Odznaka Honorowa Wrocławia

polskie odznaczenie samorządowe

Odznaka Honorowa Wrocławia – polskie odznaczenie samorządowe, przyznawane za zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwoju Wrocławia[1].

Odznaka Honorowa Wrocławia
Awers
Awers i rewers odznaki złotej
Awers
Awers i rewers odznaki srebrnej
Awers
Awers i rewers odznaki brązowej
Baretka
Baretka
Ustanowiono

21 stycznia 2016

Dewiza

WROCŁAW Z WDZIĘCZNOŚCIĄ / WRATISLAVIA GRATO ANIMO

Wielkość

∅ 36 mm

Kruszec

metal koloru złotego, srebrnego lub brązowego

Charakterystyka

edytuj

Odznaczenie zostało ustanowione uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia z 21 stycznia 2016 roku[2]. Odznaka może być nadana obywatelom RP oraz cudzoziemcom, a także osobom prawnym oraz innym organizacjom i instytucjom[3].

Odznaka nadawana jest przez prezydenta Wrocławia po zasięgnięciu przez niego opinii Konwentu Odznaki[3][4]. Zgodnie z regulaminem odznaki z wnioskiem o przyznanie odznaczenia mogą wystąpić: prezydent Wrocławia, przewodniczący Rady Miejskiej, stała komisja Rady Miejskiej lub co najmniej 50 mieszkańców Wrocławia[4].

Odznaka podzielona jest na trzy stopnie[1]:

  • I stopień – Złota Odznaka Honorowa Wrocławia
  • II stopień – Srebrna Odznaka Honorowa Wrocławia
  • III stopień – Brązowa Odznaka Honorowa Wrocławia

Wygląd

edytuj

Odznakę stanowi medal o średnicy 36 milimetrów, wykonany z metalu koloru złotego, srebrnego lub brązowego. Na awersie widnieje herb Wrocławia, okolony napisem „WROCŁAW Z WDZIĘCZNOŚCIĄ”, Na rewersie znajduje się symbol graficzny słońca w otoku wzorowanym na projekcie zegara z wrocławskiego ratusza, okolony napisem „WRATISLAVIA GRATO ANIMO”[1]. Istnieje także miniaturka odznaczenia o średnicy 18 milimetrów[1].

Odznaczeni

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Odznaką Honorową Wrocławia.

Po raz pierwszy odznaki wręczono 16 grudnia 2016 roku. Do pierwszych osób odznaczonych odznaką należeli: kard. Henryk Gulbinowicz, prof. Ewa Michnik, i Ewa Grygar (2016) oraz Stanisław Huskowski, Katarzyna Hawrylak-Brzezowska i Tadeusz Nestorowicz (2017)[2].

Przypisy

edytuj