-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-07)].
- ↑ Discovery Channel: Curiosity: "Parallel Universes – Are They Real?"