Niszczyciele typu Benson
Niszczyciele typu Benson – typ trzydziestu amerykańskich niszczycieli z okresu II wojny światowej, które weszły do służby w United States Navy w latach 1940-1943. Okręty zostały zaprojektowane jako ulepszona wersja niszczycieli typu Sims.
 USS Benson (DD-421) | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Wejście do służby |
1940-1943 |
| Wycofanie |
1946-1951 (US Navy) |
| Zbudowane okręty |
30 |
| Okręty w służbie |
0 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1620 t |
| Długość |
106,1 m |
| Szerokość |
10,8 m |
| Zanurzenie |
5,3 m |
| Napęd |
2 zespoły turbin parowych z przekładniami, 2 śruby |
| Prędkość |
37 węzłów |
| Załoga |
276 |
| Uzbrojenie |
5 armat kalibru 127 mm, |
Główną nowością w konstrukcji niszczycieli tego typu w porównaniu z typem Sims stało się zastosowanie rozdzielonych naprzemiennie przedziałów dwóch kotłowni i dwóch maszynowni, w celu zwiększenia odporności na uszkodzenia bojowe[1]. Projekt został opracowany przez biuro stoczni Bethlehem Steel[1]. Okręty typu Benson nieznacznie różniły się od niszczycieli typu Gleaves, opracowanych przez biuro Gibbs&Cox, od których odróżniał je m.in. inny kształt kominów (o przekroju okrągłym)[1]. Ze względu na podobieństwo obu typów często określane są one jako typ Benson/Gleaves.
Trzy okręty typu Benson zostały zatopione w wyniku działań wojennych – USS "Laffey" oraz USS "Barton" zatonęły w listopadzie 1942 roku podczas bitwy o Guadalcanal, natomiast USS "Lansdale" został zatopiony w kwietniu 1944 roku przez samoloty Luftwaffe na Morzu Śródziemnym. Pozostałych dwadzieścia siedem niszczycieli zostało wycofanych ze służby w latach 1946-1951. Po wojnie dwa okręty trafiły do służby w Republice Chińskiej, a jeden we Włoszech, gdzie służyły do lat 70. XX wieku.
Okręty edytuj
- USS "Benson" (DD-421) – przekazany Republice Chińskiej jako "Lo Yang" (DD-14)
- USS "Mayo" (DD-422)
- USS "Madison" (DD-425)
- USS "Lansdale" (DD-426) – zatopiony 20 kwietnia 1944 roku na Morzu Śródziemnym
- USS "Hilary P. Jones" (DD-427) – wypożyczony Republice Chińskiej jako "Han Yang" (DD-15)
- USS "Charles F. Hughes" (DD-428)
- USS "Laffey" (DD-459) – zatopiony 13 listopada 1942 roku w pobliżu Guadalcanal
- USS "Woodworth" (DD-460) – przekazany Włochom jako "Artigliere" (D553)
- USS "Farenholt" (DD-491)
- USS "Bailey" (DD-492)
- USS "Bancroft" (DD-598)
- USS "Barton" (DD-599) – zatopiony 13 listopada 1942 roku w pobliżu Guadalcanal
- USS "Boyle" (DD-600)
- USS "Champlin" (DD-601)
- USS "Meade" (DD-602)
- USS "Murphy" (DD-603)
- USS "Parker" (DD-604)
- USS "Caldwell" (DD-605)
- USS "Coghlan" (DD-606)
- USS "Frazier" (DD-607)
- USS "Gansevoort" (DD-608)
- USS "Gillespie" (DD-609)
- USS "Hobby" (DD-610)
- USS "Kalk" (DD-611)
- USS "Kendrick" (DD-612)
- USS "Laub" (DD-613)
- USS "MacKenzie" (DD-614)
- USS "McLanahan" (DD-615)
- USS "Nields" (DD-616)
- USS "Ordronaux" (DD-617)
Bibliografia edytuj
- Benson-class destroyers in World War II. Destroyer History Foundation. [dostęp 2010-08-26]. (ang.).
- Ships of the U.S. Navy, 1940-1945. HyperWar. [dostęp 2010-08-26]. (ang.).
- Wojciech Holicki. Amerykańskie niszczyciele typu Benson. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 6/2002, czerwiec 2002.
- ↑ a b c Holicki 2002 ↓, s. 37.