Wikipedia

Nippon Budōkan

Nippon Budōkan (jap. 日本武道館) – hala widowiskowa w tokijskiej dzielnicy Chiyoda[3].

Nippon Budōkan
日本武道館
Ilustracja
Nippon Budōkan
Państwo

 Japonia

Adres

2-3 Kitanomaru-kōen, Chiyoda, Tokio 102-8321, Japonia[1]

Koszt budowy

2 mld jenów

Data otwarcia

3 października 1964[2]

Właściciel

The Nippon Budokan Foundation

Pojemność stadionu

14 201 osób

Wymiary boiska

Wys. hali: 42 m

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nippon Budōkan”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nippon Budōkan”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nippon Budōkan”
Ziemia35°41′36″N 139°44′59″E/35,693333 139,749722
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Pawilon Yumedono w kompleksie świątyń buddyjskich Hōryū-ji

Historia edytuj

Budowa hali rozpoczęła się w październiku 1963 i zakończyła rok później. Została wsparta darowizną finansową cesarza. Obiekt został zaprojektowany przez Mamoru Yamadę (1894–1966)[a], a głównym wykonawcą była Takenaka Corporation[2][4].

Nippon Budōkan znajduje się w Kitanomaru Park w centrum Tokio o 2 minuty pieszo od stacji metra Kudanshita, w pobliżu chramu Yasukuni-jinja. Ta wysoka na 42 m budowla o ośmiobocznej konstrukcji mieści 14 201 osób (2762 na arenie, 3199 na I piętrze, 7760 na drugim piętrze i 480 miejsc stojących), jest wzorowana na architekturze pawilonu Yumedono (Pawilon Snów) z VIII wieku[5] w kompleksie świątyń buddyjskich Hōryū-ji w prefekturze Nara.

Oryginalnie hala została wybudowana z przeznaczeniem na przeprowadzenie turnieju judo w czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 1964 oraz miejsce treningów (dōjō) i propagowania tradycyjnych japońskich sztuk walki. Stąd jej nazwa, tłumaczona w języku angielskim jako Martial Arts Hall. Jest ona wykorzystywana także do różnych imprez, spotkań o charakterze masowym, w tym także jako miejsce nagrywania albumów i koncertów "Live at Budokan"[2][3].

Historia prawzoru edytuj

W 739 roku mnich buddyjski Gyōshin zbudował świątynię o nazwie Jōgūō-in jako pomnik ku czci księcia Shōtoku (Jōgūō to inne z wielu imion księcia). Sanktuarium powstało w miejscu, gdzie pierwotnie stał jego pałac o nazwie Ikaruga, zbudowany w 601 roku. Centralnym punktem stał się ośmiokątny Yumedono (Pawilon Snów, Pawilon Wizji, Pawilon Objawień), obecnie jeden z najstarszych obiektów tego rodzaju w Japonii. Wewnątrz znajduje się m.in. naturalnej wielkości posąg księcia Shōtoku. Statua, ukryta i starannie przechowywana przez wieki, przetrwała w doskonałym stanie do dziś, zachowując nawet oryginalne złocenie. Uważa się, że pawilon ten służący modlitwie za duszę księcia Shōtoku, o którym mówi się, że był objawieniem bogini Kannon – jest otoczone szczególną, mistyczną atmosferą[6].

Wydarzenia edytuj

Obiekt jest wykorzystywany do organizacji różnego rodzaju stołecznych i ogólnokrajowych imprez, turniejów, pokazów sztuk walki i innych dyscyplin, o różnorodnym charakterze: edukacyjnym, komercyjnym, rozrywkowym[4].

Budōkan jest także miejscem wielu corocznych wydarzeń, w tym ceremonii „National Memorial Service for War Dead” (Zenkoku Senbotsusha Tsuitōshiki), upamiętniającej poległych w czasie II wojny światowej, która odbywa się co roku 15 sierpnia, w dniu kapitulacji Japonii. Obecni są cesarz i cesarzowa oraz premier[3].

W listopadzie odbywa się dwudniowy festiwal muzyki wojskowej organizowany przez Japońskie Siły Samoobrony z udziałem zespołu armii amerykańskiej[3].

Oprócz sztuk walki w Budōkanie odbywają się także noworoczne, ogólnokrajowe zawody kaligrafii szkolnej[3].

Muzyka edytuj

 
Scena koncertowa w Nippon Budōkan
 
Karate
 
Kendō

The Beatles byli pierwszą grupą rockową, która wystąpiła tutaj, dając szereg koncertów w czerwcu i lipcu 1966 roku. Ich występy spotkały się ze sprzeciwem tych, którzy uważali, że pojawienie się zachodniej grupy pop będzie hańbić arenę sztuk walki[7].

W sierpniu 1972 roku zespół Deep Purple wystąpił w hali Budōkan. Materiał z tego koncertu wraz z nagraniami z występów w Osace znalazł się na słynnej koncertowej płycie Made in Japan.

W 1978 i 1979 roku artyści Cheap Trick i Bob Dylan wykorzystali arenę do nagrań swoich albumów koncertowych: Cheap Trick at Budokan (1978) i Bob Dylan at Budokan (1979). Album zespołu Cheap Trick był najlepiej sprzedającą się płytą w historii zespołu.

W 1980 roku na rynku ukazał się album koncertowy Just One Night Erica Claptona, który był zachwycony wyjątkową atmosferą panującą w hali Budōkan[3].

Inni artyści, którzy wydali nagrania „live” z tego miejsca edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Mamoru Yamada ukończył architekturę na Cesarskim Uniwersytecie w Tokio w 1920 roku. Po wielkim trzęsieniu ziemi w Kantō w 1923 roku został oddelegowany do Biura Odbudowy, gdzie projektował m.in. mosty. W późniejszych latach był autorem wielu znanych budynków, w tym Kyoto Tower w Kioto.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nippon Budōkan. [dostęp 2012-04-06]. (ang.).
  2. ↑ a b c 歴史年表, [w:] The Nippon Budokan Foundation [online], nipponbudokan.or.jp [dostęp 2019-11-03] (jap.).
  3. ↑ a b c d e f Budokan. Japan Tourist Info, 2022. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  4. ↑ a b About Nippon Budokan. NIPPON BUDOKAN, 2016. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  5. ↑ Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1984, s. 52, 83. ISBN 83-04-01486-6.
  6. ↑ Yumedono (Hall of Visions). Hōryū-ji. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  7. ↑ Nippon Budōkan. [dostęp 2012-04-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nippon_Budōkan&oldid=72605416”