Oblężenie Nary (jap. 南都焼討 Nanto-yakiuchi; dosł. podpalenie Nary)[1][a] – bitwa wojny Gempei stoczona w 1180 roku. W bitwie tej zwyciężyła armia rodu Taira dowodzona przez Tomomoriego i Shigehirę Tairów, paląc większość Nary, w tym świątynie Mii-dera, Kōfuku-ji i Tōdai-ji[2].

Oblężenie Nary
Wojna Gempei
ilustracja
Czas

1180

Miejsce

Nara

Terytorium

Japonia

Przyczyna

wsparcie mnichów z klasztoru Mii-dera dla rodu Minamotów

Wynik

zwycięstwo rodu Taira

Strony konfliktu
mnisi z klasztorów w Narze ród Taira
Dowódcy
Tomomori Taira, Shigehira Taira
Siły
ok. 7000 sōhei nieznane
Straty
3500 mnichów zginęło, większość miasta zniszczona
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
34°41′N 135°48′E/34,683333 135,800000

Planując rebelię przeciwko Tairom pod wodzą Kiyomoriego, książę Mochihito i Minamotowie zwrócili się o pomoc do mnichów-wojowników (sōhei) z klasztorów wokół Nary. Mii-dera, Kōfuku-ji i Tōdai-ji odpowiedziały pozytywnie, ale Enryaku-ji opowiedziało się za Tairami. Gdy nie doszło do planowanego, zaskakującego nocnego atak niewielkich sił Mochihito na kwaterę główną Tairów, książę, Yorimasa Moritomo schronili się w klasztorze Mii-dera, a następnie usiłowali przedostać się na południe[3], by dołączyć do gromadzącej się Narze armii niemal 7000 uzbrojonych mnichów[4]. Wraz z niewielką grupką mnichów z Mii-dery zostali przechwyceni przez przeważające siły Tairów nad Uji, gdzie po zaciętej obronie wszyscy zginęli[3].

W odwecie za wsparcie Minamotów, Kiyomori Taira pozwolił swoim samurajom zniszczyć Mii-derę. Do pozostałych klasztorów wysłał wszakże dość niewielki oddział 500 żołnierzy z nakazem użycia minimalnej siły. Poselstwo zostało jednak zaatakowane przez mnichów, którzy zabili 60 samurajów, a ich głowy zatknęli przed bramą Kōfuku-ji. Wówczas Kiyomori rozkazał swemu synowi Shigehirze spacyfikować miasto i klasztory[3]. Armia Tairów spaliła większość miasta i wielkie świątynie, zginęło ponad 3500 mnichów, ponad tysiąc głów zostało zatkniętych wokół miasta lub odesłanych do stolicy[4]. Jedynym wielkim klasztorem, który ocalał pozostał Enryaku-ji. Odwet Tairów okazał się na tyle odstraszający, że gdy w 1183 Yoshinaka Minamoto schronił się w klasztorze, mnisi udzielili mu chwilowego azylu, ale zachowali neutralność wobec walczących stron[3].

Uwagi edytuj

  1. Nanto (南都) → historyczna nazwa Nary.

Przypisy edytuj

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1192, 1960. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. Stephen Turnbull: The samurai sourcebook. London: Cassell, 2000, s. 200. ISBN 1-85409-523-4. (ang.).
  3. a b c d Stephen Turnbull: Japanese Warrior Monks AD 949-1603. Oxford: Osprey Publishing, 2003, s. 10-12.
  4. a b John Kuehn: A military history of Japan: from the age of the Samurai to the 21st century. Santa Barbara, CA: Praeger Security International, 2014, s. 64. ISBN 978-1-4408-0394-9. (ang.).