Niszczyciele typu Fubuki

Niszczyciele typu Fubukijapoński typ niszczycieli z okresu międzywojennego i czasów II wojny światowej, który w momencie wprowadzenia do służby stanowił serię najsilniej uzbrojonych okrętów tej klasy na świecie. Pierwszy okręt tego typu wszedł do służby w roku 1928, łącznie zbudowano 20 jednostek dwóch podstawowych wersji. Z wyjątkiem „Miyuki”, który zatonął w 1934 roku na skutek kolizji, wszystkie jednostki tego typu wzięły udział w wojnie na Pacyfiku. Jedyną jednostką która przetrwała działania wojenne był „Ushio”, który został zezłomowany w 1948 roku.

Niszczyciele typu Fubuki
Ilustracja
Kraj budowy

 Japonia

Użytkownicy

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun

Wejście do służby

1928

Zbudowane okręty

20

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2050 ton

Długość

115 metrów

Szerokość

10 metrów

Zanurzenie

3,2 metra

Napęd

4 turbiny parowe, 50 000 KM
2 śruby

Prędkość

38 węzłów

Załoga

197

Uzbrojenie

6 dział 127 mm
22 dział 25 mm
9 wyrzutni torped kaliber 610 mm
36 bomb głębinowych

Historia edytuj

Stępkę pod pierwszy z serii opisywanych dużych niszczycieli położono 19 czerwca 1926 r. Wodowanie miało miejsce 15 listopada 1927, a wejście do służby nastąpiło 10 sierpnia 1928 r. Okręty po zbudowaniu charakteryzowały się pełną wypornością wynoszącą 2050 ton i dzięki napędowi składającemu się z turbin parowych osiągały maksymalną prędkość 38 węzłów. W latach 1935–1937 okręty poddano przebudowie, w wyniku której ich wyporność wzrosła do 2400 ton. Po przebudowie poprawiła się stabilność i dzielność morska tych jednostek. Wyposażone w 6 dział kaliber 127 mm i 9 wyrzutni torped kaliber 610 mm okręty należały do najlepiej uzbrojonych niszczycieli w czasie gdy wchodziły do służby. Całkowicie zamknięte i opancerzone wieże artylerii głównej stanowiły pierwsze tego typu rozwiązanie zastosowane na niszczycielach. Po wybuchu wojny z uwagi na potrzebę lepszej obrony przeciwlotniczej zdemontowano jedną wieżę artylerii 127 mm i w jej miejsce zamontowano działka przeciwlotnicze kalibru 25 mm.

Wersje edytuj

Powstały dwie wersje okrętów typu Fubuki:

  • Type I (Fubuki) – pierwsza i podstawowa wersja okrętów budowanych w latach 1928-1929. Działa artylerii głównej miały kąt podniesienia 40 stopni. Zbudowano 10 okrętów tej wersji.
  • Type II (Ayanami) – okręty wchodziły do służby w latach 1930-1931. Działa artylerii głównej miały kąt podniesienia 75 stopni, dzięki czemu można było je lepiej wykorzystać do zadań przeciwlotniczych. Zbudowano 10 okrętów tej wersji.

Zastosowanie edytuj

Okręty typu Fubuki były intensywnie wykorzystywane podczas wojny na Pacyfiku i wzięły udział w większości operacji prowadzonych przez Japońską Cesarską Marynarkę Wojenną. W roku 1943 jednostka typu Fubuki należąca do wersji Type IIAmagiri”, biorąca udział w transportowaniu posiłków dla walczących wojsk w ramach operacji „Tokyo Express”, staranowała i zatopiła amerykański kuter torpedowy „PT-109”, którego dowódcą był późniejszy prezydent Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy.

Bibliografia edytuj

Eric W. Osborn: Destroyers. An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara: ABC-Clio, 2007. ISBN 1-85109-479-2.

Linki zewnętrzne edytuj