Nowa Trybuna Opolska
 |
Ten artykuł od 2009-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
„Nowa Trybuna Opolska” – dziennik regionalny w województwie opolskim.
| ||
| ||
| Częstotliwość | dziennik | |
| Państwo |  Polska
| |
| Adres | ul. Powstańców Śląskich 9 45-086 Opole | |
| Wydawca | Pro-Media Sp. z o.o. należąca do Grupy Polska Press | |
| Pierwsze wydanie | 1952 | |
| Redaktor naczelny | Krzysztof Zyzik | |
| Średni nakład | 12 473 egz. | |
| Średnia sprzedaż | (I półrocze 2019) 8 225[1] egz. | |
| ISSN | 1230-6134 | |
| Strona internetowa | ||
HistoriaEdytuj
Na rynku wydawniczym od 1952 roku. Początkowo ukazywała się pod tytułem „Trybuna Opolska”. Mieszkańcy województwa opolskiego dostali pierwszy numer dzięki staraniom kilkuosobowego zespołu, który był związany z katowicką „Trybuną Robotniczą”. Wydanie pierwszego numeru „Trybuny Opolskiej” zbiegło się w czasie z powstaniem województwa opolskiego (1951 rok).
Już w trzy lata po swoim rynkowym debiucie gazeta ukazywała się siedem razy w tygodniu, a jej jednorazowy nakład przekraczał 100 tysięcy egzemplarzy. 5 grudnia 1971 roku gazeta z dumą pisała „Mamy kolor, jesteśmy też większą gazetą”. Wtedy jednak oznaczało to jedynie druk kolorowych czcionek i niektórych winiet. Pierwsze kolorowe zdjęcie gazeta opublikowała dopiero w wydaniu magazynowym z 5–6 października 1996 r.
Do 1989 r. „Trybuna Opolska” wychodziła jako lokalny organ Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Od kwietnia 1993 roku wydawcą gazety jest spółka Pro Media. 1 kwietnia ukazała się już „Nowa Trybuna Opolska” („NTO”). Redaktorem naczelnym gazety jest obecnie Krzysztof Zyzik[2].
- Redaktorzy naczelni
- Aleksander Masiewicki – 1952–1953[3]
- Henryk Werebejczyk – do 1957, przedstawiciel liberalnego skrzydła KW PZPR w Opolu, po usunięciu z redakcji wyjechał do Izraela
- Stanisław Kosicki – 1957–1962, późniejszy prezes GUKPPiW i GUKPiW
- Ignacy Wirski – 1962–1971
- Włodzimierz Kosiński – 1971–1989
Przez cały okres PRL gazeta poddana była kontroli cenzury komunistycznej - urzędnikom z Wojewódzkiego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. W przełomowych dla Polski Ludowej okresach dochodziło często do ostrych konfliktów między redakcją czasopisma a cenzorami w wyniku czego usunięto w 1956 r. red. Werebejczyka, a w 1971 r. red. Wirskiego .[4] Gazeta ma swoje oddziały lub korespondentów we wszystkich miastach powiatowych województwa: Opolu, Kędzierzynie-Koźlu, Oleśnie, Nysie, Strzelcach Opolskich, Krapkowicach, Głubczycach, Brzegu, Namysłowie, Prudniku, Kluczborku.
Gazeta drukowana jest w nowoczesnej drukarni w Opolu, należącej do spółki Pro Media.
Cotygodniowe dodatki tematyczneEdytuj
- Poniedziałek – RegioPraca, Sport
- Wtorek – RegioMoto
- Środa – RegioDom
- Czwartek – Strefa Biznesu
- Piątek – Magazyn, Program TV, tygodniki lokalne (Kluczbork-Olesno, Kędzierzyn-Koźle-Prudnik-Głubczyce, Brzeg-Nysa-Namysłów, Strzelce Opolskie-Krapkowice)
- Sobota – Magazyn Extra
Portal regionalnyEdytuj
„Nowa Trybuna Opolska” w połowie 2006 roku uruchomiła portal regionalny województwa opolskiego – http://www.nto.pl. Znajdują się w nim aktualne informacje dotyczące Opola i województwa, a także wybrane materiały z wydania papierowego gazety.
PrzypisyEdytuj
- ↑ „Gazeta Pomorska” liderem sprzedaży w I półroczu, „Dziennik Zachodni” najbardziej w dół, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-08-29] (pol.).
- ↑ Nowa Trybuna Opolska — Polska Press Sp. z o.o., polskapress.pl [dostęp 2017-01-26] (pol.).
- ↑ Mariusz Patelski, Działania WUKPPiW w Opolu wobec lokalnych środowisk dziennikarskich w latach 1950-1956, w: Nadzorcy. Ludzie i struktury władzy odpowiedzialni za działania wobec środowisk twórczych, naukowych i dziennikarskich, pod red. Sebastiana Ligarskiego, Grzegorza Majchrzaka, ISBN 978-83-8098-282-6, Warszawa 2017.
- ↑ Mariusz Patelski, "Czujni strażnicy demokracji" ludowej. Urząd cenzury w województwie opolskim w latach 1950-1990, Opole 2019.