Nonna Mordiukowa

rosyjska aktorka

Nonna (Nojabrina) Wiktorowna Mordiukowa (ros. Но́нна (Ноябри́на) Ви́кторовна Мордюко́ва; ur. 25 listopada 1925 we wsi Konstantynówka w obwodzie donieckim USRR, zm. 6 lipca 2008 w Moskwie) – radziecka i rosyjska aktorka filmowa.

Nonna Mordiukowa
Ilustracja
W 2000 roku z prezydentem Putinem
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1925
Kostiantyniwka, ZSRR

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2008
Moskwa, Rosja

Lata aktywności

1948–1999

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Ludowy Artysta ZSRR Zasłużony Artysta RFSRR Ludowy Artysta RFSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Medal „Weteran pracy” Medal „Za rozwój dziewiczych ziem”

Życiorys edytuj

Dzieciństwo spędziła na wsi w Kraju Krasnodarskim, gdzie jej matka Irina pełniła funkcję przewodniczącej kołchozu.

W latach 1945–1950 studiowała aktorstwo w moskiewskim WGIK-u. Jej kinowy debiut w Młodej gwardii (1949) Siergieja Gierasimowa przyniósł jej Nagrodę Stalinowską.

Za jej największe kinowe osiągnięcie uważa się tytułową rolę w Komisarzu (1967) Aleksandra Askoldowa. Film ten został przez cenzurę radziecką zakazany i przeleżał na półce ponad 20 lat. Jego premiera na festiwalu filmowym w Berlinie Zachodnim w 1988 stała się wielkim wydarzeniem artystycznym.

W 1974 Mordiukowa uzyskała tytuł Ludowy Artysta ZSRR[1].

Życie prywatne edytuj

Jej mężem był znany aktor Wiaczesław Tichonow, znany z ról Andrieja Bołkońskiego w ekranizacji Wojny i pokoju (1967) Siergieja Bondarczuka i Stirlitza w serialu Siedemnaście mgnień wiosny (1973).

Mieli syna Władimira (1950–1990), również aktora.

Została pochowana na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie[2].

Filmografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 16. Мезия – Моршанск. 1974. 616 стр., илл.; 32 л. илл. и карт.
  2. Могилы знаменитостей. Мордюкова Нонна (Ноябрина) Викторовна (1925-2008).

Bibliografia edytuj

  • Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 624–635.

Linki zewnętrzne edytuj