Ochotnica Dolna

wieś w województwie małopolskim

Ochotnica Dolnawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna.

Artykuł

49°31′33″N 20°19′10″E

- błąd

39 m

WD

49°31'59.9"N, 20°19'0.1"E

- błąd

14 m

Odległość

906 m

Ochotnica Dolna
wieś
Ilustracja
Potok Gorcowy – jedna z bocznych dolin
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowotarski

Gmina

Ochotnica Dolna

Liczba ludności (2006)

2100

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-452[1]

Tablice rejestracyjne

KNT

SIMC

0457580

Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna
Mapa konturowa gminy Ochotnica Dolna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ochotnica Dolna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ochotnica Dolna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Ochotnica Dolna”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ochotnica Dolna”
Ziemia49°31′33″N 20°19′10″E/49,525833 20,319444
Strona internetowa
Drewniany kościół w Ochotnicy Dolnej
Kapliczka Ochotnickiego z 1772 r.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Wieś jest siedzibą gminy Ochotnica Dolna.

Ochotnica Dolna wraz z Ochotnicą Górną – do czasu podziału administracyjnego w 1910 roku – tworzyły najdłuższą wieś w Polsce (Ochotnicę), która liczyła niespełna 25 kilometrów[2]. Aktualnie (2018) tytuł ten należy do wsi Zawoja położonej w powiecie suskim.

PołożenieEdytuj

Ochotnica Dolna znajduje się w Gorcach. Pola i zabudowania miejscowości zajmują dolną część doliny rzeki Ochotnica (z wyjątkiem końcowego odcinka i ujścia znajdującego się w Tylmanowej), wraz ze zboczami dwóch pasm górskich otaczających dolinę tej rzeki; od południowej strony jest to pasmo Lubania, od północnej pasmo Gorca. Ponadto w głąb tych pasm wcinają się głęboko doliny kilku potoków, które również są zabudowane i zajęte przez pola Ochotnicy Dolnej. Są to doliny potoków: Skrodnego, Gorcowego, Młynnego, Kudowskiego, Szymanowskiego, Lubańskiego, Rolnickiego[3].

Przez Ochotnicę Dolną i Ochotnicę Górną biegnie droga z Tylmanowej do Harklowej przez przełęcz Knurowską (846 m n.p.m.). Do niedawna była to jedyna przejezdna dla samochodów droga przecinająca pasmo Gorców[3], do czasu oddania do użytku drogi biegnącej przez przełęcz Wierchmłynne w kierunku Zasadnego.

Części wsiEdytuj

Integralne części wsi Ochotnica Dolna:[4][5]

przysiółki
Barnasie, Błachuty, Buciory, Chrobaki, Chryczyki, Golce, Gołdyny, Gorcowe, Hamówka, Jagiełły, Krzyśki, Liptaki, Młynne, Myśliwce, Niżni Gronik, Osobie, Palczyki, Piszczki, Rąbańczyska, Saski, Skalne, Szlagówka, Tomaszki, Twarogi, Urbaniaki, Wierchmłynne[4][5]
części wsi
Barbarówka, Bąki, Bełk, Bibiarze, Brysiówka, Brzeg, Chlipały, Dłubacze, Fisiorki, Gardonie, Gronik Wyżni, Hologówka, Janczury, Kamieniec, Kapłony, Kołodzieje, Koszarzyska, Kotarówka, Koziary, Kuce, Kudowe, Kwaleńce, Leskówka, Ligasy, Lubańskie, Nogawki, Pitki, Polisiówka, Potok Janczurowski, Rola, Równie, Rusnaki, Sikorówka, Skrodne, Sojkówka, Soskówka, Szymany, Tarchały, Wierchbabieniec, Zachry, Zarębówka, Zawory
 
Pomnik Ofiarom Krwawej Wigilii 1944

HistoriaEdytuj

W przeddzień Wigilii Świąt Bożego Narodzenia 23 grudnia 1944 roku, niemieckie jednostki SS spacyfikowały wieś. Zamordowanych zostało 51 mieszkańców i spłonęło 29 gospodarstw[6].

Piesze szlaki turystyczneEdytuj

  Hale GorcowskieGorcowe – Ochotnica Dolna – LubańGronikGrywałd
  Kamienica – Ochotnica Dolna – Lubań – przełęcz SnozkaCzorsztyn

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 842 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. SOŁECTWO OCHOTNICA DOLNA. ochotnica.pl, 2015-10-09. [dostęp 2018-09-16]. (pol.).
  3. a b Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass, 2007. ISBN 978-83-89165-39-8.
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 248.