Nikołaj Dawydienko
Nikołaj Władimirowicz Dawydienko, ros. Николай Владимирович Давыденко (ur. 2 czerwca 1981 w Siewierodoniecku) – rosyjski tenisista, reprezentant Rosji w Pucharze Davisa, olimpijczyk, zwycięzca ATP World Tour Finals 2009.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1981 |
Wzrost |
177 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
1999 |
Zakończenie kariery |
16 października 2014 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
21 |
Najwyżej w rankingu |
3 (6 listopada 2006) |
Australian Open |
QF (2005–2007, 2010) |
Roland Garros |
SF (2005, 2007) |
Wimbledon |
4R (2007) |
US Open |
SF (2006, 2007) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
2 |
Najwyżej w rankingu |
31 (13 czerwca 2005) |
Australian Open |
2R (2005) |
Roland Garros |
3R (2005) |
Wimbledon |
QF (2004) |
US Open |
2R (2004, 2005, 2013) |
Młodość
edytujJego rodzice pracowali w rosyjskim koncernie Gazprom. Do 15. roku życia mieszkał na Ukrainie, następnie przeniósł się do Niemiec, gdzie mieszkał wspólnie ze starszym bratem Eduardem i jego rodziną. W 1999 roku został obywatelem rosyjskim.
Kariera tenisowa
edytujJako zawodowy tenisista Dawydienko zaczął występować od 1999 roku. Dnia 16 października 2014 roku poinformował o zakończeniu zawodowej kariery[1][2].
W 2001 roku po raz pierwszy uczestniczył w zawodach wielkoszlemowych, dochodząc do 2 rundy na Australian Open.
W 2003 roku Rosjanin zaczął odnosić sukcesy na szczeblu rozgrywek o randze ATP World Tour, wygrywając 2 turnieje, w styczniu w Adelaide i w kwietniu w Estoril. W maju awansował do finału w Sankt Pölten. Sezon ukończył po raz pierwszy w czołowej pięćdziesiątce rankingu, na 44. pozycji.
W 2004 roku Dawydienko ponownie triumfował w 2 imprezach ATP World Tour, tym razem w Monachium oraz w Moskwie. W stolicy Rosji był również najlepszy w grze podwójnej, w parze z Igorem Andriejewem. Tego samego roku uczestniczył na igrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie w singlu odpadł w 1 rundzie, a w deblu w 2 rundzie. Partnerem w turnieju gry podwójnej Dawydienki był Andriejew.
2005 rok był pierwszym sezonem w karierze Rosjanina gdy doszedł do ćwierćfinału wielkoszlemowego. W Australian Open pokonał m.in. po drodze Tima Henmana i Guillermo Cañasa, a przegrał w spotkaniu o awans do półfinału z Andym Roddickiem. Podczas French Open dotarł do półfinału, eliminując m.in. Tommy'ego Haasa, Guillermo Corię i Tommy'ego Robredo by w meczu o finał przegrać z Mariano Puertą. Tegoż roku Dawydienko doszedł do 1 finału, w Sankt Pölten, który ostatecznie wygrał. W Moskwie podczas rywalizacji deblowej zakończył swój udział, w parze z Igorem Andriejewem, na finale. Na koniec roku Dawydienko zakwalifikował się do turnieju Tennis Masters Cup i awansował do półfinału. W grupie wygrał wszystkie pojedynki, z Andre Agassim, Gastónem Gaudio i Mariano Puertą. Mecz o udział w finale Rosjanin przegrał z Davidem Nalbandianem. W tym samym roku osiągnął z reprezentacją półfinał w Pucharze Davisa, chociaż debiutował w reprezentacji w 2003 roku. Miał znaczący wkład w wyeliminowaniu w ćwierćfinale Francji, przeciwko której zdobył 2 punkty w singlu, po triumfach nad Paulem-Henrim Mathieu i Richardem Gasquetem. W rundzie półfinałowej przeciw Chorwacji pokonał Mario Ančicia, ale poniósł porażkę z Ivanem Ljubičiciem. Sezon zakończył na 5. miejscu w rankingu gry pojedynczej.
