Odcinek PQ – w terminologii medycznej określenie fragmentu zapisu elektrokardiograficznego od końca załamka P do początku zespołu QRS. Jest wyrazem przewodnictwa pobudzenia węzła przedsionkowo-komorowego. Depolaryzacja mięśniówki komór (a dokładniej mięśniówki przegrody międzykomorowej) rozpoczyna zespół QRS, wyrażony załamkiem Q.

Odcinek PQ na schemacie zapisu EKG pojedynczego cyklu pracy serca.

W warunkach fizjologicznych leży w linii izoelektrycznej. Jego czas trwania powinien wynosić od 0,04 s do 0,10 s (od 1 kratki do 2,5 kratki na papierze elektrokardiograficznym przy przesuwie taśmy 25 mm/s). Średnio około 80 ms.

Niekiedy może być zniekształcony przez nakładający się załamek Ta (Tp), będący wynikiem repolaryzacji mięśniówki przedsionków. Odcinek PQ jest wtedy obniżony w stosunku do linii izoelektrycznej. Dzieje się tak w przypadku przerostu prawego przedsionka lub u osób ze zwiększoną aktywnością układu współczulnego. Repolaryzacja przedsionków może zachodzić na zespół QRS, co w efekcie może być przyczyną niskiego odejścia punktu łączącego J.

W warunkach ostrej patologii poziome obniżenie odcinka PQ może być wynikiem zapalenia osierdzia (ostrej fazy), niedokrwienia przedsionków lub ich zawału (może wtedy również występować uniesienie odcinka PQ[1]).

Przypisy edytuj

  1. Liu CK, Greenspan G, Piccirillo RT. Atrial infarction of the heart. „Circulation.”. Mar;23, s. 331-8, 1961. PMID: 13762787. 

Bibliografia edytuj

  • Ocena morfologiczna elektrokardiogramu. W: Barbara Dąbrowska, Andrzej Dąbrowski: Podręcznik elektrokardiografii. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 55-56. ISBN 83-200-3011-0.
  • Składowe prawidłowego elektrokardiogramu. W: Tomasz Tomasik, Adam Windak, Anna Skalska, Jolanta Kulczycka-Życzkowska, Józef Kocemba: Elektrokardiografia dla lekarza praktyka. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne "Vesalius", 1996, s. 22. ISBN 83-85688-03-X.