Nikola Šainović
Nikola Šainović, cyr. Никола Шаиновић (ur. 7 grudnia 1948 w Borze[1]) – serbski polityk, jugosłowiański działacz komunistyczny, w latach 90. jeden z najbliższych współpracowników Slobodana Miloševicia, od 1993 do 1994 premier Serbii, następnie do 2000 wicepremier Federalnej Republiki Jugosławii. Skazany przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii (ICTY) za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne w trakcie wojny domowej w Kosowie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 grudnia 1948 |
|---|---|
| Premier Serbii | |
| Okres |
od 10 lutego 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
W 1977 ukończył inżynierię chemiczną na Uniwersytecie Lublańskim. Został etatowym działaczem Związku Komunistów Jugosławii. Był przewodniczącym zgromadzenia miejskiego w Borze i sekretarzem komitetu miejskiego partii komunistycznej. Po przemianach politycznych dołączył do postkomunistycznej Socjalistycznej Partii Serbii, w latach 1996–1997 był jednym z wiceprzewodniczących tego ugrupowania[1].
W 1989 został sekretarzem do spraw przemysłu, energetyki i inżynierii w administracji Serbii. W 1991 objął stanowisko ministra górnictwa i energii, później w tym samym roku powołany dodatkowo na wicepremiera serbskiego rządu. W 1992 został ministrem gospodarki[1]. W lutym 1993 mianowany premierem Serbii, urząd ten sprawował do marca 1994[2]. Przeszedł wówczas na stanowisko wicepremiera Federalnej Republiki Jugosławii, które zajmował do 2000[1]. Był również deputowanym do federalnego parlamentu[3].
Należał do najbliższych współpracowników Slobodana Miloševicia[4]. W 1998 został przez niego wyznaczony na specjalnego przedstawiciela w Kosowie, w którym trwała wówczas wojna domowa. Prowadzonego przez niego negocjacje z Albańczykami zakończyły się niepowodzeniem[5].
Od 1999 Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii prowadził wobec niego postępowanie w sprawie terroru i przemocy wobec kosowskich Albańczyków[5]. W maju 2002 Nikola Šainović, nieprzyznający się do popełnienia zarzucanych mu zbrodni, dobrowolnie poddał się[3], po czym został przekazany do Hagi. Jako tymczasowo aresztowany oczekiwał na proces, który rozpoczął się w 2006. W 2009 w pierwszej instancji został uznany za winnego zbrodni przeciwko ludzkości i zbrodni wojennych (w tym deportacji i zabójstw) oraz skazany przez ICTY na karę 22 lat pozbawienia wolności. W wyniku apelacji w 2014 karę pozbawienia wolności obniżono do 18 lat[6].
W 2015 został zwolniony po odbyciu 2/3 kary, po czym powrócił do Belgradu[4]. W tym samym roku dołączył do władz krajowych Socjalistycznej Partii Serbii[7].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Milosevic et al. „Kosovo” – Second Amended Indictment. icty.org, 16 października 2001. [dostęp 2017-04-23]. (ang.).
- ↑ Leaders of Serbia. zarate.eu. [dostęp 2017-04-23]. (ang.).
- ↑ a b Sainovic and Gruban Voluntarily Surrender to The Hague. tol.org, 7 maja 2002. [dostęp 2017-04-23]. (ang.).
- ↑ a b Serbski zbrodniarz wojenny wrócił do Belgradu. rp.pl, 30 sierpnia 2015. [dostęp 2017-04-23].
- ↑ a b Profile: Nikola Sainovic. bbc.co.uk, 15 kwietnia 2002. [dostęp 2017-04-23]. (ang.).
- ↑ Convictions for Kosovo crimes upheld for four senior Serbian officials. icty.org, 23 stycznia 2014. [dostęp 2017-04-23]. (ang.).
- ↑ Serbian Socialists Appoint War Criminal as Senior Official. balkaninsight.com, 4 września 2015. [dostęp 2017-04-23]. (ang.).