W 2006 roku osiągnął wielkoszlemowe ćwierćfinały w Australian Open i French Open oraz półfinał podczas US Open. W Melbourne i Nowym Jorku wyeliminował Dawydienkę Roger Federer, a w Paryżu David Nalbandian. Odniósł w całym sezonie 5 turniejowych zwycięstw, w tym na początku listopada wygraną w Paryżu, w ramach zawodów kategorii ATP Masters Series. Po imprezie w Paryżu, dnia 6 listopada osiągnął najwyższe miejsce w klasyfikacji singlowej, 3. miejsce. Dodatkowo Rosjanin uczestniczył w 2 przegranych finałach. Zakwalifikował się na koniec roku na zawody Tennis Masters Cup, jednak odpadł po meczach grupowych. Na początku grudnia wygrał z reprezentacją Puchar Davisa, po finale z Argentyną zakończonym wynikiem 3:2. Dawydienko pokonał Juana Ignacio Chelę, a przegrał z Davidem Nalbandianem.
W sezonie 2007 tenisista rosyjski wygrał zawody w Moskwie. Ponadto był w półfinałach French Open i US Open, które przegrywał z Rogerem Federerem, ćwierćfinale Australian Open, gdzie odpadł pokonany przez Tommy'ego Haasa, a także w 4 rundzie Wimbledonu wyeliminowany przez Markosa Pagdatisa. Wygrał 17 meczów w zawodach wielkoszlemowych, najwięcej w 1 sezonie. Po raz 3 z rzędu Dawydienko zakwalifikował się do Tennis Masters Cup, jednak swój udział zakończył po rywalizacji grupowej. Na koniec roku zagrał w finale Pucharu Davisa przeciwko Stanom Zjednoczonym, w grze podwójnej z Igorem Andriejewem przegrywając z Bobem i Mikiem Bryanami, co przesądziło o porażce Rosjan.
W 2008 roku Dawydienko został mistrzem 3 turniejów w singlu, w tym zawodów ATP Masters Series w Miami, gdzie wyeliminował m.in. Andy'ego Roddicka w półfinale i Rafaela Nadala w finale. Rosjanin uczestniczył również w 2 finałach, w tym w finale Tennis Masters Cup. W grze podwójnej był w 1 finale, wspólnie z Jurijem Szczukinem w Warszawie. W ramach Pucharu Davisa dotarł z reprezentacją do półfinału, w którym Rosjanie ulegli Argentynie. W sierpniu Dawydienko zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. W singlu doszedł do 2 rundy, a w deblu do ćwierćfinału w parze z Igorem Andriejewem.
Dawydienko w sezonie 2009, od końca lipca doszedł do 5 finałów, które wygrał. Były to m.in. zwycięstwa w Szanghaju o randze ATP World Tour Masters 1000, gdzie w finale był lepszy od Rafaela Nadala, i w ATP World Tour Finals. W londyńskich zawodach ATP World Tour Finals pokonał w meczach grupowych Rafaela Nadala i Robina Söderlinga, a poniósł porażkę z Novakiem Đokoviciem. W półfinale Dawydienko wyeliminował Rogera Federera, a w finale Juana Martína del Potro. W sezonie tym Rosjanin był również w ćwierćfinale French Open, w którym odpadł po przegranej z Robinem Söderlingiem.
W styczniu 2010 roku Rosjanin wygrał turniej w Ad-Dausze, po meczach m.in. z Rogerem Federerem w półfinale i Rafaelem Nadalem w finale, a także awansował do ćwierćfinału Australian Open, gdzie tym razem lepszy był Federer. W lutym Dawydienko doznał kontuzji nadgarstka, która wykluczyła go z gry do połowy sezonu. Jednak po powrocie nie osiągał większych sukcesów, a sezon zakończył poza czołową dwudziestką w rankingu, na 22. pozycji.
W 2011 roku Dawydienko dotarł do finału w Ad-Dausze po wygranej m.in. nad Nadalem. Spotkanie o tytuł przegrał z Federerem. W maju zwyciężył w zawodach w Monachium, po finale z Florianem Mayerem. W 2012 roku uczestniczył po raz 3 na igrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z konkurencji gry pojedynczej odpadł w 2 rundzie, podobnie jak i w deblu. W sezonie 2013 był w finale w Ad-Dausze. Pokonał tamże m.in. w półfinale Davida Ferrera, jednak mecz finałowy zakończył się porażką Dawydienki z Richardem Gasquetem.
