Odskoczek jasny

gatunek gryzonia

Odskoczek jasny[9] (Microdipodops pallidus) – gatunek ssaka podrodziny szczuroskoczków (Dipodomyinae) w obrębie rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).

Odskoczek jasny
Microdipodops pallidus[1]
Merriam, 1901[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

bobrokształtne

Rodzina

karłomyszowate

Podrodzina

szczuroskoczki

Rodzaj

odskoczek

Gatunek

odskoczek jasny

Synonimy
  • Microdipodops megacephalus lucidus E.A. Goldman, 1926[3]
  • Microdipodops megacephalus dickeyi E.A. Goldman, 1927[4]
Podgatunki
  • M. p. pallidus Merriam, 1901
  • M. p. ammophilus Hall, 1941[5]
  • M. p. purus Hall, 1941[5]
  • M. p. restrictus J.C. Hafner, 1985[6]
  • M. p. ruficollaris Hall, 1941[7]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[8]

Zasięg występowania edytuj

Odskoczek jasny występuje w zachodnich Stanach Zjednoczonych zamieszkując w zależności od podgatunku[10]:

  • M. pallidus pallidus – niższe wzniesienia Wielkiej Kotliny w zachodniej Nevadzie i oddzielna populacja w Deep Springs Valley we wschodniej Kalifornii.
  • M. pallidus ammophilusRailroad Valley, Wielka Kotlina we wschodniej Nevadzie.
  • M. pallidus purusEmigrant Valley i Desert Valley, Wielka Kotlina w południowo-wschodniej Nevadzie.
  • M. pallidus restrictus – znany tylko z miejsca typowego na południowym krańcu Rodos Salt Marsh w Soda Springs Valley, w zachodniej Nevadzie.
  • M. pallidus ruficollaris – Wielka Kotlina w południowo-środkowej Nevadzie.

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1901 roku amerykański zoolog Clinton Hart Merriam nadając mu nazwę Microdipodops pallidus[2]. Holotyp pochodził z Mountain Well, w hrabstwie Churchill, w Nevadzie, w Stanach Zjednoczonych[11].

Przed 1979 rokiem na podstawie badań morfologicznych wykazano, że oba gatunki są sympatryczne i stanowią pół-gatunki (w trakcie rozchodzenia się)[10]. Badania kariotypu i białka potwierdziły ich pełny status gatunkowy, a sekwencje mtDNA ujawniły, że reprezentują one raczej starożytne linie rodowe, które rozdzieliły się około 8,1 milionów lat temu[10]. Sekwencje trzech genów mtDNA ujawniły dwie grupy filogenetyczne w obrębie M. pallidus, które wydają się reprezentować morfologicznie ukryte gatunki: klad zachodni (podgatunki pallidus i restrictus) i klad wschodni (podgatunki ammophilus, purus i ruficollaris)[12]. Klad wschodni geograficznie prawie całkowicie pokrywa się z kladem centralnym M. megacephalus[10]. Granica między dwoma kladami M. pallidus ściśle pokrywa się z zachodnim skrajem głównego rozmieszczenia kladu środkowego M. megacephalus[10]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają pięć podgatunków[10].

Etymologia edytuj

  • Microdipodops: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Dipodops Merriam, 1890 (szczuroskoczek)[13].
  • pallidus: łac. pallidus „blady, ziemisty”, od pallere „być bladym”[14].
  • ammophilus: gr. αμμος ammos „piasek”; φιλος philos miłośnik, od φιλεω phileō „kochać”[14].
  • purus: łac. purus „zwyczajny, czysty, biały”[14].
  • restrictus: łac. restrictus „ograniczony”, od restringere „ograniczyć”[14].
  • ruficollaris: łac. rufus „rudy”; collare, collaris „łańcuszek”, od collum „szyja”[14].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) średnio 66 mm, długość ogona 74–99 mm, długość ucha średnio 10 mm, długość tylnej stopy 24–27 mm; masa ciała 10–17 g[15].

Przypisy edytuj

  1. Microdipodops pallidus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b C.H. Merriam. Descriptions of three new kangaroo mice of the genus Microdipodops. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 14, s. 127, 1901. (ang.). 
  3. E.A. Goldman. A new kangaroo mouse from Nevada. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 39, s. 127, 1926. (ang.). 
  4. E.A. Goldman. A new kangaroo mouse from California. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 40, s. 115, 1927. (ang.). 
  5. a b E.R. Hall. Revision of the rodent genus Microdipodops. „Publication. Field Museum of Natural History”. Zoological series. 273, s. 273, 1941. (ang.). 
  6. J.C. Hafner. New kangaroo mice, genus Microdipodops (Rodentia, Heteromyidae), from Idaho and Nevada. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 98, s. 6, 1985. (ang.). 
  7. E.R. Hall. New heteromyid rodents from Nevada. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 54, s. 60, 1941. (ang.). 
  8. NatureServe (J. Morefield), Microdipodops pallidus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-07] (ang.).
  9. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 218. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. a b c d e f C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 300. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  11. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Microdipodops pallidus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-10-07].
  12. J.C. Hafner & N.S. Upham. Phylogeography of the dark kangaroo mouse, Microdipodops megacephalus: cryptic lineages and dispersal routes in North America’s Great Basin. „Journal of Biogeography”. 38 (6), s. 1077–1097, 2011. DOI: 10.1111/j.1365-2699.2010.02472.x. (ang.). 
  13. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 421, 1904. (ang.). 
  14. a b c d e The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  15. D. Hafner: Family Heteromyidae (Pocket Mice, Kangaroo Mice and Kangaroo Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 221. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).