Nobuhiko Takada
Nobuhiko Takada (jap. 高田延彦 Takada Nobuhiko; ur. 12 kwietnia 1962 w Isogo-ku) – japoński wrestler oraz zawodnik mieszanych sztuk walki. Współzałożyciel organizacji MMA Pride Fighting Championships oraz wrestlerskiej HUSTLE. Podczas kariery wrestlerskiej zdobywał tytuły mistrzowskie New Japan Pro-Wrestling wagi ciężkiej, junior ciężkiej oraz w tag teamie wraz z Akirą Maedą. Aktualnie jest rzecznikiem prasowym oraz matchmakerem w organizacji MMA Rizin Fighting Federation.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost |
185 cm |
Styl walki | |
Klub |
Takada Dojo |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk |
10 |
Zwycięstwa |
2 |
Przez poddania |
2 |
Porażki |
6 |
Remisy |
2 |
Strona internetowa |
Wrestling i MMA
edytujW latach 1981–2002 występował dla wielu wrestlerskich federacji, głównie dla krajowych takich jak New Japan Pro-Wrestling czy Universal Wrestling Federation. W tej pierwszej w 1986 został mistrzem wagi junior ciężkiej, a w 1996 wagi ciężkiej. W 1987 zdobył pas NJPW w tag-teamie ze swoim partnerem ringowym Akirą Maedą. Został sklasyfikowany przez Pro Wrestling Illustrated na wysokim 27 miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów roku 1995. W latach 1989–1990 występował w Union of Wrestling Force (UWF).
W 1990 nastąpił rozłam w UWF po którym Takada w 1991 założył własną federację, Union of Wrestling Force International (UWFI) która mocno bazowała na poprzedniczce. W 1994 oraz 1995, brazylijski mistrz jiu jitsu Rickson Gracie wygrywał dwukrotnie turniej Vale Tudo Japan w Tokio, deklasując wszystkich swoich rywali, w tym poddając czterech japońskich zawodników puroresu tą samą techniką (duszenie zza pleców). Takada chcąc bronić honoru japońskich sportowców oraz dyscypliny jaką reprezentował (puroresu), wyzwał na pojedynek Brazylijczyka - ten mimo początkowych chęci, nie przyjął wyzwania, głównie z powodu tego iż pojedynek miał być reżyserowany i zwycięzca z góry ustalony. W grudniu 1996, Takada wraz z konsorcjum KRS założył federację KRS PRIDE, a 11 października 1997 odbyła się premierowa gala PRIDE, gdzie w walce wieczoru Takada zmierzył się z Ricksonem Gracie. Ostatecznie to Brazylijczyk był górą w tym starciu, poddając w 2 minucie i 32 sekundzie Japończyka dźwignią na łokieć[1].
Gala PRIDE mimo porażki Takady okazała się wielkim sukcesem, gdyż zgromadziła w tokijskiej hali Tokyo Dome prawie 48 tysięczną widownię. Projekt postanowiono kontynuować. 11 października 1998 na PRIDE 4, doszło do długo wyczekiwanego rewanżu z Gracie. Tym razem walka była bardziej wyrównana, lecz mimo to w 10 minucie starcia, Gracie ponownie zmusił do poddania Takadę tą samą techniką co w pierwszym ich starciu[1]. W kwietniu 1999, na kolejnej gali, sensacyjnie poddał faworyzowanego zapaśnika i mistrza wagi ciężkiej Ultimate Fighting Championship Marka Colemana. Wielu ekspertów i komentatorów uważa tę walkę za wyreżyserowaną, w której z góry zwycięzcą miał być Takada[2][3][4]. W kolejnych latach nie osiągał żadnych sukcesów na polu mieszanych sztuk walki. Notował porażki z Markiem Kerrem, Roycem Gracie i Ihorem Wowczanczynem oraz remisy z Mirko Filipoviciem czy Mikiem Bernardo. Ostatnią walkę w karierze stoczył 24 listopada 2002, przegrywając przez ciężki nokaut z Kiyoshi Tamurą. Przez następne lata skupił się na promocji i prowadzeniu PRIDE.
Podczas zarządzania PRIDE, w 2004 założył federację wrestlerską, HUSTLE. W 2007 PRIDE zostało wykupione przez amerykańską korporację Zuffa (właścicieli UFC), a on sam zaprzestał promocji MMA na kilka lat[5]. W 2015 powrócił do organizowania gal MMA wraz ze wspólnikiem i byłym prezydentem PRIDE Nobuyuki Sakakibarą, tworząc nową organizację Rizin Fighting Federation, która w założeniach miała nawiązywać do gal PRIDE[6].