W 2014 roku, w lutym, Rosjanin został mistrzem gry podwójnej w Montpellier razem z Denisem Istominem.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujGra pojedyncza (21–7)
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
Zwycięzca | 1. | 5 stycznia 2003 | Adelaide | Twarda | Kristof Vliegen | 6:2, 7:6(3) |
Zwycięzca | 2. | 13 kwietnia 2003 | Estoril | Ceglana | Agustín Calleri | 6:4, 6:3 |
Finalista | 1. | 25 maja 2003 | Sankt Pölten | Ceglana | Andy Roddick | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 3. | 2 maja 2004 | Monachium (1) | Ceglana | Martin Verkerk | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 17 października 2004 | Moskwa (1) | Dywanowa (hala) | Greg Rusedski | 3:6, 6:3, 7;5 |
Zwycięzca | 5. | 21 maja 2005 | Sankt Pölten (1) | Ceglana | Jürgen Melzer | 6:3, 2:6, 6:4 |
Finalista | 2. | 7 maja 2006 | Estoril | Ceglana | David Nalbandian | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 27 maja 2006 | Pörtschach (2) | Ceglana | Andrei Pavel | 6:0, 6:3 |
Finalista | 3. | 16 lipca 2006 | Båstad | Ceglana | Tommy Robredo | 2:6, 1:6 |
Zwycięzca | 7. | 6 sierpnia 2006 | Sopot (1) | Ceglana | Florian Mayer | 7:6(6), 5:7, 6:4 |
Zwycięzca | 8. | 28 sierpnia 2006 | New Haven | Twarda | Agustín Calleri | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 9. | 15 października 2006 | Moskwa (2) | Dywanowa (hala) | Marat Safin | 6:4, 5:7, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 5 listopada 2006 | Paryż | Dywanowa (hala) | Dominik Hrbatý | 6:1, 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 11. | 14 października 2007 | Moskwa (3) | Twarda (hala) | Paul-Henri Mathieu | 7:5, 7:6(9) |
Zwycięzca | 12. | 6 kwietnia 2008 | Miami | Twarda | Rafael Nadal | 6:4, 6:2 |
Finalista | 4. | 20 kwietnia 2008 | Estoril | Ceglana | Roger Federer | 6:7(5), 2:1 krecz |
Zwycięzca | 13. | 25 maja 2008 | Pörtschach (3) | Ceglana | Juan Mónaco | 6:2, 2:6, 6:2 |
Zwycięzca | 14. | 15 czerwca 2008 | Warszawa (2) | Ceglana | Tommy Robredo | 6:3, 6:3 |
Finalista | 5. | 17 listopada 2008 | Tennis Masters Cup, Szanghaj | Twarda (hala) | Novak Đoković | 1:6, 5:7 |
Zwycięzca | 15. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana | Paul-Henri Mathieu | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 16. | 2 sierpnia 2009 | Umag | Ceglana | Juan Carlos Ferrero | 6:3, 6:0 |
Zwycięzca | 17. | 4 października 2009 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Fernando Verdasco | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 18 października 2009 | Szanghaj | Twarda | Rafael Nadal | 7:6(3), 6:3 |
Zwycięzca | 19. | 29 listopada 2009 | ATP World Tour Finals, Londyn | Twarda (hala) | Juan Martín del Potro | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 20. | 9 stycznia 2010 | Ad-Dauha | Twarda | Rafael Nadal | 0:6, 7:6(8), 6:4 |
Finalista | 6. | 9 stycznia 2011 | Ad-Dauha | Twarda | Roger Federer | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 21. | 1 maja 2011 | Monachium (2) | Ceglana | Florian Mayer | 6:3, 3:6, 6:1 |
Finalista | 7. | 5 stycznia 2013 | Ad-Dauha | Twarda | Richard Gasquet | 6:3, 6:7(4), 3:6 |
Gra podwójna (2–2)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
Zwycięzca | 1. | 17 października 2004 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Igor Andriejew | Mahesh Bhupathi Jonas Björkman |
