Northrop Tacit Blue
Northrop Tacit Blue – amerykański samolot eksperymentalny opracowany przez firmę Northrop wykorzystywany do prac badawczo-rozwojowych w programie bombowca Northrop B-2 Spirit.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot eksperymentalny |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
5 lutego 1982 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x silnik turbowentylatorowy Allied-Signal (Garrett) ATF3-6 |
| Ciąg |
2 × 24 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,7 m |
| Długość |
17 m |
| Wysokość |
3,2 m |
| Masa | |
| Startowa |
13 620 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
460 km/h |
| Pułap |
9150 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| USA | |
Historia edytuj
W kwietniu 1996 roku opublikowano pierwsze informacje na temat eksperymentalnego samolotu Tacit Blue, pierwotnie wykorzystywanego w programie Pave Mover, w którym posłużyć miał do sprawdzenia konfiguracji aerodynamicznej samolotu o niskiej wykrywalności, pełniącego rolę latającego stanowiska radarowego nadzoru pola walki, operującego w bezpośredniej bliskości działań bojowych. Seryjny samolot miał być wyposażony w wielofunkcyjną stację radiolokacyjną firmy Hughes przeznaczoną do obserwacji powierzchni ziemi, odznaczającą się niskim prawdopodobieństwem wykrycia. Prace nad samolotem rozpoczęły się w 1978 roku. Oblot samolotu miał miejsce 5 lutego 1982 roku. W toku dalszych prac Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych doszły jednak do wniosku, że zadania przeznaczone dla Tacit Blue z powodzeniem może wykonywać mniej wysublimowany samolot latający w większej odległości od linii frontu. Ostatecznie program Pave Mover doprowadził do powstania samolotu Northrop Grumman E-8 Joint STARS (Joint Surveillance Target Attack Radar System). Nie oznaczało to jednak końca kariery Tacit Blue, samolot został użyty jako latające stanowisko badawcze do testowania technologii stealth wykorzystanej w projekcie samolotu B-2. Doświadczenia zdobyte podczas eksploatacji Tacit Blue zostały również wykorzystane w projekcie samolotu myśliwskiego Lockheed F-22 Raptor, pocisku AGM-137 TSSAM (Tri-Service Standoff Attack Missile), którego projekt został anulowany oraz samolotu bezzałogowego RQ-3 DarkStar. Ostatni lot Tacit Blue wykonał 14 lutego 1985 roku, samolot łącznie przebywał w powietrzu 250 godzin. W 1996 roku Tacit Blue został przeniesiony do muzeum sił powietrznych (National Museum of the United States Air Force) w bazie Wright-Patterson Air Force Base.
Konstrukcja edytuj
Tacit Blue jest jednomiejscowym samolotem o spłaszczonym kadłubie, posiadającym skrzydła o obrysie trapezowym i motylkowe usterzenie ogonowe o obrysie prostokątnym. Napędzany jest dwoma silnikami turbowentylatorowymi Allied-Signal (Garrett) ATF3-6. Wlot powietrza do silników umieszczony jest na grzbiecie kadłuba, dzięki temu osłonięto łopatki turbiny silnika generujące silne echo radarowe. Samolot z racji braku stateczności w osi podłużnej i w zakresie sterowania kierunkowego wyposażony został w zwielokrotniony system sterowania fly-by-wire.
Bibliografia edytuj
- Jacek Nowicki. Northrop Grumman B-2 Spirit cz. I. „Nowa Technika Wojskowa”. 9, s. 43-44, 1996. ISSN 1230-1655.