Ołeksandr Muzyczko

(Przekierowano z Ołeksij Muzyczko)

Ołeksandr Iwanowycz Muzyczko ukr. Олександр Іванович Музичко, ros. Александр Иванович Музычко, ps. Сашко Білий, Saszko Biłyj, „Saszko Biały” (ur. 19 września 1962 w Kiźle, zm. 24 marca 2014 w Barmakach[1]) – ukraiński biznesmen, działacz ukraińskich organizacji nacjonalistycznych Związku Narodowej Młodzieży Ukraińskiej (СНУМ) i UNA-UNSO. Od 2013 r. koordynator Prawego Sektora w zachodnich obwodach Ukrainy.

Ołeksandr Muzyczko
Олександр Музичко
Data i miejsce urodzenia

19 września 1962
Kizieł, obwód permski, Rosyjska FSRR, ZSRR

Data i miejsce śmierci

24 marca 2014
Barmaki, obwód rówieński, Ukraina

Dowódca oddziału UNA-UNSO „Wiking” podczas I wojny czeczeńskiej
Okres

od 1994
do 1996

Przynależność polityczna

UNA-UNSO

Koordynator Prawego Sektora na zachodniej Ukrainie
Okres

od 2013
do 2014

Przynależność polityczna

Prawy Sektor

Ołeksandr Muzyczko
Олександр Музичко
Saszko Biały
Сашко Білий
Data i miejsce urodzenia

19 września 1962
Kizieł, obwód permski, Rosyjska FSRR, ZSRR

Data i miejsce śmierci

24 marca 2014
Barmaki, obwód rówieński, Ukraina

Przebieg służby
Formacja

Armia Radziecka
Zbrojne oddziały Czeczeńskiej Republiki Iczkerii
Prawy Sektor

Główne wojny i bitwy

I wojna czeczeńska, Euromajdan

Życiorys edytuj

Urodził się 19 września 1962 roku w mieście Kizieł w Kraju Permskim Rosyjskiej FSRR. W 1981–1983 latach pełnił służbę wojskową w wojskach obrony przeciwlotniczej w jednostce wojskowej 33115с w Tbilisi[potrzebny przypis].

Po ogłoszeniu niepodległości Ukrainy otrzymał ukraińskie obywatelstwo. Utworzył w Równem pierwszą nacjonalistyczną organizację SNUM (Związek Niepodległej Młodzieży Ukraińskiej), z czasem został członkiem UNA, a po wydarzeniach związanych z Komitetem Kryzysowym – oddziałów UNSO na Rówienszczyźnie[2].

W 1994 roku, podczas I wojny czeczeńskiej, dowodził oddziałem UNA-UNSO „Wiking”, który walczył w składzie pododdziału polowego dowódcy Szamila Basajewa, miał wchodzić w skład osobistej ochrony prezydenta Czeczenii Dżochara Dudajewa i otrzymał przezwisko „Biały”[2].

Po śmierci Dudajewa Muzyczko powrócił na Ukrainę. Niejednokrotnie był oskarżany za przestępstwa pospolite w postępowaniu karnym (spowodowanie poważnych obrażeń ciała, wymuszanie pieniędzy). W 1995 roku Muzyczko pobił gościa w równieńskiej kawiarni, a wszczęta przeciwko niemu sprawa została umorzona[2]. W 1997 roku Muzyczko urządził w Kijowie zamach na Ołeha Bisa, członka UNA-UNSO[2]. W 1999 roku Muzyczko w składzie grupy przestępczej porwał w Równem miejscowego biznesmena, domagając się od niego 1000 dolarów. Muzyczko i jego wspólnicy przetrzymywali i regularnie bili biznesmena, dopóki nie aresztowała ich milicja[2]. Mimo wywierania presji na organach ścigania przez UNA-UNSO, żądającej jego zwolnienia i zmuszania do zamknięcia sprawy pod pretekstem nieuzasadnionego prześladowania politycznego[potrzebny przypis], w styczniu 2003, miejski sąd w Równem skazał Ołeksandra Muzyczka na trzy i pół roku pozbawienia wolności[2]. W lutym 2014 r. Muzyczko zelżył, groził bronią i pobił prokuratora w prokuraturze w Równym[2].

W 2012 roku Ołeksandr Muzyczko był kandydatem do Rady Najwyższej Ukrainy w 153. okręgu wyborczym (centrum – m. Równe), zajął 6. miejsce (1226 głosów, 1,14%)[3].

Począwszy od 2013 roku, Muzyczko był koordynatorem Prawego Sektora w zachodnich obwodach Ukrainy[4]. Aktywnie uczestniczył w równieńskim Euromajdanie.

7 marca 2014 roku Komitet Śledczy Federacji Rosyjskiej wszczął przeciwko niemu postępowanie karne pod zarzutem bandytyzmu w odniesieniu do rosyjskich żołnierzy podczas I wojny czeczeńskiej. Muzyczko umieszczony był na międzynarodowym liście gończym[5].

24 marca 2014 roku został zastrzelony podczas próby zatrzymania przez milicyjny oddział specjalny Sokił. MSW Ukrainy podało, że zatrzymania dokonano w związku z oskarżeniem Muzyczki o działalność w zorganizowanej grupie przestępczej, a zastrzelony został po tym, jak otworzył ogień do milicjantów, ranił jednego z nich i próbował zbiec[6]. Partia Prawy Sektor, której prominentnym działaczem był Muzyczko oświadczyła, że został on zastrzelony przez milicjantów już po zatrzymaniu i zakuciu w kajdanki oraz że wcześniej nie stawiał oporu[6].

Przypisy edytuj

  1. Сашко Билый убит?, Komsomolskaja prawda, [dostęp=2014-03-25].
  2. a b c d e f g Informacje z TV Espreso. espreso.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-25)]..
  3. Независимое бюро новостей [online], nbnews.com.ua [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ros.).
  4. » Організація [online], pravyysektor.info [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-15].
  5. В России возбуждено дело против Александра Музычко - РБК daily [online], rbcdaily.ru [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-07] (ang.).
  6. a b Lider Prawego Sektora zastrzelony. MSW Ukrainy: Zginął podczas próby zatrzymania, [dostęp=2014-03-25].

Linki zewnętrzne edytuj