3:6, 6:3, 6:4 |
Finalista | 1. | 16 października 2005 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Igor Andriejew | Maks Mirny Michaił Jużny |
1:5, 1:5 |
Finalista | 2. | 15 czerwca 2008 | Warszawa | Ceglana | Jurij Szczukin | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
0:6, 6:3, 4–10 |
Zwycięzca | 2. | 9 lutego 2014 | Montpellier | Twarda (hala) | Denis Istomin | Marc Gicquel Nicolas Mahut |
6:4, 1:6, 10–7 |
Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)
edytujTurniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielki Szlem | ||||||||||||||||
Australian Open | 2R | 1R | 1R | 2R | QF | QF | QF | 4R | – | QF | 1R | 1R | 2R | 2R | 0 / 13 | 23–13 |
French Open | 2R | 2R | 2R | 1R | SF | QF | SF | 3R | QF | – | 2R | 1R | 3R | 1R | 0 / 13 | 26–13 |
Wimbledon | – | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 4R | 1R | 3R | 2R | 1R | 1R | – | – | 0 / 11 | 7–11 |
US Open | 1R | 2R | 2R | 3R | 2R | SF | SF | 4R | 4R | 2R | 3R | 2R | 2R | – | 0 / 13 | 26–13 |
Wygrane turnieje | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 2 | 0 / 50 | N/A |
Bilans spotkań | 2–3 | 2–4 | 2–4 | 3–4 | 11–4 | 13–4 | 17–4 | 8–4 | 9–3 | 6–3 | 3–4 | 1–4 | 4–3 | 1–2 | N/A | 82–50 |
ATP World Tour Finals | ||||||||||||||||
ATP World Tour Finals | – | – | – | – | SF | RR | RR | F | W | – | – | – | – | – | 1 / 5 | 12–8 |
ATP World Tour Masters 1000 | ||||||||||||||||
Indian Wells | – | – | – | 1R | 2R | 3R | 4R | 3R | – | 3R | 2R | 3R | 2R | 2R | 0 / 10 | 10–8 |
Miami | – | 2R | 1R | 2R | 2R | 4R | 3R | W | – | – | 1R | 2R | 2R | 1R | 1 / 11 | 13–10 |
Monte Carlo | – | – | 1R | QF | 3R | 1R | 2R | SF | QF | – | 1R | – | 2R | – | 0 / 9 | 11–9 |
Madryt | – | – | 1R | – | 3R | 2R | – | 2R | 3R | – | 1R | 2R | 1R | – | 0 / 8 | 4–7 |
Rzym | – | 1R | 2R | 3R | 1R | 3R | SF | 3R | 2R | – | 1R | 1R | 1R | – | 0 / 11 | 9–11 |
Montreal/Toronto | – | – | 2R | – | 3R | 1R | QF | 3R | QF | 3R | 2R | – | QF | – | 0 / 9 | 13–9 |
Cincinnati | – | – | 1R | – | QF | 1R | SF | 2R | 3R | QF | 2R | 3R | 2R | – | 0 / 10 | 13–10 |
Szanghaj | Nie ATP World Tour Masters 1000 | W | 2R | – | – | – | – | 1 / 2 | 5–1 | |||||||
Paryż | – | – | 1R | 2R | QF | W | 3R | SF | 3R | QF | 1R | – | – | – | 1 / 9 | 15–8 |
Hamburg | – | – | 2R | 1R | SF | QF | 3R | 3R | Nie ATP World Tour Masters 1000 | 0 / 6 | 10–6 | |||||
Wygrane turnieje | – | 0 / 2 | 0 / 8 | 0 / 6 | 0 / 9 | 1 / 9 | 0 / 8 | 1 / 9 | 1 / 7 | 0 / 5 | 0 / 8 | 0 / 5 | 0 / 7 | 0 / 2 | 3 / 85 | N/A |
Bilans spotkań | – | 1–2 | 3–8 | 7–6 | 14–9 | 13–8 | 13–8 | 16–8 | 13–5 | 6–4 | 3–8 | 6–4 | 7–7 | 1–2 | N/A | 103–79 |
Ranking na koniec sezonu | ||||||||||||||||
79 | 81 | 44 | 28 | 5 | 3 | 4 | 5 | 6 | 22 | 41 | 44 | 53 | 250 | N/A |
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
SF, przegrał w półfinale
QF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
RR, odpadł w fazie grupowej
–, nie startował w turnieju głównym
Przypisy
edytuj- ↑ Davydenko Announces Retirement From Professional Tennis. atpworldtour.com, 16 października 2014. [dostęp 2014-10-17]. (ang.).
- ↑ James Buddell: Nikolay Davydenko: The Resilient Russian. atpworldtour.com, 16 października 2014. [dostęp 2014-10-17]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 września 2013)]. (ang.).