Normalna skocznia narciarska

lista w projekcie Wikimedia

Normalna skocznia narciarska – typ skoczni narciarskiej pod względem wielkości plasujący się pomiędzy skoczniami średnimi a dużymi.

Według standardów przyjętych przez Międzynarodową Federację Narciarską skocznia klasyfikowana jest jako normalna, gdy jej rozmiar (HS) wynosi pomiędzy 85 a 109 m. Punkt konstrukcyjny takiej skoczni umieszczony ma być pomiędzy 76 a 99 m[1].

Podczas zawodów Pucharu Świata rozgrywano początkowo od 7 do 10 konkursów w sezonie na normalnych skoczniach (najwięcej - 10 - w sezonie 1986/1987), jednak w latach 90. XX w. zaczęto odchodzić od rozgrywania tego typu konkursów. Po raz pierwszy w historii Pucharu Świata żadnego konkursu na skoczni normalnej nie rozegrano w sezonie 2000/2001 (planowany był jeden taki konkurs, ale został odwołany). Później, w XXI wieku w ramach Pucharu Świata na skoczniach normalnych rozegrano łącznie już tylko 21 konkursów (17 indywidualnych, 2 drużynowe i 2 drużynowe mieszane):

Wszystkie konkursy w Lahti, Kuopio, Pjongczang i Predazzo raz jeden z dwóch konkursów w Krasnej Polanie i konkurs z sezonu 2015/2016 w Lillehammer były zresztą zaplanowane do rozegrania na skoczniach dużych, a przeniesiono je na skocznie normalne tylko z powodu trudnych warunków atmosferycznych.

Konkursy skoków na normalnej skoczni rozgrywane są podczas mistrzostw świata (od 1962 indywidualnie, a także w latach 1982–1997, 2001 i 2005 w drużynie) oraz podczas igrzysk olimpijskich. Na tego typu skoczniach rozgrywane są zawody podczas uniwersjady oraz mistrzostw świata juniorów.

Aktualnie mistrzem świata w skokach na takim obiekcie jest Piotr Żyła[2], natomiast mistrzem olimpijskim Ryōyū Kobayashi[3]. Wśród pań mistrzynią świata jest Katharina Althaus, z kolei mistrzynią olimpijską Urša Bogataj.[3][2]

Najlepsi zawodnicy trenują na skoczniach normalnych głównie po to, by skorygować błędy techniczne podczas wybicia z progu.

Normalne skocznie posiadające homologację FIS

edytuj

Stan na 22 lipca 2018

Państwo Miejscowość Skocznia HS [m] K [m]
  Austria Eisenerz Erzbergschanze 109 98
Hinzenbach Aigner-Schanze 90 85
Ramsau W90-Schanze 98 90
Saalfelden Bibergschanze 95 85
Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze 109 99
Tschagguns skocznia HS108 108 97
Villach Alpenarena 98 90
  Czechy Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky 106 95
Harrachov Čerťák 100 90
Liberec Ještěd 100 90
  Estonia Otepää Tehvandi 100 90
  Finlandia Kuopio Puijo 100 92
Lahti Salpausselkä 100 90
Rovaniemi Ounasvaara 100 90
  Francja Courchevel Tremplin du Praz 96 90
  Japonia Akita Hanawa 86 78
Hakuba skocznia HS98 98 90
Sapporo Miyanomori 100 90
Zaō Yamagata 102 95
  Kanada Whistler Whistler Olympic Park Ski Jump 106 95
  Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant 100 95
  Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park 109 98
  Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanze 90 85
Hinterzarten Rothaus-Schanze 108 95
Klingenthal Vogtlandschanze 85 85
Oberhof Rannsteigschanze 100 90
Oberstdorf Schattenbergschanze 106 95
Oberwiesenthal Fichtelbergschanze 106 95
Schonach Langenwaldschanze 106 95
Winterberg Sankt-Georg-Schanze 87 81
  Norwegia Høydalsmo Huka Hoppanlegg 94 85
Lillehammer Lysgårdsbakken 98 90
Notodden Tveitanbakken 100 90
Oslo Midtstubakken 106 95
Trondheim Granåsen 105 90
  Polska Szczyrk Skalite 106 95
Zakopane Średnia Krokiew 94 85
  Rosja Czajkowskij Snieżynka 102 95
Krasnaja Polana Russkije Gorki 106 95
Niżny Tagił Aist 100 90
  Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării 97 90
  Słowacja Štrbské Pleso MS 1970 100 90
  Słowenia Kranj Bauhenk[a] 109 100
Ljubno Logarska dolina 94 85
Planica Bloudkova velikanka 102 95
  Stany Zjednoczone Brattleboro Harris Hill 98 88
Lake Placid MacKenzie Intervale 100 90
Park City Utah Olympic Park Jump 100 90
  Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze 106 95
  Szwecja Falun Lugnet 100 90
  Turcja Erzurum Kiremitliktepe 109 95
  Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben 104 95
  1. Skocznia klasyfikowana jest jako normalna ze względu na rozmiar wynoszący 109 m. Na podstawie punktu K ustalonego na 100 m uznana byłaby za dużą.

Przypisy

edytuj
  1. Hans-Heini Gasser, JUMPING HILLS - CONSTRUCTION NORM 2018 - Implementing Provisions for Art. 411 of the ICR Ski Jumping [online], FIS, s. 6 [dostęp 2021-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-21] (ang.).
  2. a b Skoki Narciarskie. Medaliści Mistrzostw Świata. skijumping.pl. [dostęp 2021-06-22].
  3. a b Skoki Narciarskie. Medaliści konkursów olimpijskich. skijumping.pl. [dostęp 2021-06-22].

Bibliografia

edytuj