Lista walk w MMA
edytuj2 zwycięstwa – 6 porażki – 2 remisy
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 2-6-2 | Kiyoshi Tamura | KO (ciosy pięściami) | 1 | 2:00 | PRIDE 23 | 24.11.2002 | Tokio | |
Remis | 2-6-1 | Mike Bernardo | Remis | 3 | 3:00 | Inoki Bom-Ba-Ye 2001 | 31.12.2001 | Saitama | specjalne zasady walki, po upływie regulaminowego czasu automatyczny remis |
Remis | 2-6 | Mirko Filipović | Remis | 4 | 5:00 | PRIDE 17 | 03.11.2001 | Tokio | specjalne zasady walki, po upływie regulaminowego czasu automatyczny remis |
Przegrana | 2-5 | Ihor Wowczanczyn | Poddanie (ciosy pięściami) | 4 | 5:00 | PRIDE 11 | 31.10.2000 | Tokio | |
Przegrana | 2-4 | Royce Gracie | Decyzja (jednogłośna) | 1 | 15:00 | PRIDE Grand Prix 2000 Opening Round | 30.01.2000 | Tokio | pierwsza runda PRIDE GP wagi otwartej |
Przegrana | 2-3 | Mark Kerr | Poddanie (klucz na rękę - kimura) | 1 | 15:00 | PRIDE 6 | 04.07.1999 | Yokohama | |
Wygrana | 2-2 | Mark Coleman | Poddanie (dźwignia skrętna na nogę) | 2 | 1:44 | PRIDE 5 | 29.04.1999 | Nagoja | |
Przegrana | 1-2 | Rickson Gracie | Poddanie (dźwignia na łokieć) | 1 | 9:28 | PRIDE 4 | 11.10.1998 | Tokio | |
Wygrana | 1-1 | Kyle Sturgeon | Poddanie (dźwignia skrętna na nogę) | 1 | 2:17 | PRIDE 3 | 24.06.1998 | Tokio | |
Przegrana | 0-1 | Rickson Gracie | Poddanie (dźwignia na łokieć) | 1 | 2:32 | PRIDE 1 | 11.10.1997 | Tokio |
Styl walki
edytujFinishery
- Cross armbreaker
- Crossface chickenwing
- High-speed roundhouse kick to the opponent's head
Popisowe akcje
- Ankle lock
- Camel clutch
- Cross kneelock
- Guillotine choke
- High knee
- Kimura lock
- Palm strike
- Rear naked choke
- Różne warianty kopnięć:
- Jumping sole
- Missile drop
- Repeated stiff shoot to the opponent's chest and legs
- Roundhouse
- Soccer to the opponent's face
- Spin
- Różne warianty suplesów:
- Belly-to-back
- Belly-to-belly
- Bridging full nelson
- German
- New Japan Pro-Wrestling
- 1986: Mistrz IWGP w wadze junior ciężkiej
- 1997: Mistrz IWGP Tag Team wraz z Akirą Maedą
- 1996: Mistrz IWGP w wadze ciężkiej
- Union of Wrestling Forces International
- 1992 i 1995: Mistrz Świata Real Pro Wrestling w wadze ciężkiej
- Wrestle Association R
- 1996: Mistrzostwo WAR World Six-Man Tag Team wraz z Naoki Sano i Masahito Kakiharą
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI sklasyfikowało go na 27. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów roku 1995.
- PWI sklasyfikowało go na 43. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów podczas PWI Years 2003.
- PWI sklasyfikowało go na 13. miejscu wśród 100 najlepszych tag-teamów (wraz z Akirą Maedą) podczas PWI Years 2003.
- Wrestling Observer Newsletter
- 1984: 5 Star Match przeciwko Kazuo Yamazakiemu
- 1987: Best Technical Wrestler
- 1996: Członek Galerii Sław WON
Przypisy
edytuj- ↑ a b UWFI Roster. puroresucentral.com. (ang.).
- ↑ David Castillo: Not For the Ages: Mark Coleman vs. Nobuhiko Takada and a brief history of fight fixing. bloodyelbow.com, 12.07.2013. (ang.).
- ↑ Dave Meltzer: UFC pioneer Mark Coleman looks back on career after recent retirement. mmafighting.com, 23.03.2013. (ang.).
- ↑ Goodridge: Fights were fixed in Pride. fightersonlymag.com, 04.08.2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ang.).
- ↑ Source: UFC buys Pride for less than $70M. espn.com, 27.03.2007. (ang.).
- ↑ Karim Zidan: Former Pride FC boss: Fedor's opponent will mean something for future of MMA. bloodyelbow.com, 23.10.2015. (ang.).
- ↑ Sean Sweeny: Nobuhiko Takada - osiągnięcia. onlineworldofwrestling.com, 28.04.2014. (ang.).
- ↑ Nobuhiko Takada - profil na puroresucentral.com. puroresucentral.com. (ang.).