Nowa Grobla (województwo podkarpackie)

wieś w województwie podkarpackim

Nowa Groblawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Oleszyce[4][5].

Nowa Grobla
wieś
Ilustracja
Uczestnicy defilady w Nowej Grobli przed miejscową szkołą (1938)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

lubaczowski

Gmina

Oleszyce

Liczba ludności (2021)

350[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-631[3]

Tablice rejestracyjne

RLU

SIMC

0607185[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowa Grobla”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowa Grobla”
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego
Mapa konturowa powiatu lubaczowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowa Grobla”
Położenie na mapie gminy Oleszyce
Mapa konturowa gminy Oleszyce, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nowa Grobla”
Ziemia50°04′55″N 23°00′32″E/50,081944 23,008889[1]
Integralne części wsi[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
Hamernia 0607200 część wsi
Ruda 0607191 część wsi

23 lipca 1944 zdobyta przez wojska radzieckie[6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Opieki Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Bihalach[7].

Historia

edytuj

Wieś została nazwana od wielkiej grobli usypanej na rozlewiskach. W 1487 roku król Kazimierz IV Jagiellończyk nadał lasy, bory i ziemie na cel wytopu żelaza z rudy. Piece hutnicze istniały do XVIII wieku (do czasu wyczerpania się miejscowych złóż rudy). Następnymi właścicielami byli hrabiowie Zamoyscy. W 1848 roku została zniesiona pańszczyzna., a w 1894 roku zbudowano kolej Jarosławsko-Sokalską. Prawdopodobnie na tym terenie lub w okolicy istniał do I połowy XVII wieku monaster żeński[8].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie jarosławskim województwa lwowskiego. W latach 1942–1947 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 24 Polaków, 3 ukrywających się Żydów oraz 1 Ukrainkę za „sprzyjanie Polakom”[9].

Kościół

edytuj

W 1938 roku hrabina Zofia Zamoyska z Wysocka dzięki staraniom mieszkańców i komitetu wsi, przydzieliła plac na kaplicę[10]. Plac poświęcono i postawiono brzozowy krzyż, a w miejscowej szkole odprawiano nabożeństwa. W 1943 roku postawiono drugi dębowy krzyż, a w 1972 roku postawiono trzeci dębowy krzyż. 22 maja 1982 roku z krzyża zaczęła wypływać ciecz przypominająca ludzką krew i to cudowne zjawisko powtarzało się w piątki i soboty przez kilka lat. W latach 1983–1984 zbudowano kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, który 19 maja 1985 roku został poświęcony przez Administratora apostolskiego w Lubaczowie bp Mariana Jaworskiego. W 1985 roku Nową Groblę odwiedził J.E. abp Luigi Poggi. Z Nowej Grobli pochodzą: ks. Jerzy Sopel (1987), ks. Krzysztof Soliło (1988), ks. Jerzy Pytlik (1988) i s. Antoretta CSSJ (Eliza Soliło)[8].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87960
  2. Nowa Grobla w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 817 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. ВОВ-60 – Сводки. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. a b Nowa Grobla na stronie Parafii Bihale. [dostęp 2016-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)].
  9. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 270–271, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  10. Z Nowej Grobli. „Wschód”. Nr 88, s. 6, 30 czerwca 1938. 

Linki zewnętrzne

edytuj