Obarzym

wieś w województwie podkarpackim

Obarzym (łac. Amboroma) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia[5][4].

Obarzym
wieś
Ilustracja
Zabytkowa cerkiew
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

brzozowski

Gmina

Dydnia

Liczba ludności (2022)

317[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

36-204[3]

Tablice rejestracyjne

RBR

SIMC

0351030[4]

Położenie na mapie gminy Dydnia
Mapa konturowa gminy Dydnia, u góry znajduje się punkt z opisem „Obarzym”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Obarzym”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Obarzym”
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego
Mapa konturowa powiatu brzozowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Obarzym”
Ziemia49°42′52″N 22°10′43″E/49,714444 22,178611[1]
Kapliczka

We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka pw. Przemienia Pańskiego i powstały w początku XIX w. dwór (własność Dwernickich).

Obarzym liczy 110 numerów. 31 grudnia 2005 roku wieś liczyła 371 mieszkańców.

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Obarzym[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0351047 Bucznik część wsi
0351053 Dział część wsi
0351060 Kamieniec część wsi
0351076 Łaz część wsi
0351082 Poręby część wsi
0351099 Za Chomem część wsi

Historia

edytuj

Według legendy wieś została założona przez dwóch Rzymian przybyłych z południa. Jej powstanie należałoby datować na drugą połowę IX wieku. Legenda ta znalazła odzwierciedlenie w łacińskiej wersji nazwy wsi. Położona blisko rzeki San weszła w skład zespołu wsi obronnych grodu w Trepczy[6]. Z biegiem lat straciła na znaczeniu, bo według opisu granic z 1533 należała do wsi Niewistka[7]. Wzmiankowana po raz pierwszy w latach 1577 i 1589[7][6]. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy potoku, nad którym powstała[7].

Właścicielami posiadłości tabularnej Temeszów z Wicentówką byli: Wincenty Dwernicki (w połowie XIX wieku)[8], Władysław Dwernicki (pod koniec XIX wieku)[9], Włodzimierz Dwernicki (na początku XX wieku)[10], Józef Dwernicki (przed 1939)[11].

W 1947 roku Obarzym stał się punktem zbornym wysiedlanej w wyniku akcji „Wisła” ludności ukraińskiej[6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Zabytki

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90596
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 841 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b c Obarzym, z historii wsi. Tablica informacyjna w centrum wsi, dostęp: 2021-05-04, s. 109.
  7. a b c Jerzy F. Adamski: Pogórze Dynowskie. Muzeum Regionalne PTTK w Brzozowie, Brzozów 1992, s. 107. ISBN 83-900733-3-1.
  8. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 148.
  9. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 134.
  10. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 179.
  11. Józef Dwernicki. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2019-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-08)].

Linki zewnętrzne

edytuj