Obrona Narodu Polskiego

polska partia polityczna

Obrona Narodu Polskiego (ONP) – partia polityczna zarejestrowana 15 czerwca 2005 w Warszawie, do października 2006 działająca pod nazwą Samoobrona Narodu Polskiego. Pomysłodawcą powołania tego ugrupowania był śląski radny wojewódzki kadencji 2002–2006, mecenas Tadeusz Mazanek, dawniej działacz Samoobrony RP[2] oraz przewodniczący struktur tej partii w Katowicach[3].

Obrona Narodu Polskiego
Skrót

ONP

Przewodniczący

Tadeusz Mazanek

Data założenia

15 czerwca 2005

Data rozwiązania

6 lutego 2023

Adres siedziby

ul. Wczasowa 16E/5, 40-694 Katowice

Ideologia polityczna

narodowy katolicyzm, nacjonalizm, narodowy konserwatyzm, eurosceptycyzm

Liczba członków

ok. 2 tys. (2006)[1]

Członkostwo
międzynarodowe

współpracowała z Soborem Wszechsłowiańskim

Barwy

     biel
     czerwień

Strona internetowa

Wśród założycieli partii znaleźli się także m.in. Antoni Waleczek, Józef Pankiewicz, Czesław Kiernozek i Stefan Besz. Ugrupowanie miało do 2006 trzech radnych wojewódzkich. Byli nimi Tadeusz Mazanek i Antoni Waleczek w sejmiku śląskim oraz Stefan Besz w sejmiku opolskim.

Partia miała oblicze narodowe, katolickie, konserwatywne i eurosceptyczne. Opowiadała się za wyjściem Polski z Unii Europejskiej i NATO. Współpracowała ze skrajnie nacjonalistycznymi politykami i ugrupowaniami, m.in. Polską Wspólnotą Narodową Bolesława Tejkowskiego.

Animatorzy przedsięwzięcia nie ukrywali, że nazwa partii ma na celu odebranie głosów ugrupowaniu Andrzeja Leppera i stworzenie Samoobrony, która wróci w swojej ideologii do korzeni[2].

W wyborach parlamentarnych w 2005 członek SNP Mirosław Chandrała wystartował do Sejmu w okręgu łódzkim z listy Ogólnopolskiej Koalicji Obywatelskiej, uzyskując 38 głosów. W wyborach prezydenckich w 2005 partia poparła Jana Pyszkę, prezesa Organizacji Narodu Polskiego – Ligi Polskiej[2].

W październiku 2006 Samoobrona Narodu Polskiego zmieniła nazwę na „Obrona Narodu Polskiego” i pod tą nazwą startowała w wyborach samorządowych w tym samym roku, nie uzyskując żadnego mandatu. Do sejmików województw wystawiła listy we wszystkich okręgach w śląskim oraz w prawie wszystkich w opolskim i pomorskim.

W wyborach parlamentarnych w 2007 partia wystawiła kandydata do Senatu w okręgu wyborczym Bielsko-Biała. Był nim Antoni Waleczek, który uzyskał 12 908 głosów i zajął ostatnie miejsce spośród 7 kandydatów.

W wyborach samorządowych w 2014 szef partii Tadeusz Mazanek był kandydatem komitetu Oburzeni do sejmiku śląskiego (zanotował on niewielkie poparcie; z list komitetu startowały także m.in. osoby związane z KPN-Niezłomnymi), a w wyborach w 2018 otwierał w wyborach do sejmiku listę Stronnictwa Pracy do rady Katowic (komitet SP uzyskał 0,3% głosów).

ONP nie złożyła sprawozdania finansowego za 2019 rok (także za 2020 i 2021), co zobligowało sąd do wykreślenia jej z ewidencji. Sąd wyrejestrował partię 6 lutego 2023[4].

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof Dobrowolski, Samoobrona Narodu Polskiego, radio.opole.pl, 11 lipca 2006.
  2. a b c Sąd zarejestrował Samoobronę Narodu Polskiego, wp.pl, 19 lipca 2005.
  3. Powstaje komitet nowej Samoobrony, gazeta.pl, 25 lipca 2005.
  4. Pozycja 14243, Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 56/2023, 21 marca 2023.

Linki zewnętrzne edytuj