Ośmiornica olbrzymia

Ośmiornica olbrzymia (Enteroctopus dofleini) – gatunek głowonoga z rodziny ośmiornicowatych (Octopodidae), jedna z największych ośmiornic, opisana przez Wülkera w 1910 r. Jest poławiana w celach konsumpcyjnych. Dawniej była powszechnie wykorzystywana jako przynęta.

Ośmiornica olbrzymia
Enteroctopus dofleini[1]
Wülker, 1910
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

tkankowce właściwe

Nadtyp

pierwouste

Typ

mięczaki

Gromada

głowonogi

Podgromada

płaszczoobrosłe

Rząd

ośmiornice

Podrząd

ośmiornice właściwe

Rodzina

ośmiornicowate

Rodzaj

Enteroctopus

Gatunek

ośmiornica olbrzymia

Synonimy
  • Polypus dofleini Wülker, 1910
  • Octopus dofleini (Wülker, 1910)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Występowanie edytuj

Zasięg występowania tego gatunku obejmuje północną część Oceanu Spokojnego od Japonii po Aleuty i Baja California. Obserwowane są zazwyczaj na głębokościach do ok. 110 m p.p.m., ale mogą schodzić na głębokość ok. 1500 m[3].

Budowa ciała edytuj

Ośmiornica olbrzymia ma czerwonawobrązowe ciało. Cztery pary ramion, połączone u nasady krótką błoną. Ciało waży zwykle do 60 kg, a długość worka trzewiowego to przeciętnie 50-60 cm[4]. Rekord wynosi 272 kg[3][5] i 9,6 m rozpiętości ramion[3].

Tryb życia edytuj

Ośmiornica olbrzymia prowadzi drapieżny tryb życia. Zjada małże, kraby, ryby i kałamarnice. Posiada wiele środków obrony, takich jak: wytwarzana przez nią sepia, kamuflaż, jad, duża prędkość.

Osobniki tego gatunku żyją do 5 lat. Prowadzą samotniczy tryb życia na areale około 5 km²[3].

Przypisy edytuj

  1. a b Enteroctopus dofleini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Enteroctopus dofleini, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d C. Hartis: Enteroctopus dofleini. Animal Diversity Web, 2011. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  4. Enteroctopus dofleini [online], Animal Diversity Web [dostęp 2017-05-29] (ang.).
  5. Giant Octopuses, Enteroctopus dofleini. marinebio.org. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).