Obserwator (wojsko)
Obserwator – żołnierz prowadzący obserwację nieprzyjaciela lub wojsk własnych w wyznaczonym pasie obserwacji lub sektorze obserwacji.
Obserwator w wojskach lądowych
edytujŻołnierz dokonujący obserwacji w wyznaczonym sektorze obserwacji. Zależnie od potrzeb jego zadanie może polegać na śledzeniu ruchu, ugrupowania i działania pododdziałów nieprzyjaciela (przeciwnika), jego środków ogniowych, zachowania się, trybu życia, obserwowania skutków działania własnych środków ogniowych bądź ruchu i działania wojsk własnych, sąsiadów, sygnałów przełożonego itp. O ważniejszych spostrzeżeniach obserwator melduje niezwłocznie swemu dowódcy. W nocy zajmuje on stanowisko w takim miejscu, by nadzorowane przez niego obiekty były widoczne na tle horyzontu. Obserwator, któremu zlecono obserwowanie i alarmowanie o grożącym nagłym niebezpieczeństwie, nosi nazwę obserwatora alarmowego[1][2].
W zadaniu dla obserwatora dowódca powinien określić: jego stanowisko, dozory, sektor obserwacji, sposób meldowania spostrzeżeń oraz swoje miejsce[3].
Obserwator w lotnictwie wojskowym
edytujLotnik, członek załogi wojskowego statku powietrznego (np. samolotu bombowego, odpowiednio wyszkolony w prowadzeniu obserwacji pola walki[1]. Zarówno w lotnictwie II RP (do 1939 roku), jak i w PSP na Zachodzie lotnik-obserwator był dowódcą załogi samolotu.
Tytuł nadawany do 1946 absolwentom wojskowej szkoły lotniczej, którzy ukończyli specjalistyczny kurs nawigacji lotniczej. W 1946 zastąpiony tytułem "nawigator lotniczy"[4]. Zobacz też: Oficerska Szkoła Obserwatorów Lotniczych.
Oficer działający w ramach mandatu międzynarodowego
edytujOficer działający w ramach mandatu międzynarodowego, wyznaczony przez państwo członkowskie ONZ lub inną organizację w związku z rozpatrywaniem sporu międzynarodowego[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Laprus (red.) 1979 ↓, s. 257.
- ↑ Sochal i Wierciński 1975 ↓, s. 117.
- ↑ Kompendium proobronne 2019 ↓, s. 47.
- ↑ a b Laprus (red.) 1979 ↓, s. 258.
Bibliografia
edytuj- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Czesław Sochal, Ludwik Wierciński: Rozpoznanie wojskowe. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Kompendium wiedzy do szkolenia proobronnego. Warszawa: Biuro do spraw proobronnych. Zespół do spraw szkolenia, 2019.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, tom II (K – P), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970, wyd. I, s. 475.