Non ho l’età
Non ho l'età [non ɔ leˈta] (pełny tytuł: Non ho l'età (per amarti)) – singel włoskiej wokalistki Giglioli Cinquetti, z którym w 1964 roku wygrała Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo i 9. Konkurs Piosenki Eurowizji. Utwór znalazł się na debiutanckiej płycie artystki pod tym samym tytułem[3].
| Wykonawca singla z albumu Gigliola Cinquetti | ||||
| Gigliola Cinquetti | ||||
| Strona B |
Sei un bravo ragazzo | |||
|---|---|---|---|---|
| Wydany |
styczeń 1964 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
3:43 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Format | ||||
| Kompozytor |
Mario Panzeri | |||
| Twórca tekstu |
Nicola Salerno | |||
| Singel po singlu | ||||
| ||||
Historia edytuj
Piosenkę skomponowała trójka muzyków: Mario Panzeri, Nisa i Gene Colonnello, a wykonała ją Gigliola Cinquetti[4]. Premiera utworu odbyła się podczas finału Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, w którym wokalistka zaprezentowała ją razem z belgijską piosenkarką Patricią Carli, która zaśpiewała jego francuskojęzyczną wersję pt. „Je suis à toi”. Propozycja zajęła pierwsze miejsce[5]. Udział Carli w Festiwalu Piosenki Włoskiej był spowodowany faktem, iż w roku 1964 został on otwarty dla cudzoziemców. Powodem takiego działania organizatorów było wymuszenie rywalizacji pomiędzy rodzimymi a zagranicznymi wykonawcami, a także popularyzacja piosenki włoskiej za granicą i wejście jej oraz włoskich artystów na zagraniczne listy przebojów[6].
21 marca tego samego roku utwór został zaprezentowany w finale 9. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze, podczas którego zajął pierwsze miejsce. Po tym sukcesie Gigliola Cinquetti nagrała swój przebój w kilku wersjach językowych: po niemiecku („Luna nel blu”), hiszpańsku („No tengo edad”) i po japońsku („Yumemiru omoi”). „Non ho l'età” została następnie nagrana przez innych wykonawców, między innymi po angielsku jako „This Is My Prayer”[5]. Polskojęzyczną wersję utworu pt. „Nie wolno mi...” nagrała Wiesława Drojecka[7].
W kwietniu 1964 roku utwór znalazł się na pierwszym miejscu wolskiej listy przebojów Hit Parade Italia, natomiast wersja Carli trafiła na szczyt francuskiej listy[5].
Od singla „Non ho l'età” rozpoczął się w piosence europejskiej tzw. „włoski boom”[7]. Na całym świecie sprzedano ponad 20 milionów kopii tego utworu[8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Gigliola Cinquetti – Non Ho L'eta - Version Originale. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
- ↑ Gigliola Cinquetti – Non Ho L'Eta. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
- ↑ Gigliola Cinquetti – Gigliola Cinquetti. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
- ↑ Galleria della canzone: NON HO L'ETA' (PER AMARTI). Gli autori. www.galleriadellacanzone.it. [dostęp 2014-05-14]. (wł.).
- ↑ a b c Christian Calabrese, Mariangela: NON HO L'ETA' (PER AMARTI). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2014-05-14]. (wł.).
- ↑ Dariusz Michalski: Z piosenką dookoła świata. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 217–218. ISBN 83-214-0671-8.
- ↑ a b Dariusz Michalski: Z piosenką dookoła świata. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 218. ISBN 83-214-0671-8.
- ↑ Galleria della canzone: NON HO L'ETA' (PER AMARTI). www.galleriadellacanzone.it. [dostęp 2014-05-14]. (wł.).
