Nush Bushati
Nush Bushati (ur. 4 czerwca 1896 w Szkodrze, zm. 17 czerwca 1973 w Wiedniu[1]) – albański polityk i prawnik, w latach 1935-1936 minister edukacji w rządzie Mehdiego Frashëriego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister edukacji | |
| Okres |
od 21 października 1935 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Pochodził z rodziny katolickiej ze Szkodry, był synem Gaspera i Naraci[2]. Kształcił się w kolegium jezuickim w swoim rodzinnym mieście. Naukę kontynuował w liceum w Grazu, a następnie na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie ukończył studia prawnicze i obronił pracę doktorską[3]. W czasie studiów działał w organizacji skupiającej młodych Albańczyków mieszkających w stolicy Austrii i był redaktorem naczelnym pisma Djaleria[4]. W 1923 został wybrany do parlamentu jako przedstawiciel ugrupowania opozycyjnego wobec Ahmeda Zogu[3]. W parlamencie pełnił funkcję sekretarza. Uczestniczył w przewrocie dokonanym przez zwolenników Fana Noliego jako jeden z organizatorów zgromadzenia opozycji we Wlorze[1]. Po przejęciu władzy przez F.Noliego w czerwcu 1924 został mianowany konsulem generalnym w Wiedniu. Uczestniczył w rozmowach z sowieckim ambasadorem w Wiedniu dotyczących możliwości uznania ZSRR przez Albanię[5]. W grudniu 1924, po dojściu do władzy A. Zogu został zdymisjonowany[3]. Po dymisji pozostał w Wiedniu, gdzie związał się z antyzogistowskim Komitetem Narodowo-Rewolucyjnym KONARE.
Skazany na karę śmierci in absentia przez sąd wojskowy w Tiranie w 1930 doczekał się amnestii i mógł powrócić do kraju[1]. Początkowo pracował w teatrze w Innsbrucku jako aktor i reżyser[2], ale z czasem powrócił do działalności politycznej. W 1932 pełnił funkcję inspektora na dworze królewskim, a od 1933 zasiadał w parlamencie[1]. W październiku 1935 stanął na czele resortu edukacji w rządzie kierowanym przez Mehdiego Frashëriego. W tym czasie kierował jedną z pierwszych organizacji sportowych w Albanii Vllaznia Shqiptare (Albańskie Bractwo). Jako jej przedstawiciel, w czasie Igrzysk Olimpijskich w Berlinie został 10 sierpnia 1936 przyjęty na audiencji przez Adolfa Hitlera[6].
W czasie włoskiej okupacji Albanii związał się z Albańską Partią Faszystowską i wchodził w skład pro-włoskiej Najwyższej Faszystowskiej Rady Korporacyjnej[3]. W 1944 opuścił kraj i osiedlił się w Wiedniu, gdzie mieszkał do końca życia[3].
Był żonaty (żona Hansi Zdeborsky była Austriaczką).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 94.
- ↑ a b Stephen Taylor: Who's who in Central and East-Europe 1933/1934. Zurich: The Central European Times Publishing, 1935, s. 145-146.
- ↑ a b c d e Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History.. I.B. Tauris: 2013, s. 61. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ 4 Qershor 1896, lindi në Shkodër Dr. Nush Bushati. = 2017-09-02 [online], qmksh.al, 4 czerwca 2017 (alb.).
- ↑ Robert Austin: Founding a Balkan State: Albania's Experiment with Democracy, 1920-1925.. University of Toronto Press: 2012, s. 141. ISBN 978-1-4426-4435-9.
- ↑ Olimpiada e Berlinit, ministri i Zogut takim 40 minuta me Hitlerin. = 2017-09-02 [online], panorama.com.al, 10 sierpnia 2016 (alb.).
Bibliografia edytuj
- Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 94.